ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑΛΙΝ
Λίγα λόγια σχετικά με το κατέβασμα πανό για τους βιασμούς της Ξάνθης
Στις 29 Ιουνίου ημέρα Δευτέρα συνέβη κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του κινηματικού-ριζοσπαστικού ή όπως αλλιώς θέλετε, χώρου της Ξάνθης. Άλλωστε οι λέξεις πολλές φορές μέσα στην ανθρώπινη ιστορία έχασαν και εξακολουθούν να χάνουν την αξία τους και το σημασιακό τους μάγμα. Το γιγαντοπανό που κρέμασε η Συνέλευση ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού και την έμφυλη βία στην εξωτερική όψη του αναγνωστηρίου του Δ.Π.Θ και αφορούσε την ανάδειξη και την καταγγελία δεκάδων περιστατικών βιασμών στην Ξάνθη, καθώς και την επιθετική μας διάθεση απέναντι στην κουλτούρα του βιασμού, μιας και για εμάς τουλάχιστον, η έμφυλη βία, αποτελεί κεντρική και αυτόνομη κοινωνική σχέση σε όλο το εύρος του ιστορικού χρόνου, κατέβηκε με πρωτοβουλία μελών της νεολαίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Ξάνθης. Στην θέση του αναρτήθηκε ένα άλλο πανό, στα πλαίσια της καμπάνιας για την στήριξη του «όχι» από τα μέλη της συγκεκριμένης νεολαίας. Το πανό της συνέλευσής μας μεταφέρθηκε στο στέκι τους, το kardelen. Όταν μέλος της συνέλευσης πήγε να το πάρει πίσω, οι δημοκράτες ακτιβιστές και υπερασπιστές μιας δικαιότερης κοινωνίας της νεολαίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του είπανε πως το κατέβασαν προσωρινά, για ένα πενθήμερο και μέχρι να τελειώσει η καμπάνια από την μεριά τους, για την στήριξη του «όχι» στο δημοψήφισμα. Μετά θα μας το επέστρεφαν. «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Όντως η Δημοκρατία δεν έχει διλλήματα!
Φαίνεται βέβαια πως πέσαμε πάνω σε μια άσχημη, για εμάς τουλάχιστον, πολιτική συγκυρία και όταν λέμε «εμάς», δεν υπονοούμε τίποτα άλλο παρά τον δικό μας χώρο ιδεών. Ή αλλιώς, η έμπνευσή μας πήγε και τράκαρε και χωροθετικά ακόμη αν το προτιμάτε, πάνω σε μία εξεγερσιακή στιγμή της ένδοξης ελληνικής κοινωνίας και μάλιστα του πιο πατριωτικά συνειδητοποιημένου της κομματιού. Αυτού της αριστεράς. Κομματιού πάντα διακριτού μέσα στην κοινωνική και πολιτική κονίστρα, που αδυνατεί να αντιληφτεί τον εαυτό του έξω από το πατριωτικό και εθνικό συγκείμενο. Ιστορικός θεματοφύλακας της εθνικής ενότητας και των συμφερόντων της. Που πάντα πιστό στις αρχέγονες και αδιαπραγμάτευτες δημοκρατικές παραδόσεις του, με έντονες πινελιές αμεσοδημοκρατίας και αντιιεραρχίας τα τελευταία χρόνια, ιεράρχησε το ζήτημα του δημοψηφίσματος σαν πιο σπουδαίο, παίρνοντας έτσι την «πρωτοβουλία», πάντα από μόνο του, και σε συστοιχία με την επαναστατική του συνείδηση, ηθική και προοπτική, να κατεβάσει το πανό μας και στην θέση του να τοποθετήσει ένα δικό του για να στηρίξει την καμπάνια του «όχι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής. Ένα «όχι» των Ελλήνων, όπως αρέσκονται να λένε μεταξύ τους, που θα γίνει ο πυροκροτητής και το εφαλτήριο για περισσότερη δημοκρατία εντός της Ευρώπης. Ολοκληρωτικός ακτιβισμός, εθνικισμός, σιχασιά ή και όλα μαζί; Αποκαΐδια της Δημοκρατίας που ευαγγελίζονται ή ράκη αυτής, που ιεραρχώντας για άλλη μία φορά σκοπούς και μέσα, υποτάσσουν τον πρώτο (σκοπό), στον δεύτερο (μέσο); Πρακτική, εκτίμηση και τροφός πολύ σκοτεινών στιγμών στην διάρκεια και εντός της ανθρώπινης ιστορικής περιπέτειας.
Αυτή η επιλογή τους βέβαια, δεν αποτελεί κάποια έκπληξη. Τουλάχιστον σε όσες/ους ασχολούνται με ζητήματα έμφυλης βίας και έμφυλων διαχωρισμών. Η στάση της ελληνικής κοινωνίας και της αριστεράς που της αναλογεί και όχι μόνο, είναι παλιά και γνωστή σε τέτοιου είδους ζητήματα. Έτσι και τα μέλη της Νεολαίας Σύριζα Ξάνθης δεν αποτελούν κάποιου είδους εξαίρεση από τις άλλες κομματολάγνες και εξουσιομανείς φοιτητικές παρατάξεις. Ενώ έχουν βιαστεί φοιτήτριες μέσα στη χρονιά, έχουν συνωμοτήσει με τη συγκαλυπτική και σεξιστική τοπική κοινωνία τηρώντας την ίδια συναινετική στάση στους βιασμούς.
Για όλους αυτούς λοιπόν, αυτά είναι ζητήματα δευτερεύοντα. Λύση υπάρχει. Και όρεξη ταυτοχρόνως. Και έμπνευση επίσης. Ιεράρχηση, υποβάθμιση και τέλος αποσιώπηση. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε. Πρωτεύει ο όχλος και οι ενοράσεις του. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως αν και αποτελούμε μια νεοπαγή συνέλευση, προλάβαμε να δούμε να κατεβαίνει πανό μας μέσα στην πόλη καθώς και άλλη μία φορά συστηματικά και στοχευμένα οι αφίσες μας. Είτε από μπράβους είτε από αριστερούς.
Υ.Γ. Το πανό της συνέλευσής μας υπολογίζουμε ότι κατέβηκε γύρω στις 9 το βράδυ της Δευτέρας. Το ίδιο βράδυ πράξαμε το αυτονόητο. Το πανό της νεολαίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α αποκαθηλώθηκε με την σειρά του. Στο μεσοδιάστημα και μέχρι να ξανατοποθετήσουμε το πανό της συνέλευσης μας, ανέβηκε νέο, στο ίδιο σημείο από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το βράδυ της Πέμπτης 2 Ιουλίου κατεβάσαμε εκ νέου και το δεύτερο πανό τοποθετώντας αυτό της συνέλευσης μας. Πράξαμε αυτό που ήδη ορίσαμε σαν το αυτονόητο για εμάς. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Παλεύοντας κάθε στιγμή να συστοιχηθούμε με ό,τι ορίζουμε και ό,τι ορίζει το πολιτικό και ηθικό αξιακό μας σύστημα. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη, στο δημόσιο χώρο και όχι εν κρυπτώ.
Συνέλευση ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού και την έμφυλη βία
22 Ιουλίου 2015