Πριν απο λίγες μέρες αποκαλύφθηκε οτι μια μεγάλη έκταση (180×65 μέτρα) της Πανεπιστημιούπολης έχει μπαζωθεί. Εδω και ένα χρόνο και υπο τη καθοδήγηση του βοηθού επόπτη Φ. Χαλκίδη, εκατοντάδες φορτηγά μπαινόβγαιναν στη Πανεπιστημιούπολη εναποθέτωντας μπάζα, μετατρέποντας το σε μια παράνομη (και κυρίως φθηνότερη) χωματερή με αποτέλεσμα σήμερα το “έδαφος” να έχει ανυψωθεί κατα 1.5 μέτρο καταδικάζοντας τα δέντρα σε ασφυξία.
Τέτοιες “μπίζνες” δεν θα μπροούσαν να γίνουν βέβαια χωρίς τον αποκλεισμό των κατοίκων και τη σταδιακή απομάκρυνση των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου και την αντικατάσταση τους απο security. Ο κ. Χαλκίδης -και το συνάφι του- μεθόδευσαν μέσω συνεχών και “αναίτιων” καταγγελιών την απομάκρυνση των διοικητικών υπαλλήλων της φύλαξης, μείωνοντας το ρίσκο της όλης “επιχείρησης” (οι security – εργαζόμενοι μεγαλοεργολάβων με το τσεκουρι της απόλυσης πάνω απο τα κεφάλια τους, είναι πάντα διαθέσιμοι να κάνουν τα στραβά ματια).
Απο το καλόκαίρι του 2011 λοιπόν η διοίκηση του ΕΚΠΑ μέσω της εποπτείας της Πανεπιστημιούπολης και πάντα με τη πρόφαση της “ασφάλειας” σφραγίζει τις πύλες περιορίζοντας ουσιαστικά τη πρόσβαση στους κατοίκους. Ταυτόχρονα εξορίζει όσες δραστηριότητες καθίστανται ενοχλητικές για το πλάνο της με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εκκένωση της κατάληψης Container όπου στεγάζονται αυτόνομες πολιτικές συλλογικότητες των γύρω περιοχών.
Οι κίνησεις αυτές της προηγούμενης διοίκησης δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Απότελεσε ακόμα μια εφαρμογή του δόγματος ασφάλειας αφου είχε προηγηθεί λίγους μήνες πριν η εκκένωση της Νομικής απο τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Ακόλουθησαν και οι πρώτες αμήχανες κίνησεις αποκλεισμού διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων απο τους πανεπιστημιακούς χώρους κυρίως μέσω της βοήθειας των κοσμητώρων κάποιων σχολών (νομικής- φορτσακης, σχολης θετικών επιστημών -φραγκούλης κλπ).
Ενώ ακόμα και παρα την εικονική κόντρα μεταξύ πρυτανείας και συμβουλίου διοίκησης, στο ζήτημα της καταστολής φαίνεται η στρατηγική να είναι κοινή, με το τελευταίο να καλεί δύο φορές την επέμβαση των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ στη πρυτανεία του ΕΚΠΑ κατα τη διάρκεια παρεμβασεων απο φοιτητές.
Το πανεπιστήμιο αθηνών θέτει σαν πρώτη προτεραίοτητα την εμπέδωση του δόγματος ησυχια-τάξη-ασφάλεια κατι που τελικά ολοκληρώνεται με την ανάδειξη νέου Πρύτανη του καθηγητή κ. Φορτσάκη που εκλέγεται με “σημαία” την ολοκληρωτική πάταξη της “ανομίας” και του καθολικού ελεγχου της Πανεπιστημίουπολης (κάμερες, εισοδος με ταυτότητα, security με αλεξισφαιρα γιλεκα, ψηλοτεροι φραχτες, απαγόρευση εκδηλώσεων με πολιτικά χαρακτηριστικά κλπ κλπ).
Η επιτήρηση, η πειθάρχηση, το δόγμα τάξης και ασφάλειας, συνεπικουρούμενα απο την ολοφάνερη εντατικοποίηση που βιώνουν φοιτητές και εργαζόμενοι (μέσω των εκβιασμων για απολύσεις και διαγραφές, είτε μέσω των ολοένα πιο δυσβάσταχτου κόστους φοιτησης) ολοκληρώνουν την εικόνα ενος χώρου ανοιχτού (και υποδειγματικού) στα επενδυτικά σχέδια του κεφαλαίου.
Το πανεπιστήμιο δηλαδή -είτε σαν χώρος, είτε σαν προσωπικό- διαμηνύει οτι είναι έτοιμο να αποτελέσει μια ασφαλή και επικερδή επένδυση σε όποιονδηποτε καλοθελητη προσφέρει τα περισσότερα (ή όποιον έχει τις καλύτερες διασυνδέσεις…). Απο τη εταιρεία καλυντικών korres που επενδύει στην έρευνα χρησιμοποιώντας το δωρεάν ερευνητικό δυναμικό του πανεπιστημίου, μέχρι τους εργολάβους – δουλέμπορους του καθαρισμού και της φυλαξης που διατηρουν σχεδον απλήρωτους τους υπαλλήλους τους, εως και τους μαφιόζικους ή εσωτερικούς μηχανισμούς που μπορούν να προσφέρουν τη πανεπιστημιούπολη σαν μια φθηνότερη χωματερή.
Οτι και να μας λένε λοιπόν οι εκάστοτε κυβερνήσεις για επερχόμενες καλύτερες μέρες, η καθημερινή μας εμπειρία στη σχολή, στη δουλειά και στη γειτονιά, μας αποδεικνύει οτι ο στόχος είναι η απαξίωση και υποτίμηση της ζωής μας.
Η περίφραξη της πανεπιστημιούπολης και η μετατροπή της σε ένα επιτηρούμενο ιδιωτικό πεδίο δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και εργαζομένους του πανεπιστημίου αλλα και όσους έβρισκαν σε αυτή ενα χώρο αναπνοής μέσα στους ρυθμούς και τις άθλιες συνθήκες της πόλης.
Φοιτητές και εργαζόμενοι απο ΕΚΠΑ // Συλλογικότητες γύρω απο τη πανεπιστημιούπολη
Αρχεία: