Συνένοχοι οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ

Καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι τις συνθήκες οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν σε ατύχημα.

Ανειδίκευτο προσωπικό στους εργολάβους, εξοντωτικά ωράρια 12 ωρα και πάνω.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ με τα πανίσχυρα σωματεία τους δεν έχουν ευθύνη;

Την δύναμη που έχουν , μιας και ελέγχουν ένα στρατηγικό τομέα της οικονομίας τη χρησιμοποιούν μόνο για να παίρνουν παχυλούς μισθούς.

Τους οποίους συνειδητά τους δίνουν οι εργοδότες τους ( το κράτος και Λάτσης), για να εξαγοράσουν τη συνενοχή τους στην άγρια εκμετάλλευση των εργατών που δουλεύουν στους εργολάβους και κάνουν τη βρώμικη και επικίνδυνη δουλειά στα διυλιστήρια.

Είναι υποκριτές , κοιτάνε μόνο τη πάρτη τους, και ενώ από τη θέση τους μπορούν αν ανατρέψουν όχι μόνο κυβερνήσεις αλλά να ταρακουνήσουν το ίδιο το σύστημα, σφυρίζουν αδιάφορα . Με μέσο μπήκανε, είτε από υπουργούς είτε από άλλα μονοπάτια παρακρατικού τύπου.

Την περίοδο 2009- 2011 , δουλεύαμε 2000 εργάτες στην επέκταση των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα.

Το σωματείο των ΕΛΠΕ ,ήθελε να αντιδράσει σε κάποια μέτρα που προσπαθούσε να πάρει η διοίκηση που σήμαινε μείωση των αμοιβών τους.

Ακούστε τι κάνανε . Συμφωνήσανε με την τεχνική εταιρεία ΑΚΤΩΡ (ναι του γνωστού Μπόμπολα), που είχε αναλάβει κομμάτι του έργου, με τα σωματεία οικοδόμων και μετάλλου (τα οποία τα ελέγχει το ΠΑΜΕ – ΚΚΕ), και αντί οι κινητοποιήσεις να αφορούν το χώρο εργασίας τους ( τα διυλιστήρια που ήταν σε λειτουργία), δεν τόλμησαν να ενοχλήσουν την ομαλή λειτουργία τους, μήπως και δυσαρεστηθούν τα αφεντικά τους, και σε συμφωνία με αυτούς που ανέφερα, έκλεισαν τις πύλες του εργοταξίου των διυλιστηρίων που ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες κατασκευής , τα οποία ακόμα δεν λειτουργούσαν.

(Για να το καταλάβετε , σα να χτίζετε ένα κτίριο που θα στεγάσει πολυκατάστημα του ΖΑΡΑ, και οι εμποροϋπάλληλοι την περίοδο που έχουν κινητοποίηση να κλείσουν το εργοτάξιο ενώ μέσα δουλεύουν μπογιατζήδες και ακόμα δεν είναι πολυκατάστημα αλλά οικοδομή)

Όχι οι ίδιοι φυσικά, αλλά οι συνεργάτες τους του συνδικάτου μετάλλου, με αλυσίδες έκλεισαν τις πύλες , υποχρεώνοντάς μας να συμπαρασταθούμε με το ζόρι στα ΕΛΠΕ, μιλώντας με απολογητικό ύφος από τις ντουντούκες, συναισθανόμενοι το μέγεθος της αλητείας που διέπρατταν, να μας αναγκάσουν να χάσουμε 3-4 μεροκάματα , να κάνουμε κοπάνα δηλαδή, για τα ΕΛΠΕ. Γιατί δεν είχαν το θάρρος οι κότες να κηρύξουν μια απεργία και να πούνε ανοιχτά ότι το συνδικάτο οικοδόμων και τα σωματεία μετάλλου κηρύσσουν απεργία διαρκείας , μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ΕΛΠΕ , γιατί προφανώς θα τρώγανε ξύλο. Τέτοια κινητοποίηση δεν κάνανε ούτε για τα δικά τους αιτήματα.

Δεν μας άφηναν να πάμε για δουλειά για να έχουν καλή σχέση με τα ΕΛΠΕ , που σε αντάλλαγμα, τους άφηναν να κάνουν τους αγωνιστές, με εξορμήσεις , κάποια στάση εργασίας, να μπούνε μέσα στο εργοτάξιο με την κάλπη και να υποχρεώσουν τον κόσμο να ψηφίσει για τις εκλογές του συνδικάτου, να σταματήσουν όλα τα συνεργεία τη δουλειά τους και να πάμε υποχρεωτικά να ακούσουμε την Παπαρήγα για τις εκλογές και άλλα που δεν θυμάμαι , γιατί νευριάζω κιόλας .

Οι δε εργοταξιάρχες του ΑΚΤΩΡ απάντησαν σε εργαζόμενους που γκρίνιαξαν, ότι πρέπει να τους κάνουμε το χατίρι , για να είναι πιο ελαστικοί στην επίβλεψη των εργασιών όσον αφορά την ποιότητα, δεν θέλουμε να τους πάμε κόντρα γιατί θα είναι πολύ αυστηροί μαζί μας έλεγαν.

Οι εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους εργαζόμενους των ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική , που για τα δικά τους συμφέροντα συνεργάζονται με την αστυνομία ενάντια στους κατοίκους.

Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ , έχουν προφανώς ξεπουλήσει την εργατική τους συνείδηση, (όχι βέβαια για ένα πιάτο φακές), τον αυξημένο ρόλο που τους έδωσε η ιστορία να παίξουν λόγω της σημαντικής θέσης στην παραγωγή που έχουν, τον αντάλλαξαν με πάρα πολλά αργύρια. Αντί να είναι μπροστά στην μάχη των εργατών ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, συνεργάζονται πλήρως με το κεφάλαιο , παίρνοντας ουσιαστικά μέρος από αυτά που το κεφάλαιο κλέβει από τους εργάτες.

Το φοβερό είναι ότι στα ΕΛΠΕ υπήρχε τότε ένα πανώ που καλούσε σε νίκη στον αγώνα των ΕΛΠΕ και υπόγραφε κάποια αγωνιστική κίνηση εξωκοινοβουλευτικής οργάνωσης της αριστεράς «ταξική πορεία» , δεν είμαι σίγουρος , κάτι τέτοιο πάντως.

Προσπάθησα να μάθω αν τουλάχιστον αυτοί θα καταδίκαζαν κάπου την αλητεία των σωματείων των ΕΛΠΕ αλλά δεν βρήκα τίποτα .

Δεν τους ξέρω τους ανθρώπους, αλλά φαντάζομαι ότι θα είναι μεγάλοι αγωνιστές στις αίθουσες του Πολυτεχνείου ,το απόγευμα, θα πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις ενάντια στο ρατσισμό και στην εκμετάλλευση των ξένων εργατών, το απόγευμα, αλλά δεν θα μπορούν να διανοηθούν ότι και αυτοί είναι με τη πλευρά του κεφαλαίου , το πρωί .

Και θα αγωνίζονται τόσο , ώστε να μη θίγονται τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα, έλα μωρέ , έτσι κάνουν όλοι, αφού ακόμα δεν είναι έτοιμοι οι εργάτες , έχουν χαμηλό επίπεδο συνείδησης.

Είστε πολύ κουφάλες, υποκριτές και όπως λένε και τα βιβλία εξαγορασμένο κομμάτι της εργατικής τάξης.

Και δεν σας πιστεύω ότι λυπάστε για τους τραυματίες, δεν σας καίγεται καρφάκι, όπως δεν σας ένοιαζε που 2000 εργάτες χωρίς να ρωτηθούν έχασαν τη δουλειά τους για μια βδομάδα , ενώ μπορεί να είχαν πολύ ανάγκη αυτά τα λεφτά .

Ένα κίτρινο κράνος που ήταν εκεί.

Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org

Η δράση των Αναρχικών στο Πολυτεχνείο 1973

Δημοσιεύουμε το κείμενο  Χρήστου Κωνσταντινίδη, από το Πεζοδρόμιο 7, εκδόσεις Διεθνή Βιβλιοθήκη που επιχειρεί να περιγράψει την δράση των αναρχικών στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1973.

Ο Δ. Μελισσανίδης αυτοαποκαλύπτεται

To ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας του Αegean Marine Petroleum Inc, που υποβλήθηκε για την είσοδό της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το 2006, εξιστορεί με λεπτομέρειες όλες τις δικαστικές περιπέτειες του επιχειρηματία. Το κυριότερο: Αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ελέγχει την Aegean Oil, κάτι που ανατρέπει το επιχείρημα της αγωγής του κατά του Unfollow που εκδικάζεται την Τρίτη 25/2, και ότι ο ίδιος έχει ξανακατηγορηθεί στο παρελθόν για παρόμοια απειλή άσκησης βίας.

Ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας σέρνει στα δικαστήρια δημοσιογράφους – και όμως, τα περισσότερα ΜΜΕ παριστάνουν ότι αυτή η δίκη δεν υπάρχει. Αλλά αυτό που τα ΜΜΕ δεν κάνουν, αυτό που οι αρχές δεν τολμούν (τον έλεγχο του μητρώου του κ. Μελισσανίδη, ως όφειλαν, κατά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ), το έχει κάνει από χρόνια επισήμως ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης:

Το ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας Aegean Marine Petroleum Network Inc., που κατατέθηκε στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς το 2006 (εποχή που η εταιρεία ελεγχόταν από τον κ. Μελισσανίδη), αφηγείται όλες τις έως τότε δικαστικές εμπλοκές του επιχειρηματία, ξεκινώντας μάλιστα από την προϊστορία: Από τα 80’s, με τη σχολή οδήγησης στη Νίκαια και την καταδίκη για δωροδοκία, με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και την άλλη καταδίκη για δωροδοκία δύο ποδοσφαιριστών, μέχρι την μετέπειτα πορεία του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στο εμπόριο καυσίμων: Πώς διώχθηκε επανειλημμένα για εικονικούς ανεφοδιασμούς πλοίων, φοροδιαφυγή, δασμοδιαφυγή, λαθρεμπόριο. Και πώς, παρότι σε πρώτο βαθμό σε κάποιες περιπτώσεις καταδικάστηκε, σχεδόν πάντα οι ποινές στο τέλος ανατρέπονταν – στο Εφετείο ή στον Άρειο Πάγο.

Η συνέχεια εδώ: http://www.thepressproject.gr/article/56996/melissanidis