Category: 1. Αφίσες – Εκδηλώσεις – Συγκεντρώσεις – Κείμενα
Φλέγεται εκ νέου το Φέργκιουσον
Φωτιά πήρε εκ νέου το Φέργκιουσον μετά την απόφαση να μην απαγγελθούν κατηγορίες σε βάρος του αστυνομικού είχε σκοτώσει τον 18χρονο Μάικλ Μπράουν, κάτι που είχε πυροδοτήσεις μαζικές διαδηλώσεις και εκτεταμένες ταραχές. Το νέο σκηνικό περιλαμβάνει πυρά από αυτόματα όπλα, πυρπολήσεις και λεηλασίες καταστημάτων και συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας.
Η πολιτεία του Μιζούρη κήρυχθηκε εν νέου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Απαγορεύθηκαν προσωρινά οι πτήσεις πάνω από την περιοχή του Φέργκιουσον και ο προέδρος Ομπάμα έκανε έκκληση για ηρεμία, αφήνοντας ωστόσο αιχμές για την τάση απόκτυψης των προβλημάτων που συνδέονται με το ρατσισμό στις ΗΠΑ.
«Είμαστε μία χώρα που βασίζεται στον σεβασμό του νόμου. Ενώνομαι με τους γονείς του Μάικλ Μπράουν για να απευθύνω έκκληση προς όλους όσοι αμφισβητούν την απόφαση αυτή να το κάνουν με ειρηνικό τρόπο. Απευθύνω έκκληση επίσης προς τις δυνάμεις της τάξης να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση», είπε ο Μπαράκ Ομπάμα, λίγα λεπτά αφού η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για να διαλύσει τους διαδηλωτές στο Φέργκιουσον.
«Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κατάσταση στο Φέργκιουσον παραπέμπει στα σημαντικά προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπη πάντα η χώρα μας. Υπάρχει μία βαθιά περιφρόνηση ανάμεσα στις δυνάμεις της τάξης και στις έγχρωμες κοινότητες», είπε αναφερόμενος στις φυλετικές διακρίσεις. «Δεν είναι μόνο πρόβλημα του Φέργκιουσον, είναι πρόβλημα της Αμερικής», κατέληξε. Οταν ερωτήθηκε για το ενδεχόμενο επίσκεψής του στο Φέργκιουσον , ο Μπαράκα Ομπάμα απάντησε: «Ας δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα».
https://www.youtube.com/watch?v=W0ZCLkYQo4s#t=104
Οι δυνάμεις ασφαλείας έκαναν χρήση σπρέι πιπεριού για να διαλύσουν τους διαδηλωτές. Η αστυνομία μίλησε, όπως μεταδίδει το Reuters το πρωί της Τρίτης, ακόμη και για «βαριά πυρά από αυτόματα όπλα» σε περιοχή του Φέργκιουσον κοντά στο σημείο του τραγικού περιστατικού. Η αστυνομία της κομητείας του Σεντ Λούις επιβεβαίωσε ότι ένας αστυνομικός δέχθηκε πυροβολισμό στο χέρι και αναζητείται ο δράστης, λέγοντας πως ακόμη δεν είναι γνωστό εάν το περιστατικό σχετίζεται με την απόφαση για τον Ουίλνσον.
H απόφαση να μην απαγγελθούν κατηγορίες στον αστυνομικό Ντάρεν Ουίλσον για το θάνατο του αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν ανακοινώθηκε μετά από πολυήμερη αναμονή το βράδυ της Δευτέρας (τοπική ώρα) μετά την πολυήμερη εξέταση των καταθέσεων. Το σώμα των ενόρκων που πήρε την απόφαση υπερασπίζεται την κρίση του, λέγοντας πως «πρέπει να ξεχωρίσουμε τα γεγονότα από τις φαντασίες
Χρειάστηκε ελάχιστη ώρα για να ξεσπάσει ένταση στην ίδια την πόλη και μερικές ώρες για να επεκταθούν οι διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ.
Οπως δήλωσε ο εισαγγελέας κ. Μπομπ ΜακΚάλοχ, δεν θα ασκηθούν διώξεις κατά του λευκού αστυνομικού για τον πυροβολισμό του Μπράουν.
Ο ίδιος ανέφερε ότι οι καταθέσεις ορισμένων μαρτύρων, που ισχυρίζονταν ότι ο νεαρός είχε σηκώσει τα χέρια του ψηλά πριν από τον πυροβολισμό, απορρίφθηκαν επειδή ανατράπηκαν από τα φυσικά στοιχεία της υπόθεσης.
Πρόσθεσε, δε, ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ομοσπονδιακή έρευνα, η οποία θα εξετάσει το ενδεχόμενο παραβίασης των πολιτικών δικαιωμάτων που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απαγγελία κατηγοριών.
Τα μέλη της οικογένειας του 18χρονου Μάικλ Μπράουν δήλωσαν «βαθύτατα απογοητευμένοι που ο δολοφόνος του παιδιού τους» δεν θα τιμωρηθεί.
Η οικογένεια σε ανακοίνωσή της κάλεσε τους διαδηλωτές να αποφύγουν την εμπλοκή σε βίαια επεισόδια, να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να διοχετεύσουν το αίσθημα απογοήτευσης σε μια εκστρατεία στόχος της οποίας θα είναι να επιβληθεί σε όλους τους αστυνομικούς των ΗΠΑ να φοράνε μία κάμερα.
Αντιδράσεις ωστόσο για την απόφαση ξέσπασαν σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Στη Νέα Υόρκη, διαδηλωτές με πανό και συνθήματα «Οι ζωές των μαύρων μετρούν» κατέβηκαν στην Τάιμς Σκουεάρ και μπλόκαραν αυτοκίνητα και ταξί κυκλοφορώντας ανάμεσά τους.
Στην Ουάσινγκτον, τα πλακάτ με συνθήματα που στηλίτευαν τη «ρατσιστική τρομοκρατίας της αστυνομίας» εμφανίστηκαν σχεδόν αμέσως μπροστά από τον Λευκό Οίκο.
Στο Σικάγο, πολίτες έκαναν πορεία στην κεντρική Lake Shore Drive με πλακάτ «Δικαιοσύνη για τον Μάικλ Μπράουν» ενώ στο Σιάτλ διαδηλωτές κατέλαβαν κεντρικό δρόμο με καθιστική διαμαρτυρία.
Στη Βοστώνη, συγκεντρωμένοι διαδηλωτές τήρησαν σιγή 4,5 λεπτών στη μνήμη του Μάικλ Μπράουν, όπως είχε ζητήσει η οικογένειά του, πριν ξεκινήσουν πορεία στο κέντρο της πόλης.
Στο Λος Άντζελες, οι αντιδράσεις ξεκίνησαν στο Λέιμερτ Παρκ, περιοχή με κυρίως αφροαμερικανούς κατοίκους. Σε άλλο σημείο, δύο ξεχωριστές ομάδες μερικών δεκάδων διαδηλωτών προσπάθησαν να μπλοκάρουν την κίνηση σε αυτοκινητόδρομο υψηλής ταχύτητας, προκαλώντας μία σύντομη αναταραχή πριν τελικά αποχωρήσουν, χωρίς να τραυματιστεί κανείς.
Αντιεκπαιδευτικό εξεγερσιακό κείμενο
Στάλθηκε στο Inter Arma:
Αντιεκπαιδευτικό εξεγερσιακό κείμενο
“Αν η εξουσία χρησιμοποιεί τη γνώση για να μας κυριαρχήσει , γιατί άραγε να παραπονιόμαστε ότι μας την αφαιρεί ; Πράττοντας με αυτό τον τρόπο , δηλαδή παραπονούμενοι ότι χάσαμε κάτι , δεν αποδεχόμαστε σαφέστατα ότι θα θέλαμε αυτή τη γνώση για να αντικαταστήσουμε την εξουσία στα κυριαρχικά της προγράμματα;” Α. Μπονάννο
Τι είναι η εκπαίδευση και η διαπαιδαγώγηση ; Κάθε σύστημα από τη δημιουργία του πολιτισμού και ύστερα κουβαλάει ορισμένες αξίες και ρόλους οι οποίοι πρέπει να υιοθετούνται από τα άτομα για την ομαλή εδραίωση και αναπαραγωγή του . Κανένας άνθρωπος δε κουβαλάει εκ γενετής αυτές τις λειτουργίες αν δε τις υιοθετήσει από κάπου. Μετά από την οικογένεια αυτό τον ρόλο τον αναλαμβάνει η εκάστοτε εκπαιδευτική διαδικασία . Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη σύγχρονη εκπαίδευση σαν ένα μεγάλο ζωολογικό κήπο όπου οι φυσικά ελεύθεροι άνθρωποι αποσπούνται από το περιβάλλον τους, κλείνονται μέσα σε κελιά αφήνοντας στην είσοδο τις ορέξεις τους , τις επιθυμίες , τη φαντασία τους , τα συναισθήματά τους και τη μοναδικότητά τους , αναγκαζόμενοι για τις επόμενες ώρες να υφίστανται πολιτισμική εξημέρωση κάτω από τον έλεγχο δασκάλων – θηριοδαμαστών ώστε να μπορούν και αυτοί στο μέλλον να ακτινοβολούν τη μιζέρια του σύγχρονου κόσμου .
Οι εκπαιδευτικές αίθουσες ήταν πάντα ένας καθρέφτης της εξουσιαστικής πραγματικότητας . Μια μικρογραφία της αρρωστημένης κοινωνίας η οποία μολύνει κάθε ύπαρξη με το μικρόβιο της υποταγής . Όλα είναι ταξινομημένα σε ένα πρόγραμμα στο οποίο το άτομο δεν έχει λόγο και πρόσβαση . Το κουδούνι χτυπάει ξανά και ξανά διαχωρίζοντας τις ώρες ενώ το άτομο οφείλει να επιβληθεί στον ίδιο του τον εαυτό για να ανταπεξέλθει . Οι ώρες μαθήματος ,οι ώρες ‘’δημιουργίας’’ , οι ώρες του χαβαλέ , οι ώρες του φαγητού , οι ώρες συναναστροφής , οι ώρες ‘’ελεύθερου’’ χρόνου, οι ώρες ξεκούρασης. Ατελείωτες ώρες και μία καθημερινή ρουτίνα που προδιαθέτει το άτομο για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει στην υπόλοιπη ζωή του . Προγράμματα και συμβάσεις που καθορίζουν τη ζωή αναλόγως με τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των ατόμων που την αποτελούν . Τα συναισθήματα , οι παρορμήσεις , οι ανάγκες και τα θέλω χαρακτηρίζονται ανωριμότητα , ανευθυνότητα , παιδιαρίσματα και τιμωρούνται με αποκλεισμό και περιθωριοποίηση . Αυτή την περιθωριοποίηση που δέχονται πολλές φορές οι μαθητές των τελευταίων θρανίων .
Στις αίθουσες της εκπαιδευτικής πλήξης τα άτομα αφομοιώνουν πολλά πράγματα, μα πάνω από όλα το πώς να αξιολογούν και να υποτάσσονται στις αξιολογήσεις . Αξιολογήσεις όχι με βάση τα συναισθήματα φιλίας και ζεστασιάς , αλλά με βάση τις αξίες που τους κοτσάρουν το σχολείο και οι καθηγητές . Όποιοι παίρνουν καλούς βαθμούς και είναι επιμελείς αποκτούν θετική αξία . Όσοι είναι χαμογελαστοί φιλικοί και ήσυχοι αποκτούν θετική αξία . Όσοι δε διαβάζουν και δεν ησυχάζουν αποκτούν αρνητική αξία . Έτσι λοιπόν τα άτομα μαθαίνουν πως η αξιολόγηση δεν είναι προσωπική υπόθεση αλλά κανόνες οι οποίοι πρέπει να ακολουθούνται ώστε να μη βιώσουν το κοινωνικό αποκλεισμό . Με αυτό τον τρόπο χάνουν την μοναδικότητά τους η οποία κατακερματίζεται μπροστά στις επιταγές της εκάστοτε εξουσίας και των κριτηρίων αξιολόγησής της .
Η υποταγή στην εξουσία προσωποποιείται στη σχέση διδάσκοντα – διδασκόμενου . Όπως ο αυριανός εργοδότης, ο διδάσκοντας περιμένει ανάλογα αποτελέσματα από τους διδασκόμενους ώστε να τους ανταμείψει με θετική αξιολόγηση , στην οποία το άτομο βλέπει την υποτιθέμενη αξία της ύπαρξής του . Η γνώση μέσω της σχέσης διδάσκοντα – διδασκόμενου αποκτάει το αλλοτριωμένο νόημα της στο σύγχρονο κόσμο , διότι η γνώση δε διδάσκεται αλλά αποκτάται . Η γνώση είναι θάνατος της σοφίας και του πνεύματος μιας και το πνεύμα καλλιεργείται αληθινά μόνο με την άσκηση της μοναδικότητας και των συναισθημάτων που κουβαλάει κάθε άνθρωπος . Πράγματα που είναι εχθρικά στη κοινωνία που ζούμε και κατ’ επέκταση στον εκπαιδευτικό της σύστημα και είναι τα πρώτα που εξαλείφονται για την ομαλή εξημέρωση του ελεύθερου ανθρώπου . Ο διαχωρισμός της εκπαίδευσης από ένα ευχάριστο παιχνίδι και η ύπαρξή της ως καταναγκασμός έχει ως αποτέλεσμα την αποστροφή των ατόμων προς οποιαδήποτε γνώση μιας και στο μυαλό τους αυτή γίνεται αντιληπτή ως υποχρέωση και δουλεία , αφού από τη διαδικασία πνευματικής ανόδου έχει αποκοπεί η ευχαρίστηση και η επιθυμία , τα οποία είναι ο κύριος παράγοντας θέλησης για γνώση .
Οι λεγόμενοι “ναοί της γνώσης” , τα πανεπιστήμια, αναλαμβάνουν τη σκυτάλη της εκπαιδευτικής εξημέρωσης μετά από τα σχολεία . Ο φοιτητής βρίσκεται σε μια άθλια συνθήκη, όπου φαντασιώνεται την αποφυγή της χειρωνακτικής εργασίας και την ανέλιξη στη κοινωνική πυραμίδα . Άθλια συνθήκη, όχι γιατί εν καιρώ αναδιάρθρωσης των εξουσιαστικών και κοινωνικών δομών δεν αποφεύγει τη χειρωνακτική εργασία ή και το γενικότερο αποκλεισμό από τη παραγωγή , αλλά γιατί έχει εσωτερικεύσει πλήρως τον εξουσιαστικό κόσμο σαν μια αναγκαία πραγματικότητα . Η εξουσία θέλει τους φοιτητές της έτοιμους να αφομοιώσουν τη κυρίαρχη ιδεολογία , ώστε στη συνέχεια είτε σαν συνεργοί στα σχέδια του κεφαλαίου και του κράτους , είτε σαν αποκλεισμένοι , να αποτελούν ενσωματωμένα κομμάτια σε ένα πανομοιότυπο ιεραρχικό ψηφιδωτό , κομμάτια που να συνδέονται μεταξύ τους μέσω της κοινής ‘’επιθυμίας’’ για την εύρυθμη λειτουργία του υπάρχοντος .
Το περίφημο πανεπιστήμιο όμως δε περιορίζεται μόνο στο ρόλο της παραγωγής και διανομής των σύγχρονων υπηκόων στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό ιστό . Αποτελεί ένα ακόμα θεσμό της κυριαρχίας που εργάζεται και παράγει άμεσα προς όφελός της , τόσο στον οικονομικό τομέα , όσο και σε θέματα ελέγχου και καταστολής . Συστήματα παρακολούθησης , σχέδια φυλακών , στατιστικές και εργαστηριακοί ιοί , παράγονται στους “ναούς της γνώσης” και προσφέρονται ως χρήσιμα όπλα στην εξουσία .
Στα εργαστήρια της επιστήμης παράγεται η “πραγματικότητα” και η “αλήθεια” στα μέτρα του συστήματος . Η ανθρώπινη νόηση και λογική οφείλει να επιβληθεί των αισθήσεων και των ενστίκτων , η τεχνολογική μιζέρια και ο προγραμματισμός υποβιβάζει το άτομο σε υπολογιστή μηχανοποιώντας τη συμπεριφορά του , τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του , η επιστήμη , σαν ένα ακόμα θρησκευτικό δόγμα , επιχειρεί να θέσει τον ανθρώπινο νου κυρίαρχο των πάντων , κατηγοριοποιώντας και μετατρέποντας τη ζωή σε στατιστική . Η γέννα , η έκπληξη , το ταξίδι , η περιπέτεια , τεμαχίζονται στις δεξαμενές του ορθολογισμού και της αιτιοκρατίας .
Από το υπάρχον λοιπόν , δε δεχόμαστε και δε ζητιανεύουμε τίποτα , μιας και γνωρίζουμε καλά πως όλες οι πτυχές της σύγχρονης “ζωής” καθορίζονται από τις ανάγκες της κυριαρχίας για έλεγχο και εκμετάλλευση , επομένως και οι όποιες νησίδες ελευθερίας μας φαντάζουν εχθρικές . Έτσι, οι αγώνες ενάντια στα νέα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας δε μας συγκινούν, παρά μόνο στο βαθμό που αυτοί συνδέονται με το πρόταγμα της ολικής ανατροπής του εξουσιαστικού κόσμου . Δε μας ενδιαφέρει να εξαλείψουμε τη πείνα μας για γνώση με τα άνοστα ,μασημένα και συμβατά ψίχουλα που έχει να μας προσφέρει η εξουσία για να μας αφομοιώσει . Η όρεξή μας για να γνωρίσουμε τον κόσμο δε μπορεί να χωρέσει σε κανένα εκπαιδευτικό μπουντρούμι και οι επιθυμίες μας όταν βλέπουμε τον ουρανό πίσω από τα έδρανα διογκώνονται και πάλλονται στο ρυθμό της εξέγερσης . Όσο λοιπόν η εκπαίδευση φωτίζει μια κοινωνία υποταγής , εκμετάλλευσης , εξουσίας , καταπίεσης , αμέτρητων συμβάσεων και ψυχολογικών αδιεξόδων , εμάς το μόνο που μας φωτίζει είναι οι φλόγες που τυλίγουν τα εκπαιδευτικά κάτεργα και τα θεμέλια του εξουσιαστικού συμπλέγματος .
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
Αναρχικοί/ες
Η νέα διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη καρφώνει πισώπλατα το κίνημα αντίστασης των κατοίκων της Χαλκιδικής
Η νέα διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη καρφώνει πισώπλατα το κίνημα αντίστασης των κατοίκων της Χαλκιδικής
«Επειδή η αδειοδότηση ή η ακύρωση αδειών των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων υπερβαίνει και είναι εκτός των θεσμικών αρμοδιοτήτων του Δήμου, ως Νέα Δημοτική Αρχή, ανοίγουμε το διάλογο προς όλες τις κατευθύνσεις για επίτευξη της καλύτερης δυνατής λύσης για την ανάπτυξη της περιοχής». Aυτό αναφέρει ηομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία εν μέσω χειροκροτημάτων διάβασε ο πρόεδρός του Γ. Ζουμπάς, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ!
Η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Εξαρτάται, όμως, για ποιους είναι καλή η μέρα. Οι «Πολίτες Αριστοτέλη», ιστοσελίδα που υποστηρίζει τα συμφέροντα των χρυσοθήρων, είχε ενημερωθεί σχετικά (από ποιους άραγε;) και πανηγύριζε από το πρωί. Οχι μόνο γνώριζε τι απόφαση θα πάρει το βράδυ το Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά τη σχολίαζε κιόλας: «Τα μεταλλεία, όπως έχει επισημάνει προεκλογικά και ο κ. Μίχος δεν μπορεί να τα κλείσει ο δήμος. Δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα. Αυτό που κάνει ο δήμος σήμερα είναι να δώσει ένα ψήφισμα “κατά της επέκτασης της υπάρχουσας μεταλλευτικής δραστηριότητας λόγω αδυναμίας της φέρουσας ικανότητας του εδάφους της περιοχής”, που τόσο πολύ έλειπε μέχρι σήμερα από το αρχείο της αντίστοιχής βιομηχανίας ψηφισμάτων των “antigold“. Ενα ψήφισμα που θα γίνει επικοινωνιακό φέιγ βολάν και θα απορροφηθεί κυρίως από τη νέα βιομηχανία προσφυγών που ξαναστήνεται παρά τους δύσκολους οικονομικά καιρούς που διανύουμε. Αυτή όμως είναι η μικρή εικόνα. Κατά τη γνώμη μας, ημεγάλη εικόνα είναι πιο σημαντική. Μια εικόνα που θέλει αυτή την κοινωνία να χτίζει και πάλι γέφυρες επανασύνδεσης και συνεννόησης δομημένες με κανόνες ειλικρίνειας και αμοιβαιότητας».
Η «μεγάλη εικόνα», την οποία με τόση αγαλλίαση βλέπουν οι άνθρωποι των χρυσοθήρων, λέει ότι ο Δήμος κηρύσσει εαυτόν αναρμόδιο για οτιδήποτε έχει σχέση με το καταστροφικό όργιο των χρυσοθήρων και δεν πρόκειται να αναμιχθεί! Για να το πούμε απλά, ο Δήμος δεν προτίθεται να ασκήσει προσφυγή στο ΣτΕ κατά της προκλητικής και παράνομης αδειοδότησης της «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ για την κατασκευή του εργοστασίου, το οποίο ήδη κατασκευάζειχωρίς καμία άδεια.
Και όμως, ο Δήμος είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος να το κάνει. Οχι μόνο ηθικά και πολιτικά, αλλά και θεσμικά. Ο παπα-Χριστόδουλος Αγγελόγλου, ο οποίος μίλησε εκ μέρους των αγωνιζόμενων κατοίκων, υπήρξε αναλυτικότατος. Δεν περιορίστηκε μόνο στο ηθικό και πολιτικό σκέλος («ο παπάς είναι για την εκκλησία, δεν είναι για να κάνει προσφυγές – εσείς έπρεπε να κάνετε προσφυγή κι εμείς να σας στηρίζουμε», είπε), αλλά παρουσίασε αναλυτικά όλα το θεσμικό πλαίσιο για τους «καλλικρατικούς» δήμους, που όχι μόνο επιτρέπει αλλά επιβάλλει στο Δήμο να υπερασπιστεί νομικά την προστασία του περιβάλλοντος ενώπιον του ΣτΕ. Οι απαντήσεις του «τεχνοκράτη» δημάρχου και του συριζαίου προέδρου του ΔΣ ήταν απαντήσεις ενόχων που καταφεύγουν στη στρεψοδικία. Κατηγόρησαν τον παπά ως «υβριστή» (επειδή τους είπε «ντροπή σας») και ως… «αυθορμητιστή»! Ολόκληρη η σχετική συζήτηση έχει καταγραφεί και μπορείτε να την παρακολουθήσετε από το youtube εδώ).
Η νέα δημοτική διοίκηση, που εξαπάτησε τους αγωνιζόμενους κατοίκους υπογράφοντας προεκλογικά τη διακήρυξή τους, έδειξε από νωρίς ότι έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως Δούρειος Ιππος ενάντια στο κίνημα των κατοίκων. Μόλις μια βδομάδα μετά την εκλογή του, ο Ι. Μίχος δήλωνε (συνεντευξιαζόμενος στην «Αυγή»), ότι η εκλογή του δεν πρέπει να θεωρείται νίκη του κινήματος κατά των χρυσοθήρων και ότι «η δημοτική αρχή δεν πρέπει να ταυτιστεί με την μία ή την άλλη πλευρά στο θέμα των μεταλλείων». Από τις στήλες της «Κόντρας» σχολιάσαμε ως εξής αυτή τη συνέντευξη: «Ωστε ο αγώνας τόσων ανθρώπων, οι οποίοι δάρθηκαν, ψεκάστηκαν με χημικά, συνελήφθησαν χαράματα ενώ κοιμούνταν, σύρθηκαν σε ανακρίσεις και δικαστήρια, προφυλακίστηκαν και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης’’, στηριζόταν σε “διχαστικά διλήμματα’’ και… παρεξηγήσεις! Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να σχολιάσουμε τίποτ’ άλλο. Τα είπε όλα μόνος του ο Μίχος (μετά την εκλογή του, βέβαια)» (ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ).
Γι’ αυτό δεν μας εξέπληξε η εξέλιξη. Το νέο στοιχείο είναι πως ο «ανεξάρτητος» Μίχος δεν είναι μόνος του. Εχει μαζί του ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και μελών της Επιτροπής Αγώνα. Η κοιλιά του Δούρειου Ιππου είναι γεμάτη με Πόντιους Πιλάτους, οι οποίοι – για να θυμηθούμε τον Μπρεχτ – όταν νίπτουν τας χείρας τους, το κάνουν συνήθως σε ματωμένους νιπτήρες.
Οργανωμένο σχέδιο παρέλκυσης
Το ζήτημα που προέκυψε με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο, έχει βέβαια την πολιτική της σημασία. Δείχνει πως κάποιοι χρησιμοποιούν έναν αυθεντικό λαϊκό αγώνα για να αναρριχηθούν σε θέσεις εξουσίας και μετά τον ξεπουλούν «στην ψύχρα», κυνικά και χωρίς κανένα δισταγμό. Αποτελεί, επίσης, ένα σαφές δείγμα γραφής για την «εξουσία ΣΥΡΙΖΑ» (δείτε και τι κάνει ο Βασιλόπουλος στη Φιλαδέλφεια Χαλκηδόνα εδώ, εδώ και εδώ).
Ομως, πέρα από το γενικό πολιτικό ζήτημα που εγείρεται, υπάρχει ένα άμεσο πιεστικό ζήτημα για το κίνημα ενάντια στους χρυσοθήρες. Υπάρχει ένα σχέδιο παρέλκυσης, ώστε να χαθούν οι προθεσμίες για προσφυγή στο ΣτΕ και να νομιμοποιηθεί η Εγκριση Δόμησης που η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών έχει χορηγήσει από τις 8 Οκτώβρη στην «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ. Το θέμα αυτό το «κυνηγάμε» εδώ και καιρό και ήμασταν οι πρώτοι που αποκαλύψαμε τη σκανδαλώδη-εγκληματική νομοθετική ρύθμιση με την οποία ανατέθηκε σε μια άσχετη Διεύθυνση του ΥΠΕΚΑ να εκδώσει Εγκριση Δόμησης στους χρυσοθήρες (δείτε εδώ).
Παρά τις προσπάθειές μας, μολονότι έχουμε υποβάλει αίτηση να μας χορηγηθεί αντίγραφο του εγγράφου, μέχρι σήμερα δεν μας έχει παραδοθεί επίσημα. Εξασφαλίσαμε, όμως, αντίγραφο από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε το έγγραφο στην κατοχή του.
Ο Δήμος Αριστοτέλη, επίσης, για ευνόητους λόγους, δεν έδωσε στη δημοσιότητα το έγγραφο. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που συνδέει τη Διεύθυνση του ΥΠΕΚΑ με το Δήμο Αριστοτέλη: και οι δύο υποστηρίζουν ότι το εν λόγω έγγραφο δεν αποτελεί διοικητική πράξη. Κι όμως, αρκεί μια απλή ανάγνωση του εγγράφου, το οποίο δημοσιοποιούμε, για να φανεί πως αποτελεί Εγκριση Δόμησης, αφού θεωρούνται οι μελέτες για το εργοστάσιο που ήδη κατασκευάζει στις Σκουριές η «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ και θ’ ακολουθήσει η Αδεια Δόμησης από την Πολεοδομία Αρναίας (δήμος Αριστοτέλη). Ο προϊστάμενος και άλλα στελέχη της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών έχουν δηλώσει σ’ εμάς ότι το έγγραφο αυτό δεν αποτελεί διοικητική πράξη. Το ίδιο μας έλεγε, προ εικοσαημέρου, και ο πρόεδρος του ΔΣ του δήμου Αριστοτέλη Γ. Ζουμπάς. Χτες, όμως, επειδή προφανώς τον επέπληξε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Ιγγλέζη, με την οποία είχαμε συνομιλήσει, αρνούνταν ότι μας είχε πει τέτοιο πράγμα! Πώς όμως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι άφησαν να περάσει ένας μήνας και όχι μόνο ο Δήμος δεν κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ, αλλά δε δημοσιοποίησε καν το έγγραφο, ώστε να μπορούν να κινηθούν οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι; Γιατί κράτησε το κίνημα στο σκοτάδι;
Ο στόχος είναι προφανής. Επειδή το έγγραφο έχει εκδοθεί στις 8 Οκτώβρη, στις 8 Δεκέμβρη εκπνέει η προθεσμία των 60 ημερών εντός της οποίας μπορεί να γίνει προσφυγή στο ΣτΕ, χωρίς τον κίνδυνο η προσφυγή να θεωρηθεί εκπρόθεσμη (σε υποθέσεις που έχουν δημοσιότητα το ΣτΕ συχνά αποφαίνεται ότι η προθεσμία τρέχει από την ημέρα υπογραφής και όχι από την ημέρα που οι προσφεύγοντες έλαβαν γνώση του εγγράφου, υποστηρίζοντας ότι έλαβαν γνώση με τη δημοσιότητα). Με τη σιωπή, με την απόκρυψη του εγγράφου, με το ψέμα ότι δεν αποτελεί διοικητική πράξη, θέλουν να περάσει αυτή η προθεσμία ώστε το κίνημα να μην μπορέσει να κάνει ούτε αυτή τη στοιχειώδη νομική ενέργεια, την προσφυγή στο ΣτΕ.
Εμείς δίνουμε στη δημοσιότητα το έγγραφο και κάνουμε έκκληση στο κίνημα να κινηθεί γρήγορα και να καταθέσει προσφυγή, χωρίς πλέον να περιμένει τίποτα από τη δήθεν ουδέτερη, αλλά στην ουσία δεκανίκι των χρυσοθήρων, νέα διοίκηση του δήμου Αριστοτέλη.
Έντυπα |Αδάμαστο
Περισσότερες μπροσούρες, κείμενα και βίντεο εδώ: https://adamasto.squat.gr/
Ποιοι φοβούνται την Στρούγκα…;
Στις 10/11 δημοσιεύθηκε το σχέδιο τεχνικού προγράμματος και προϋπολογισμού του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας για το οικονομικό έτος 2015, το οποίο θα κατατεθεί προς ψήφιση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στον προϋπολογισμό του Δήμου κατ’ αυτό τον τρόπο, η κατεδάφιση της Στρούγκας.
Λίγες μέρες αργότερα κληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε συζήτηση με τη δημοτική αρχή,«για να μας ενημερώσουν για τις προθέσεις τους σχετικά με το χώρο». Φυσικά στη συνάντηση δεν πήγαμε, γιατί η Στρούγκα, πάντοτε, απέναντι στις κλειστές συναντήσεις σε γραφεία δημάρχων, είχε να αντιτάξει τη δημόσια συζήτηση και την απεύθυνση στην τοπική κοινωνία της Φιλαδέλφειας.
Σίγουρα θα σπεύσουν να βρουν δικαιολογίες. Η ύπαρξη όμως, αυτή καθαυτή της κατεδάφισης, δείχνει την πολιτική βούληση του Δήμου. Η νέα δημοτική αρχή, που μετρά μόλις τρεις μήνες ζωής, δείχνει ότι θέλει να τελειώνει στα γρήγορα με τη Στρούγκα, γκρεμίζοντάς τη, για να μπορέσει μετά απερίσπαστη, να συνεχίσει το «έργο» της.
Η επίθεση αυτή δε μας εκπλήσσει. Έρχεται, μάλιστα, σε μία στιγμή που μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να εκληφθεί. Από την άνοιξη του 2014, η Στρούγκα, αναλαμβάνοντας αρχικά πρωτοβουλίες με τη δράση της και στη συνέχεια συμμετέχοντας στο Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. και γύρω περιοχών, δίνει έναν απ’ τους σημαντικότερους αγώνες που έχει δώσει στα σχεδόν έξι χρόνια λειτουργίας της, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Άλσους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη. Στοχοποιήθηκε, χτυπήθηκε και τώρα ξαναχτυπιέται.
Με την επίθεση αυτή, επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι η δημοτική αρχή του Βασιλόπουλου, έρχεται απλά να διαδεχτεί τις προηγούμενες, χωρίς να διαφοροποιείται στην πράξη σε τίποτα, όσο κι αν θέλει να πείσει για το αντίθετο. Αν τη δει κανείς και μέσα στο πλαίσιο των επιθέσεων που δέχονται η Βίλα Ζωγράφου και το «Πατινάζ» στο Αιγάλεω, από τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις που στηρίχθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα δυσκολευτεί να καταλάβει ότι πρόκειται για τη συνολικότερη πολιτική των παρατάξεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς», απέναντι στις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους. Με το που μύρισαν λίγο εξουσία, σπεύδουν να τσακίσουν οτιδήποτε μπορεί να τους δυσκολέψει ή να σταθεί απέναντί τους, ακριβώς όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους.
Η Στρούγκα, όμως, είναι ένας χώρος ελευθερίας. Ένας χώρος έκφρασης, μέσα στην καρδιά της πόλης, ανοιχτός για όλους. Ένας χώρος πολιτικών και κοινωνικών δράσεων, που προτάσσει την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.
Από το Μάρτη του 2009, νέοι άνθρωποι της περιοχής, ενεργοί στα κινήματα, με βλέψεις σε ένα καλύτερο αύριο, με εκατοντάδες ώρες εργασιών, μετέτρεψαν το χώρο της παλιάς ταβέρνας, από ερείπιο, σε έναν χώρο ζεστό, φιλόξενο και πάνω απ’ όλα ζωντανό. Από τότε και σε καθημερινή βάση, γίνονται ανοιχτές συνελέυσεις, πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, συναυλίες και γλέντια οικονομικής ενίσχυσης, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, παιδικά εργαστήρια με δεκάδες γονείς και παιδιά.
Ένας χώρος σαν τη Στρούγκα, ριζοσπαστικός, ελεύθερος και δημόσιος, αφήνει το στίγμα του σε όλη τη γειτονιά. Δίνει διαφορετική πνοή σε ολόκληρη την πόλη, παραμένοντας ο μόνος ζωντανός κοινωνικός και πολιτικός χώρος. Σίγουρα, ένας τέτοιος χώρος, δε χωράει μέσα στην πόλη-εμπόρευμα που ήδη έχουν αρχίσει να φτιάχνουν.
Μία τέτοια κίνηση λοιπόν, μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω, μόνο ως επιθετική μπορεί να γίνει αντιληπτή και μόνο ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί. Δε θα τους αφήσουμε να γκρεμίσουν τη Στρούγκα. Θα σταθούμε απέναντί τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατεδάφισης του χώρου.
ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΡΟΥΓΚΑ
ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ 116, ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
Ferguson: Ενόψει της απόφασης του δικαστηρίου κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχτηκε στο St Louis
O κυβερνήτης της πολιτείας του Μισούρι Jay Nixon υπέγραψε το διάταγμα ενεργοποίησης της εθνικής φρουράς της πολιτείας την περασμένη Δευτέρα με σκοπό σύμφωνα με τα λεγόμενά του σκοπό «να συμβάλει στην επιβολή του νόμου κατά την διάρκεια εξέγερσης που μπορεί να προκληθεί μετά από την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου που ερευνά την υπόθεση δολοφονίας του Αφροαμερικάνου Michael Brown.”
Ο Nixon αποφάσισε επίσης ότι οι τοπικές δυνάμεις καταστολής Missouri State Highway Patrol, St. Louis County Police Department και St. Louis Metropolitan Police Department, θα ενεργήσουν υπό κοινή διοίκηση για να «εξασφαλίσουν την δημόσια ειρήνη και να προστατεύσουν την ιδιοκτησία ενόσω θα επιτρέψουν στους πολίτες να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα στην διαμαρτυρία».
Η κυβέρνηση του Ομπάμα στέλνει 100 πράκτορες του FBI στο StLouis
Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών έχει αποσταλεί 100 πράκτορες στην περιοχή του St Louis, Missouri πριν από την αναμενόμενη απόφαση των ενόρκων για το αν θα απαγγείλει κατηγορίες εναντίον του Darren Wilson, του αστυνομικού που σκότωσε τον άοπλο έφηβο Μάικλ Μπράουν, τον περασμένο Αύγουστο.
Η κίνηση αυτή υπογραμμίζει το βαθμό στον οποίο η κυβέρνηση Ομπάμα παραχωρεί πρωταγωνιστικό ρόλο στην αστυνομική καταστολή στο Ferguson, συντονιζόμενος πίσω από την σκηνή με πολιτειακούς και τοπικούς αξιωματούχους.
Την Παρασκευή το βράδυ, το CBS News ανέφερε ότι δύο άνδρες είχαν συλληφθεί από πράκτορες του FBI σε μία επιχείρηση ότι δήθεν «αγόρασαν εκρηκτικά που σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.” Οι δύο άνδρες είναι φερόμενοι ως μέλη του Νέου Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων. Οι συλλήψεις και η αποστολή των πρακτόρων του FBI στην περιοχή έχουν ως στόχο τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση του πληθυσμού για την αποδοχή της απόφασης του ενόρκων, η οποία σε γενικές γραμμές δεν αναμένεται να απαγγείλει κατηγορίες εναντίον του Wilson.
Ένα δελτίο πληροφοριών από το FBI στις τοπικές αστυνομικές υπηρεσίες νωρίτερα αυτή την εβδομάδα προειδοποίησε ότι οι “εξτρεμιστές” σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν “επιθέσεις” εναντίον “υποδομών ζωτικής σημασίας” σε σχέση με τη απόφαση της κριτικής επιτροπής. Το ABC News ανέφερε, με βάση μη κατονομαζόμενες πηγές, ότι το FBI έχει δημιουργήσει ένα προσωρινό γραφείο στην περιοχή για να συντονίζει τις δραστηριότητές τους.
Στο πλαίσιο της συντονισμένης εκστρατείας σε εθνικό επίπεδο, το ABC News δημοσίευσε ένα απόσπασμα από μια τηλεοπτική συνέντευξη με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα το βράδυ της Παρασκευής κατά την οποία προειδοποίησε τους διαδηλωτές να “κρατήσουν τις διαμαρτυρίες σε ειρηνικό επίπεδο.”
“Αυτή είναι μια χώρα που επιτρέπει σε όλους να εκφράσουν τις απόψεις τους”, είπε ο Ομπάμα, “Τους επιτρέπει να συγκεντρώνονται ειρηνικά, για να διαμαρτυρηθούν για τις δράσεις που νομίζουν ότι είναι άδικες. Αλλά να χρησιμοποιείται οποιοδήποτε γεγονός ως δικαιολογία για τη βία είναι αντίθετο στο κράτος δικαίου και σε αντίθεση με αυτό που είμαστε », είπε ο Ομπάμα στον δημοσιογράφο Γιώργο Στεφανόπουλο.
Αυτές οι παρατηρήσεις παπαγαλίζουν το καθιερωμένη γραμμή που χρησιμοποιείται από το πολιτικό κατεστημένο για να δικαιολογήσει την αστυνομική καταστολή κατά των διαδηλωτών: Ενώ η “ειρηνικές” διαδηλώσεις είναι αποδεκτές, αυτές οι ίδιες διαμαρτυρίες είναι που παρεισφρείονται από τα «βίαια» και «εξτρεμιστικά» στοιχεία, , «τα οποία έχουν την πρόθεση να χρησιμοποιούν τις διαδηλώσεις ως δικαιολογία για να σπάσουν το νόμο».
Αυτό δημιουργεί την απατηλή δικαιολογία για το κράτος ώστε να αντιμετωπίσει τους ειρηνικούς διαδηλωτές με μαζική αστυνομική καταστολή, με την αιτιολογία ότι «βίαια» και «εξτρεμιστικά» στοιχεία το υποχρεώνουν να προβεί σε τέτοιες ενέργειες. Στην πραγματικότητα, είναι η κυβέρνηση, και όχι οι διαδηλωτές, που είναι ο ηθικός αυτουργός της βίας. Τον Αύγουστο, η αστυνομία απάντησε σε ειρηνικές διαδηλώσεις ενάντια στην αστυνομική βία με δακρυγόνα, λαστιχένιες σφαίρες και τις μαζικές συλλήψεις των διαδηλωτών και δημοσιογράφων.
Παρόμοια σχέδια είναι στα σκαριά για την αντιμετώπιση των αντιδράσεων στην ανακοίνωση της κριτικής επιτροπής, η οποία αναμένεται εντός των ημερών. Εκατοντάδες προσωπικό της Εθνικής Φρουράς έχει ήδη εγκατασταθεί στην περιοχή μετά την κήρυξη της πολιτείας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τον Κυβερνήτη Τζέι Νίξον, την περασμένη Δευτέρα, και η αστυνομία περιοχής έχει εισάγει σε δωδεκάωρες βάρδιες που άρχισαν αυτό το Σαββατοκύριακο.
Η αστυνομία διενέργησε συλλήψεις κατά διαδηλωτών για δεύτερη συνεχόμενη νύχτα το βράδυ της Πέμπτης, οδηγώντας τους διαδηλωτές σε ένα πάρκινγκ που θεωρείται ότι είναι μια «ασφαλή ζώνη» και την κράτηση μεμονωμένων διαδηλωτών.
Επίσης την Παρασκευή, ο Γενικός Εισαγγελέας Eric Holder ανακοίνωσε την έκδοση νέων κατευθυντήριων γραμμών για την αστυνομία, περιγράφοντας τους κανόνες σχετικά με «Πώς να διατηρήσει την τάξη σύμφωνα με την πρώτη τροπολογία για τις-Προστατευόμενες Εκδηλώσεις.” Το βασικό θέμα των παρατηρήσεων του Φορέα ήταν ότι υπάρχουν δύο τύποι των πολιτικών της αντιπολίτευσης, ένα νόμιμο και άλλο παράνομο. Ακόμα και ο τίτλος της ανακοίνωσης εκφράζει την αντίληψη ότι κάποια γεγονότα ανήκουν στην «Πρώτη Τροπολογία που προστατεύεται”, ενώ άλλοι απλά δεν είναι.
“Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών,” είπε ο Χόλντερ, «έχουμε δει διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες που έχουν επιδιώξει να φέρουν την προσοχή σε πραγματικά και σημαντικά υποκείμενα θέματα που αφορούν τις αστυνομικές πρακτικές, την προκατάληψη, και την διάχυτη δυσπιστία της κοινότητας. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι διαδηλώσεις ήταν τόσο ουσιαστικές και υπεύθυνες, και έφεραν τα ζωτικά θέματα στην προσοχή του ευρύ κοινού. ”
Αλλά τι γίνεται με τις ανησυχίες που δεν έχουν ως στόχο την υπέρβαση “της κοινοτικής δυσπιστίας,” ή δεν υποστηρίζουν τις ασήμαντες αλλαγές στις αστυνομικές πρακτικές, αλλά βρίσκονται σε αντίθεση με τα θεμελιώδη συμφέροντα του κράτους; Τι γίνεται με το αίτημα να διώκονται οι μπάτσοι δολοφόνοι, ή ότι η κυβέρνηση πρέπει σταματήσει να κατασκοπεύει τους ανθρώπους, για τη δίωξη υπαλλήλων που είναι υπεύθυνοι για τα βασανιστήρια, καθώς και τον τερματισμό των αιματηρών και καταστροφικών πολέμων στους οποίους ο πληθυσμός των ΗΠΑ έχει συρθεί;
Ο Δ. Μελισσανίδης αυτοαποκαλύπτεται
To ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας του Αegean Marine Petroleum Inc, που υποβλήθηκε για την είσοδό της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το 2006, εξιστορεί με λεπτομέρειες όλες τις δικαστικές περιπέτειες του επιχειρηματία. Το κυριότερο: Αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ελέγχει την Aegean Oil, κάτι που ανατρέπει το επιχείρημα της αγωγής του κατά του Unfollow που εκδικάζεται την Τρίτη 25/2, και ότι ο ίδιος έχει ξανακατηγορηθεί στο παρελθόν για παρόμοια απειλή άσκησης βίας.
Ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας σέρνει στα δικαστήρια δημοσιογράφους – και όμως, τα περισσότερα ΜΜΕ παριστάνουν ότι αυτή η δίκη δεν υπάρχει. Αλλά αυτό που τα ΜΜΕ δεν κάνουν, αυτό που οι αρχές δεν τολμούν (τον έλεγχο του μητρώου του κ. Μελισσανίδη, ως όφειλαν, κατά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ), το έχει κάνει από χρόνια επισήμως ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης:
Το ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας Aegean Marine Petroleum Network Inc., που κατατέθηκε στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς το 2006 (εποχή που η εταιρεία ελεγχόταν από τον κ. Μελισσανίδη), αφηγείται όλες τις έως τότε δικαστικές εμπλοκές του επιχειρηματία, ξεκινώντας μάλιστα από την προϊστορία: Από τα 80’s, με τη σχολή οδήγησης στη Νίκαια και την καταδίκη για δωροδοκία, με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και την άλλη καταδίκη για δωροδοκία δύο ποδοσφαιριστών, μέχρι την μετέπειτα πορεία του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στο εμπόριο καυσίμων: Πώς διώχθηκε επανειλημμένα για εικονικούς ανεφοδιασμούς πλοίων, φοροδιαφυγή, δασμοδιαφυγή, λαθρεμπόριο. Και πώς, παρότι σε πρώτο βαθμό σε κάποιες περιπτώσεις καταδικάστηκε, σχεδόν πάντα οι ποινές στο τέλος ανατρέπονταν – στο Εφετείο ή στον Άρειο Πάγο.
Η συνέχεια εδώ: http://www.thepressproject.gr/article/56996/melissanidis
Ανακοίνωση του Θερσίτη για την πλημμύρα στις 24/10/2014 και τα μέτρα αντιμετώπισης “ακραίων καιρικών φαινομένων”
[Ανακοίνωση του Θερσίτη για την πλημμύρα στις 24/10/2014 και τα μέτρα αντιμετώπισης “ακραίων καιρικών φαινομένων”. Η ανακοίνωση κυκλοφορεί σε μορφή αφίσας και κολλιέται στις γειτονιές μας ενώ παράλληλα μοιράζεται πόρτα-πόρτα σε μορφή κειμένου.]
Τον κακό τους τον καιρό…
Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τη μεγάλη πλημμύρα που έπληξε την Αττική στις 24 Οκτώβρη, με τις μεγαλύτερες καταστροφές να παρατηρούνται, ως συνήθως, στις ταξικά προσδιορισμένες περιοχές μας, στη δυτική Αθήνα. Καθόλου τυχαίο βέβαια.
Από τις πρώτες ώρες μετά την πλημμύρα οι δημοτικοί άρχοντες με τους κολαούζους τους, όπως και τεχνοκράτες και υπουργοί, με τη φωνή σύσσωμων των μμε, έσπευσαν σε ένα γνώριμο παιχνίδι αντιστροφής της πραγματικότητας. Είναι γνωστό ότι ακόμα και η απώλεια και η απόγνωση είναι για αυτούς μια υπέροχη ευκαιρία! Ευκαιρία να συντονιστούν οι πληθυσμοί σύσσωμοι απέναντι σε έναν ακόμη κοινό εχθρό, μετά τους μετανάστες, τις οροθετικές, τους ένοπλους αγωνιστές, τους διαδηλωτές, τους “τσιγγάνους”… Αυτή τη φορά ενεργοποιήθηκε ο διαχρονικός εχθρός “φύση”, για να διαχυθεί ο πανικός και να επανεγγραφεί στην κοινωνική συνείδηση ότι μόνο οι κρατικοί μηχανισμοί και οι παράγοντές του σε τοπικό επίπεδο μπορούν να μεριμνήσουν για τα προβλήματα του κόσμου, να διαχειριστούν το πρόβλημα. Έτσι, οι “πληγέντες” δήμοι τέθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις να επιτηρούν τις περιοχές και με συνεργεία καταγραφής των ζημιών, όπως και … ψυχολογικής υποστήριξης των πλημμυροπαθών να βγαίνουν από το επόμενο κιόλας πρωί στη γύρα, για να τάξουν επιδόματα και λύσεις και να κατοχυρώσουν για μια ακόμη φορά την “κοινωνική ευαισθησία” των προϊσταμένων τους. Κονδύλια αποδεσμεύτηκαν και νέα εργολαβικά σχέδια δρομολογήθηκαν με διαδικασίες express. Και όλα… μέλι γάλα.
Επειδή όμως η λήθη και η άγνοια είναι ο πραγματικός μας εχθρός, ας θυμηθούμε ορισμένα πράγματα. Το Ίλιον, η Πετρούπολη και το Kαματερό χτίστηκαν στους πρόποδες του Ποικίλου Όρους. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία σίγουρα θυμούνται το πλήθος των ρεμάτων που ξεκινούσαν από το βουνό και, διαπερνώντας τις περιοχές μας, κατέληγαν στο ρέμα της Εσχατιάς (ή ρέμα Φλέβας). Τα ρέματα αυτά ήταν οι φυσικοί δίαυλοι απορροής των βρόχινων νερών προς την θάλασσα. Για την κυρίαρχη όμως πολεοδομία, αυτή του τσιμέντου και του μπετόν που κατέκλυσε ασφυκτικά την πόλη πολλές δεκαετίες τώρα, τα ρέματα θεωρήθηκαν “ανοιχτές πληγές” που έπρεπε να μπαζωθούν. Και το έργο της “διευθέτησής” τους ανέλαβαν και στις περιοχές μας οι διαφόρων αποχρώσεων μέσα στα χρόνια τοπικοί παράγοντες, αφού πρώτα είχαν αφεθεί να γίνουν ανοιχτοί σκουπιδότοποι. Με το κλείσιμο των ρεματιών χάθηκαν όλες αυτές οι φυσικές δίοδοι που το νερό χρησιμοποιούσε για να καταλήξει στην θάλασσα. Το νερό όμως πάντα βρίσκει τον δρόμο του, και τον περασμένο μήνα τον βρήκε, περνώντας πάνω από σπίτια, αυτοκίνητα και ανθρώπους… Και αυτό δεν τελειώνει εδώ.
Γιατί, στην πραγματικότητα, ό,τι συνέβη εκείνη τη μέρα δεν ήταν αποτέλεσμα κανενός “ακραίου καιρικού φαινομένου” και “ανήκουστης θεομηνίας”. Οι καταστροφές και οι πλημμύρες είναι απόλυτο παράγωγο μιας –εδώ και δεκαετίες- επέκτασης του αστικού τοπίου με όρους λεηλασίας. Είναι αυτό που ξεβράζει η οργάνωση της πόλης με όρους καπιταλιστικής εκμετάλλευσης του χώρου και των κατοίκων της –αυτό που τα αφεντικά, οι υπουργοί, οι πολεοδόμοι, οι δήμαρχοι, οι εργολάβοι, οι δημοσιογράφοι αποκαλούν “ανάπτυξη”.
Η “φύση” λοιπόν, δεν εκδικείται. Μπορεί όμως να ξεμπροστιάσει όλα τα τοπικά και υπέρ-τοπικά λαμόγια που τόσα χρόνια τσιμεντάρουν ασύστολα κάθε σπιθαμή χώματος που έχει απομείνει στην άσχημη τούτη πόλη. Έχει τη δύναμη να εκθέτει όλους αυτούς που εκ των υστέρων έρχονται να σου χτυπήσουν -μπροστά στις κάμερες- παρηγορητικά την πλάτη και σου ζητούν ξεδιάντροπα να τους το εξαργυρώσεις στις επόμενες εκλογές. Πόσο ακόμα θα αναρωτιόμαστε -χωμένοι ως το λαιμό μέσα στα απόνερα αυτού του πολιτισμού- για το αν πρέπει αυτές οι πόλεις και οι κάθε λογής άρχοντές τους να βουλιάξουν και να καταστραφούν, από ακραία κοινωνικά φαινόμενα οργής, για να ξαναχτιστούν στα μέτρα της ελευθερίας;
Να τσακίσουμε αυτούς που λεηλατούν τη φύση και τις ζωές μας σαν ορμητικός χείμαρρος
Υ.Γ. «Η Αττική δεν έχει πουθενά χώματα, είμαστε γεμάτοι τσιμέντο. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι κάποιος δήμαρχος δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει αυτή τη θεομηνία». Αυτό δήλωνε στα τηλεοπτικά μικρόφωνα ο δήμαρχος Ν. Ζενέτος, μετά τις πλημμύρες. Ο δήμαρχος κάνει μαθήματα σύγχρονου ποντιοπιλατισμού, αφενός γιατί τα ρίχνει για την πλημμύρα στον κακό θεούλη, και, αφετέρου γιατί αυτή την στιγμή «διευθετεί» με τσιμέντο το ρέμα της Φλέβας από την Α.Παπανδρέου μέχρι την Καπετάν Βέρα. Ασκήσεις κοροϊδίας που δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές.
http://thersitis.espiv.net/index.php/2013-10-15-20-03-13/2013-10-15-21-10-07/1106-24-10-2014
Αιγάλεω: Η πολιτική αλητεία της… αριστερής δημοτικής αρχής συνεχίζεται
Χτες το απόγευμα ο Δήμος Αιγάλεω είχε τοποθετήσει κόκκινη κορδέλα μπροστά από το Πατινάζ προειδοποιώντας του κατοίκους να μην παρκάρουν προκειμένου να γίνουν έργα σήμερα Πέμπτη από τις 8 π.μ. έως τις 1.30 μ.μ. Σε ερώτηση των περίοικων περί τίνος πρόκειται η απάντηση ήταν ότι θα καθαριστεί ο χώρος και θα κλαδευτούν δέντρα. Σήμερα το πρωί εμφανίστηκαν εργάτες του δήμου και άρχισαν να κλαδεύουν τα δέντρα στο πεζοδρόμιο έξω από το Πατινάζ. Mετά από μία περίπου ώρα, αιφνιδιατικά εμφανίστηκε μια μεγάλη μπουλντόζα η οποία πέρασε μέσα στο χώρο του Πατινάζ. Αμέσως περίοικοι μπήκαν μπροστά στην μπουλντόζα και ανάγκασαν τον οδηγό να την οδηγήσει έξω από τον χώρο του Πατινάζ. Εν τω μεταξύ άρχισε να μαζεύεται κόσμος προκειμένου να αποτρέψει την οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση. Τη ίδια ώρα εμφανίστηκε και ο δήμαρχος με την συνήθη κουστωδία του κάνοντας πάλι τις γνωστές ασκήσεις εριστικότητας που τον χαρακτηρίζουν.
Η μπουλντόζα στάθμευσε έξω από το πατινάζ και ο δήμαρχος περιφερόταν ανάμεσα στα πηγαδάκια υπονομεύοντας το κλίμα. Γύρω στις 10 π.μ. εμφανίστηκαν και δύο δασονόμοι οι οποίοι για μια ακόμη φορά ζήτησαν από τη δημοτική αρχή τα χαρτιά νομιμότητας του έργου (κρατούσαν στα χέρια τους δεύτερη επιστολή προς τον δήμο Αιγάλεω όπου ζητούν να τους στείλει τα χαρτιά της πολεοδομίας για να τα τσεκάρουν). Οι αρμόδιοι του δήμου τους ζήτησαν για μια ακόμη φορά να πάνε μαζί στο δημαρχείο να τους τα δείξουν. Ο οδηγός της μπουλντόζας, αφού χρεώθηκε από τους υπερασπιστές του άλσους με ατομική ευθύνη στο βαθμό που θα προχωρήσει στην κοπή των δέντρων, πήρε το εργαλείο του και αποχώρησε. Ο αστυνομικός διευθυντής της πόλης που περιφερόταν χαριεντιζόμενος με πολιτική περιβολή δεξιά κι αριστερά αποχώρησε. Ο δήμαρχος και η κουστωδία του αποχώρησαν. Έμειναν οι υπερασπιστές του Μπαρουτάδικου που προχώρησαν σε επιτόπου συνέλευση και οργάνωσαν εκ νέου την περιφρούρηση του Πατινάζ.
Επίσης, έμειναν μερικά ερωτηματικά:
-Γιατί οι αρμόδιοι του δήμου δεν έχουν μαζί τους κάθε φορά τα χαρτιά νομιμοποίησης του έργου και καλούν τους δασονόμους στο δημαρχείο για να τους τα «δείξουν»; Μήπως για μια ακόμη φορά θέλουν να τους «πείσουν» μακριά από «αδιάκριτα βλέμματα» να δεχτούν τα καινούργια ευάερα και ευήλια γραφεία που προσφέρει ο δήμος Αιγάλεω στο δασαρχείο Αιγάλεω ως αντισταθμιστικό όφελος προκειμένου να πάψουν να ενοχλούν;
-Γιατί επιμένουν να επικαλούνται το 85% θετικής ψήφου στο έργο από ένα δημοψήφισμα από το οποίο απείχε το 95% των κατοίκων του Λιούμη; Και ποιος μας εγγυάται (μετά και την χτεσινή ύπουλη μανούβρα της δημοτικής αρχής) ότι ακόμη και αυτό το ελάχιστο των θετικών ψήφων δεν είναι νοθευμένο;
-Γιατί ενώ στην τελευταία «εκδήλωση» υπεράσπισης του έργου θεωρήθηκε ικανή και αναγκαία συνθήκη προκειμένου να γίνει το έργο η παρουσία 1.000 κατοίκων του Λιούμη, δεν ακυρώθηκε εφόσον τελικά παρευρέθηκαν 60 και μόνο παρατρεχάμενοι του δήμου και ελάχιστα μέλη του Σύριζα της περιοχής;
-Γιατί η επιλογή του δημάρχου να γίνει το έργο δεν στηρίζεται από τα μέλη του Σύριζα Αιγάλεω εφόσον η δημοτική του παράταξή στηρίζεται από αυτό το κόμμα;
-Μήπως τελικά, επειδή οι μέρες της διακριτικής ανοχής τελείωσαν, πρέπει να απαντηθούν μερικά άλλα ερωτήματα μια και όλοι και όλες ζούμε στην ίδια πόλη; Όπως:…μήπως ο δήμαρχος χρωστάει σε κάποιον λόγω της μονιμοποίησής του στο δημόσιο; Και μήπως αυτός που τον διόρισε δεν είναι άλλος από τον Καλογερόπουλο, πρώην δήμαρχο και ηγέτη της δεξιάς δημοτικής παράταξης στο Αιγάλεω, σύμφωνα με τα δημόσια και ανοιχτά λεγόμενα του ίδιου του Καλογερόπουλου;
Το έργο αυτό δεν θα γίνει. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Όπως για μερικούς εκ των παρατρεχάμενων του αριστερού δήμαρχου η κατασκευή του έργου έχει ξεφύγει από το έργο αυτό καθεαυτό και έχει θέσει ζητήματα «επιβολής της δημοκρατίας», έτσι και για μερικούς από τους υπερασπιστές του άλσους η ακύρωση του έργου μέσα στο Μπαρουτάδικο έχει μετατοπιστεί σε ένα συνολικό διακύβευμα ακύρωσης όλων των μεθοδεύσεων κοινωνικού αυτοματισμού, ψεμάτων, λοιδοριών, διαστρεβλώσεων, φενακισμένης ιδιοτέλειας και εξουσιαστικής αλαζονείας.
Δεν είναι καιρός πια να μετρηθούμε αλλά να αναμετρηθούμε.