Month: May 2015
Ανταπόκριση από την κινητοποίηση ανάδειξης του μπαζώματος έκτασης 4 στρεμμάτων της Πανεπιστημιούπολης (ΕΚΠΑ)
Το Σάββατο 23/5, πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση ανάδειξης του μπαζώματος έκτασης 4 στρεμμάτων της Πανεπιστημιούπολης, δίπλα στην οδό Ταξίλου. Η δράση αυτή, που οργανώθηκε από το Σύλλογο Διοικητικού Προσωπικού ΕΚΠΑ, αποτελεί συνέχεια ενός αγώνα που ξεκίνησε πριν από 8 μήνες, μετά από καταγγελίες εργαζομένων, φοιτητών, κατοίκων και μελών ΔΕΠ. Ο ισχυρισμός των αρμόδιων πως στο χώρο τοποθετήθηκε μόνο χώμα καταρρίφθηκε κάπου ανάμεσα στο πρώτο με το δεύτερο χτύπημα της αξίνας, που έφερε με εξαιρετική ευκολία στην επιφάνεια πολλά κομμάτια τσιμέντο, σίδερα, παλιά καλώδια κλπ. Στις εργασίες μαζί με τους εργαζόμενους του ΕΚΠΑ συμμετείχε ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και αλληλέγγυες/οι από συλλογικότητες των ανατολικών. Παράλληλα, αλλά και μετά το τέλος των εργασιών, οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ πραγματοποιούσαν στην είσοδο της διπλανής φοιτητικής εστίας μικροφωνική ενημέρωσης των διερχομένων για το ζήτημα του μπαζώματος, αλλά και καταγγελίας των μεθοδεύσεων του Δήμου Ζωγράφου για καταστολή της κατάληψης της Βίλας Ζωγράφου.
Ακολούθως, στήθηκε γλέντι για την επιστροφή των διαθέσιμων διοικητικών υπαλλήλων στις δουλειές τους, στην κεντρική πύλη του ΕΚΠΑ. “Την πύλη που, επί τρεισήμισι μήνες, έγινε κέντρο αγώνα. Και που συμβολικά συμπυκνώνει την ουσία όσων ζήσαμε: τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη δύναμή μας, την αγωνία και τη χαρά, και όλα αυτά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”, όπως χαρακτηριστικά λένε οι διοικητικοί υπάλληλοι στο κάλεσμα τους. Από τη διοργάνωση δεν θα μπορούσε να λείπει η Βίλα Ζωγράφου, αφού είχε σταθεί στο πλευρό των απεργών από την πρώτη στιγμή του αγώνα τους – ενός αγώνα που προφανώς δεν τελείωσε με την λήξη της απεργίας αλλά ούτε και με την επαναπρόσληψη των διαθέσιμων. Συνεχίζεται στο πλαίσιο της όξυνσης του ταξικού πολέμου που μαίνεται μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.
Κάποια στιγμή έκανε το λάθος να εμφανιστεί στην εκδήλωση ο πρύτανης του ΕΚΠΑ Θ. Δημόπουλος. Με το που αντιληφθήκαμε την παρουσία του, κόσμος από την κατάληψη και μερίδα των διοικητικών υπαλλήλων απαίτησε και πέτυχε την αποχώρηση του, “θυμίζοντας” του πως ουδέποτε υπήρξε αλληλέγγυος στην απεργία των διοικητικών και πως δεν έχουν καμία θέση οι διευθυντές στις εκδηλώσεις των εργατών. Ειδικότερα, το συγκεκριμένο άτομο είναι υπαίτιο για την καταστολή που δέχτηκε η κατάληψη της πρυτανείας του ιδρύματος, που λειτουργούσε ως κέντρο αγώνα και ανάδειξης της πρόσφατης μαραθώνιας απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων, με δεκάδες συλλήψεις και τελικά την βίαιη εκκένωση της. Τις κινήσεις των πρυτανικών αρχών και της αστυνομίας ενάντια στην κατάληψη της πρυτανείας έχει καταδικάσει με ανακοίνωση του και ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού.
Για τη συνέχεια (λόγω τεχνικού προβλήματος να ανεβάσω και τις δυο τελευταίες σελίδες) και το κατέβασμα ολόκληρου του κειμένου σε μορφή pdf. : Κείμενο του μπαξέ σε pdf.
Υφυπουργός δικαιοσύνης ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος – οι σχέσεις με ΕΥΠ, υποκλοπές, απαγωγές πακιστανών, ΜΑΥΟ. Ο εισαγγελέας με το ρεκόρ υποθέσεων στο αρχείο γίνεται υφουπουργός δικαιοσύνης. Με ποια λογική; Τι σκατά παίζει από πίσω;
Νέος υφυπουργός Δικαιοσύνης, με αρμοδιότητες που σχετίζονται με την ενίσχυση της διαφάνειας στον χώρο της Δικαιοσύνης, τοποθετείται ο πρώην εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.
Η ορκωμοσία του, σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου του πρωθυπουργού, θα γίνει στις 18:00
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ…ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΤΟ 2009…
Η πορεία του Δημ. Παπαγγελόπουλου από τα υπόγεια της Ευελπίδων, όπου υπηρέτησε επί χρόνια ως εισαγγελέας εκτέλεσης ποινών, μέχρι τον 15ο όροφο της οδού Κατεχάκη, στη θέση του διοικητή της ΕΥΠ, πέρασε από πολλούς σταθμούς και από μεγάλα κύματα.
Ο χαμηλών τόνων εισαγγελικός λειτουργός φαίνεται ωστόσο πως είχε την ευχέρεια να ελίσσεται καλά και να επιλέγει σωστά.
Οι κύριες υποθέσεις, με έντονο πολιτικό ενδιαφέρον, που χειρίστηκε κατά το διάστημα της εισαγγελικής του θητείας, φαίνεται ότι καθόρισαν και την εξέλιξή του. Επειτα από μήνυση του Κ. Λαλιώτη κατά του Κων. Μηστοτάκη, ερεύνησε την περίφημη υπόθεση ΜΑΥΟ, σχετικά με παράνομες χρηματοδοτήσεις του κόμματος της Ν.Δ. Η δικογραφία αρχειοθετήθηκε ελλείψει στοιχείων.
Την ίδια τύχη είχαν και οι καταγγελίες για το σπίτι που έκτισε στο Πόρτο Γερμενό ο μετέπειτα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς.
Το 2003 εξελέγη από τους συναδέλφους του (όταν ίσχυε ακόμη ο θεσμός της αυτοδιοίκησης) προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών. Εκεί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον χειρισμό (βλέπε απραξία) της έρευνας για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Επί 11 μήνες ο κ. Παπαγγελόπουλος διενεργούσε προσωπικά, για λόγους εθνικής ασφάλειας, προκαταρκτική εξέταση για το σοβαρό αυτό ζήτημα. Κάθε 4 μήνες ζητούσε τυπικά από τον τότε προϊστάμενό του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Δ. Λινό, παράταση της μυστικής έρευνας. Επί της ουσίας όμως δεν ήταν εκείνος που τη διενεργούσε. Ολα ήταν στα χέρια της ΕΥΠ. Η ελληνική κοινωνία δεν έμαθε όμως ποτέ τα πορίσματά της. Χρειάστηκε να αναλάβει έργο η ΑΔΑΕ για να αποκαλυφθούν οι διαστάσεις του σκανδάλου.
Και μια σημαντική λεπτομέρεια:
η αυτοκτονία Τσαλικίδη είχε αξιολογηθεί τότε ως μια κοινή υπόθεση, όταν όλοι γνώριζαν ότι σχετιζόταν άμεσα με τις υποκλοπές.
Λίγο πριν λήξει η διετής θητεία του, το 2005, η κυβέρνηση έσπευσε με φωτογραφική διάταξη να παρατείνει διά νόμου, για ένα χρόνο, τη θητεία όλων των προϊσταμένων στις μεγάλες εισαγγελίες της χώρας! Προφανής σκοπός της φωτογραφικής διάταξης, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ήταν να μη φύγει η υπόθεση των υποκλοπών από τα χέρια του συγκεκριμένου εισαγγελέα.
Ο κ. Παπαγγελόπουλος ενεπλάκη μάλιστα,
άλλη μία φορά στη θητεία του, με την ΕΥΠ:
στην υπόθεση της απαγωγής των Πακιστανών.
Κατ’αρχάς έβαλε τη μήνυση στο σωρό, επί τουλάχιστον 5 μήνες. Χρειάστηκε να πάρει δημοσιότητα το θέμα στο BBC, για να βγει η υπόθεση από τη ναφθαλίνη. Υστερα από έρευνα μηνών, η μηνυτήρια αναφορά του προέδρου της πακιστανικής κοινότητας, για απαγωγές και μυστικές ανακρίσεις τουλάχιστον 25 ομοεθνών του, κατέληξε σε άσκηση διώξεων κατά στελεχών της ΕΥΠ! Η δικογραφία είναι από το 2006 στην ανάκριση και παραπαίει, οδεύοντας οριστικά στο αρχείο. Το αξιοπερίεργο είναι ότι κάποιοι από τους κατηγορούμενους είναι τώρα υφιστάμενοι του κ. Παπαγγελόπουλου στην ΕΥΠ.
Μετά τη λήξη της θητείας του ως προϊσταμένου, ο κ. Παπαγγελόπουλος τοποθετήθηκε αμέσως στη νεοπαγή θέση του εισαγγελέα, αρμόδιου για το οργανωμένο έγκλημα. Οταν πλησίαζε να λήξει και εκεί η θητεία του, επελέγη ως αντικαταστάτης του Δημ. Ασπρογέρακα, στη θέση του εποπτεύοντος την αντιτρομοκρατική υπηρεσία.
Τώρα από τη νέα του θέση ασκεί εκ του νόμου εποπτεία και έρευνα τόσο σε θέματα εθνικής όσο και εσωτερικής ασφάλειας (τρομοκρατία, οργανωμένο έγκλημα). Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι, ακόμη και μέσα στη Δικαιοσύνη, που μιλούν για επικίνδυνη εκτροπή του ρόλου της ΕΥΠ και αναβάθμισή της σε βραχίονα αντιμετώπισης «εσωτερικών κινδύνων».
Χρηστος Ζερβας-Ελευθεροτυπια
http://prezatv.blogspot.gr/2009/07/mayo.html
………………………………….
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Aντιδράσεις εντός και εκτός δικαιοσύνης, προκαλεί η επιλογή της κυβέρνησης να διορισθεί νέος υφυπουργός Δικαιοσύνης ο πρώην εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.
Ο κ. Παπαγγελόπουλος που ορκίζεται το απόγευμα της Τετάρτης, διορίζεται στη θέση με απόφαση του πρωθυπουργού και αναλαμβάνει αρμοδιότητες που σχετίζονται με την ενίσχυση της διαφάνειας στον χώρο της Δικαιοσύνης, που αποτελεί προτεραιότητα της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου.
Η διατύπωση της κυβερνητικής ανακοίνωσης αφήνει χώρο για διάφορες ερμηνείες. Πρώτον ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος που κινείται στον ευρύτερο πολιτικό χώρο της δεξιάς και έχει άριστες σχέσεις με το καραμανλικό περιβάλλον αποτελεί προσωπική επιλογή του κ. Τσίπρα. Και δεύτερον ότι δεν τυγχάνει της απόλυτης αποδοχής της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Όπως και νάχει όμως, η πραγματικότητα λέει ότι το Μέγαρο Μαξίμου επέλεξε για μια νευραλγική θέση στο χώρο της Δικαιοσύνης, έναν εισαγγελικό λειτουργό που εισέπραξε στο παρελθόν δριμεία κριτική από το τύπο και την αντιπολίτευση για συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις του, οι οποίες είχαν καθοριστική σημασία για την εξέλιξη πολύ σοβαρών υποθέσεων.
Ο κ. Παπαγγελόπουλος ως προιστάμενος της εισαγγελίας πρωτοδικών της Αθήνας το 2005, παρέλαβε κάτω από συνθήκες άκρας μυστικότητας την καυτή δικογραφία των υποκλοπών σε βάρος του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και άλλων πολιτικών προσώπων και πολιτών και διενήργησε με απόλυτη μυστικότητα προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση, χωρίς στην ουσία να προβεί σε καμία ενέργεια επί ένα ολόκληρο χρόνο! Για την αδράνεια αυτή, η οποία αποκαλύφθηκε μετά την κοινή συνέντευξη των 4 υπουργών της κυβέρνησης, ο κ. Παπαγγελόπουλος δέχθηκε τότε σκληρή κριτική.
Ο κ. Παπαγγελόπουλος, δέχθηκε επίσης κριτική και για μια άλλη αδράνεια. Αυτή αφορούσε την μήνυση που είχαν καταθέσει εκπρόσωποι της Πακιστανικής κοινότητας στη χώρα, για μαζικές απαγωγές και μυστικές ανακρίσεις πακιστανών στην Αθήνα, πιθανότατα σε συνεργασία με αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 2005.
Τότε η μήνυση είχε κατατεθεί τον Αύγουστο αλλά μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου που οι πακιστανοί δημοσιοποίησαν με συνέντευξη την υπόθεση, ουδείς είχε ασχοληθεί με την διερεύνηση υπόθεση.
Το 2006 με απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, τοποθετήθηκε εποπτεύων εισαγγελέας της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας – ΔΑΕΕΒ – Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας).
Η πορεία του είναι πάντως ταυτισμένη πλήρως με την κυβέρνηση Καραμανλή, καθώς τον Ιούλιο του 2009 ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, θέση στην οποία έμεινε έως και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Αντιδράσεις λόγω υποκλοπών, απαγωγών, ΕΥΠ για Παπαγγελόπουλο
ΠΡΕΖΑ TV
6-5-2015
http://prezatv.blogspot.gr/2015/05/blog-post_437.html
Συνένοχοι οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ
Καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι τις συνθήκες οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν σε ατύχημα.
Ανειδίκευτο προσωπικό στους εργολάβους, εξοντωτικά ωράρια 12 ωρα και πάνω.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ με τα πανίσχυρα σωματεία τους δεν έχουν ευθύνη;
Την δύναμη που έχουν , μιας και ελέγχουν ένα στρατηγικό τομέα της οικονομίας τη χρησιμοποιούν μόνο για να παίρνουν παχυλούς μισθούς.
Τους οποίους συνειδητά τους δίνουν οι εργοδότες τους ( το κράτος και Λάτσης), για να εξαγοράσουν τη συνενοχή τους στην άγρια εκμετάλλευση των εργατών που δουλεύουν στους εργολάβους και κάνουν τη βρώμικη και επικίνδυνη δουλειά στα διυλιστήρια.
Είναι υποκριτές , κοιτάνε μόνο τη πάρτη τους, και ενώ από τη θέση τους μπορούν αν ανατρέψουν όχι μόνο κυβερνήσεις αλλά να ταρακουνήσουν το ίδιο το σύστημα, σφυρίζουν αδιάφορα . Με μέσο μπήκανε, είτε από υπουργούς είτε από άλλα μονοπάτια παρακρατικού τύπου.
Την περίοδο 2009- 2011 , δουλεύαμε 2000 εργάτες στην επέκταση των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα.
Το σωματείο των ΕΛΠΕ ,ήθελε να αντιδράσει σε κάποια μέτρα που προσπαθούσε να πάρει η διοίκηση που σήμαινε μείωση των αμοιβών τους.
Ακούστε τι κάνανε . Συμφωνήσανε με την τεχνική εταιρεία ΑΚΤΩΡ (ναι του γνωστού Μπόμπολα), που είχε αναλάβει κομμάτι του έργου, με τα σωματεία οικοδόμων και μετάλλου (τα οποία τα ελέγχει το ΠΑΜΕ – ΚΚΕ), και αντί οι κινητοποιήσεις να αφορούν το χώρο εργασίας τους ( τα διυλιστήρια που ήταν σε λειτουργία), δεν τόλμησαν να ενοχλήσουν την ομαλή λειτουργία τους, μήπως και δυσαρεστηθούν τα αφεντικά τους, και σε συμφωνία με αυτούς που ανέφερα, έκλεισαν τις πύλες του εργοταξίου των διυλιστηρίων που ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες κατασκευής , τα οποία ακόμα δεν λειτουργούσαν.
(Για να το καταλάβετε , σα να χτίζετε ένα κτίριο που θα στεγάσει πολυκατάστημα του ΖΑΡΑ, και οι εμποροϋπάλληλοι την περίοδο που έχουν κινητοποίηση να κλείσουν το εργοτάξιο ενώ μέσα δουλεύουν μπογιατζήδες και ακόμα δεν είναι πολυκατάστημα αλλά οικοδομή)
Όχι οι ίδιοι φυσικά, αλλά οι συνεργάτες τους του συνδικάτου μετάλλου, με αλυσίδες έκλεισαν τις πύλες , υποχρεώνοντάς μας να συμπαρασταθούμε με το ζόρι στα ΕΛΠΕ, μιλώντας με απολογητικό ύφος από τις ντουντούκες, συναισθανόμενοι το μέγεθος της αλητείας που διέπρατταν, να μας αναγκάσουν να χάσουμε 3-4 μεροκάματα , να κάνουμε κοπάνα δηλαδή, για τα ΕΛΠΕ. Γιατί δεν είχαν το θάρρος οι κότες να κηρύξουν μια απεργία και να πούνε ανοιχτά ότι το συνδικάτο οικοδόμων και τα σωματεία μετάλλου κηρύσσουν απεργία διαρκείας , μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ΕΛΠΕ , γιατί προφανώς θα τρώγανε ξύλο. Τέτοια κινητοποίηση δεν κάνανε ούτε για τα δικά τους αιτήματα.
Δεν μας άφηναν να πάμε για δουλειά για να έχουν καλή σχέση με τα ΕΛΠΕ , που σε αντάλλαγμα, τους άφηναν να κάνουν τους αγωνιστές, με εξορμήσεις , κάποια στάση εργασίας, να μπούνε μέσα στο εργοτάξιο με την κάλπη και να υποχρεώσουν τον κόσμο να ψηφίσει για τις εκλογές του συνδικάτου, να σταματήσουν όλα τα συνεργεία τη δουλειά τους και να πάμε υποχρεωτικά να ακούσουμε την Παπαρήγα για τις εκλογές και άλλα που δεν θυμάμαι , γιατί νευριάζω κιόλας .
Οι δε εργοταξιάρχες του ΑΚΤΩΡ απάντησαν σε εργαζόμενους που γκρίνιαξαν, ότι πρέπει να τους κάνουμε το χατίρι , για να είναι πιο ελαστικοί στην επίβλεψη των εργασιών όσον αφορά την ποιότητα, δεν θέλουμε να τους πάμε κόντρα γιατί θα είναι πολύ αυστηροί μαζί μας έλεγαν.
Οι εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους εργαζόμενους των ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική , που για τα δικά τους συμφέροντα συνεργάζονται με την αστυνομία ενάντια στους κατοίκους.
Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ , έχουν προφανώς ξεπουλήσει την εργατική τους συνείδηση, (όχι βέβαια για ένα πιάτο φακές), τον αυξημένο ρόλο που τους έδωσε η ιστορία να παίξουν λόγω της σημαντικής θέσης στην παραγωγή που έχουν, τον αντάλλαξαν με πάρα πολλά αργύρια. Αντί να είναι μπροστά στην μάχη των εργατών ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, συνεργάζονται πλήρως με το κεφάλαιο , παίρνοντας ουσιαστικά μέρος από αυτά που το κεφάλαιο κλέβει από τους εργάτες.
Το φοβερό είναι ότι στα ΕΛΠΕ υπήρχε τότε ένα πανώ που καλούσε σε νίκη στον αγώνα των ΕΛΠΕ και υπόγραφε κάποια αγωνιστική κίνηση εξωκοινοβουλευτικής οργάνωσης της αριστεράς «ταξική πορεία» , δεν είμαι σίγουρος , κάτι τέτοιο πάντως.
Προσπάθησα να μάθω αν τουλάχιστον αυτοί θα καταδίκαζαν κάπου την αλητεία των σωματείων των ΕΛΠΕ αλλά δεν βρήκα τίποτα .
Δεν τους ξέρω τους ανθρώπους, αλλά φαντάζομαι ότι θα είναι μεγάλοι αγωνιστές στις αίθουσες του Πολυτεχνείου ,το απόγευμα, θα πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις ενάντια στο ρατσισμό και στην εκμετάλλευση των ξένων εργατών, το απόγευμα, αλλά δεν θα μπορούν να διανοηθούν ότι και αυτοί είναι με τη πλευρά του κεφαλαίου , το πρωί .
Και θα αγωνίζονται τόσο , ώστε να μη θίγονται τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα, έλα μωρέ , έτσι κάνουν όλοι, αφού ακόμα δεν είναι έτοιμοι οι εργάτες , έχουν χαμηλό επίπεδο συνείδησης.
Είστε πολύ κουφάλες, υποκριτές και όπως λένε και τα βιβλία εξαγορασμένο κομμάτι της εργατικής τάξης.
Και δεν σας πιστεύω ότι λυπάστε για τους τραυματίες, δεν σας καίγεται καρφάκι, όπως δεν σας ένοιαζε που 2000 εργάτες χωρίς να ρωτηθούν έχασαν τη δουλειά τους για μια βδομάδα , ενώ μπορεί να είχαν πολύ ανάγκη αυτά τα λεφτά .
Ένα κίτρινο κράνος που ήταν εκεί.
Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org
Αθήνα: Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση ενάντια στη βιομηχανία κρέατος και γούνας
Δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα πάνω στη Γη είναι αιχμάλωτα της παραγωγικής διαδικασίας, όχι ως εργάτες που χαίρουν «δικαιωμάτων», αλλά ως σκλάβοι προς εκτροφή. Τα σώματά τους ή μέρη των σωμάτων τους μετατρέπονται σε εμπορεύματα που καταναλώνονται στις μαζικές κοινωνίες.
Η εργασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εξουσιαστικής συνθήκης μέσα στην οποία ζούμε. Η εργασία είτε γίνεται με τους καλύτερους όρους για τους εργάτες είτε με τους χειρότερους έχει ως αντικείμενο εκμετάλλευσής της το σύνολο του φυσικού κόσμου, τον οποίο και καταστρέφει. Όμως τα έμβια όντα και συνολικά ο φυσικός κόσμος δεν αποτελούν αντικείμενα, είναι η κυριαρχία που τα ορίζει ως τέτοια. Γι’ αυτό από αναρχική οπτική προτάσσουμε την καταστροφή της παραγωγικής διαδικασίας, επειδή πολύ απλά δεν θέλουμε να υπάρχει ούτε μισθωτή εργασία, ούτε κανενός είδους σκλαβιά και συστηματοποιημένη καταστροφή του φυσικού κόσμου.
Η πρωτομαγιά καθιερώθηκε σχεδόν παντού όχι σαν μια μέρα αντίστασης στην κυριαρχία αλλά σαν δοξασία της παραγωγής και της εργασίας. Αυτό πρέπει να αλλάξει επειδή η παραγωγή είναι το πρόβλημα, η βιομηχανία είναι το πρόβλημα, τα κράτη είναι το πρόβλημα, η μαζική κοινωνία είναι το πρόβλημα.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, πραγματοποιήθηκε την 1η Μάη 2015 στην πλατεία Συντάγματος (οδός Ερμού) συγκέντρωση ενάντια στη βιομηχανία κρέατος και γούνας. Κατά τη διάρκεια της δίωρης δράσης (12-2), βρέθηκαν στο σημείο περίπου 50 άτομα, μοιράστηκαν κείμενα, αναρτήθηκαν 3 πανό, φωνάχτηκαν συνθήματα, ενώ προς το τέλος αποκλείστηκε συμβολικά για μερικά λεπτά η είσοδος των McDonald’s.
Ανάμεσα σε άλλα, ακούστηκαν και τα παρακάτω συνθήματα: Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά, λευτεριά σ’ όσους είναι στα κλουβιά // Στις μηχανές μπουρλότο, στις φάμπρικες φωτιά, για μια ζωή αδάμαστη και για τη λευτεριά // Λευτεριά σε ζώα, ανθρώπινα και μη, μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή // Όλες οι αξίες του πολιτισμού, είναι εργοστάσια μαζικού εγκλεισμού // Από την Ελλάδα ως το Μεξικό, θάνατο στο σύστημα το τεχνολογικό // Εμπρός νεολουδίτες, εμπρός καταστροφείς, για την απελευθέρωση ολάκερης της Γης.
Το ερχόμενο Σάββατο 9 Μάη, στις 12:00 στο Σύνταγμα, καλείται πορεία για το ίδιο ζήτημα από τις Συναντήσεις αναρχικών ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού και στην καταστροφή της βιόσφαιρας από την κυριαρχία.