Category: 1. Αφίσες – Εκδηλώσεις – Συγκεντρώσεις – Κείμενα

ΟΥΤΕ ΛΙΓΑ ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣΙΑΚΑ.

Άλλη μια χρονιά αλλάζει για τους δυτικούς καταπιεστές της εργατικής τάξης. Το παπαδαριό σε άψογη συνεργασία με  κράτος και κεφάλαιο ετοιμάζουν τα καινούρια χτυπήματα στους εργατικούς λαούς, με στόχο τον πλούτο και την εξουσία .Ο εργατικός όχλος παραπατά από πείνα και δυστυχία, προσπαθώντας χαζά να επιβιώσει για το αύριο όταν καν δεν υπάρχει σήμερα.

Αυτές τις μέρες με το τρόπο που μας επιβάλετε να γιορτάσουμε κάτι που δεν καταλαβαίνουμε απόλυτα, βλέπουμε τον καπιταλισμό να ανθίζει και ανθρώπινες υπάρξεις να αισθάνονται ένοχες που δεν μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τους ένα δώρο. Ένα δώρο όπου για να κατασκευαστεί, χιλιάδες άλλα παιδιά έξω από τον δυτικό πολιτισμό μόχθησαν και εκμεταλλεύτηκαν. Οι δυνάστες, τα αφεντικά παράγουν δουλικά το δώρο του παιδιού σου κάτω από το δέντρο της εκμετάλλευσης των αδύναμων, καταπιεσμένων, εξαθλιωμένων παιδιών σε κάποια χώρα της ανατολής για ένα κομμάτι ψωμί.

Εμπρός λοιπόν εκμεταλλεύσου και εσύ όπως όλοι οι πολίτες της δύσης, χωρίς αναστολές, δίχως τύψεις και πάνω από όλα χωρίς κριτικό νου. Ακολούθα το ψάλσιμο και το θυμιατό του παππά, όπου ξεκινώντας από τα σπίρτα που φτιάχτηκαν στο Πακιστάν, άναψε την φωτιά στο κάρβουνο που με μόχθο και αίμα κατασκεύασαν στην Αραβία  υπό τους βομβαρδισμούς Αμερικάνων δολοφόνων και επιτέλους θυμίαμα ευωδίασε ο ναός του ψεύδους, της υποκρισίας και του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος της εκκλησίας.

Σε αυτό το κλίμα της πανανθρώπινης ξεφτίλας και καταδίκης των εξουσιαστών δεν χωράνε αναρχικές υπάρξεις. Βιώνουμε στο πετσί μας την καταπίεση και τον εξευτελισμό του ανθρώπου, στο κήρυγμα του παππά για αγάπη και ισότητα ενώπιον του θεού, όταν παιδιά εκμεταλλευόμενων χωρών ανήκουν σε άλλο θεό μάλλον.

Εμπρός λοιπόν γλεντήστε, φάτε και πιείτε και όταν νιώσετε τη ‘’καλή ζωή’’ δώστε από το περίσσευμα σας υποκριτές χριστιανοί και σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Από ποιό περίσσευμα άραγε? Από αυτό που κλέψατε από τα χέρια ενός μικρού παιδιού σκλάβου σε κάποια χώρα που δεινοπαθεί.

Έτσι λοιπόν άχρηστοι που είστε και ζείτε παρασιτικά σε τούτη τη πλάση, έτσι αφού και η ίδια η ζήση θέλει να σας ξεφορτωθεί, με τον θεό σας να σας κάνει εκμεταλλευτές .Έτσι αφού έχετε οργανώσει καλά το έγκλημα σας και είστε όλοι συνένοχοι , δώστε μας την χαριστική  βολή, δώστε τον ορισμό της εξαναγκαστικής εγωιστικής αγάπης. Για διάλλειμα από τις αποπνικτικές γιορτές  παίχτε κάνα χαρτί αφού έχετε αργία και είστε ευτυχισμένοι, πνιγείτε μες σε καπνούς και αλκοόλ προσωρινής ικανοποίησης και για να μην ξεχνιόμαστε, όσες ευχές και αν κάνετε το κόσμο δεν αλλάζεται, όλα μπροστά σας πάλι θα ναι.

Ο κόσμος δεν αλλάζει με ευχές. Όταν θα σκεφτείτε  τι έχετε στερήσει τόσα χρόνια, τα χαμόγελα θα πάνε περίπατο. Η καλή χρονιά έρχεται όταν αλλάζει, τόσα χρόνια ζούμε τη χρονιά της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και των ψευδαισθήσεων. Για να αλλάξουμε χρονιά πρέπει να σπάσει το φράγμα της εξουσίας. Πρέπει ο κάθε άνθρωπος  να αντιλαμβάνεται τον δικό του μοναδικό ανεπανάληπτο χρόνο, πέρα από χριστιανοκρατούμενα μοντέλα εξουσιασμού των ζωών μας.

Εμπρός λοιπόν για την καθολική χειραφέτηση  του ανθρώπου. Επανάσταση απέναντι στο κατεστημένο που μας καταστρέφει και οργανωμένα μας επιτίθεται μέσα από συνεχόμενες ψυχολογικές παγίδες και παίζει με σύνθετες ένοιες όπως ο χρόνος .Όπου τον αποδομεί μονοπύρηνα και τον καθιστά κάτι πάγιο που τον ορίζει ο άνθρωπος  για να πει κιόλας το πότε αλλάζει.

Χρόνια πολλά λοιπόν θα πάρει από ότι βλέπουμε  να απαλλαγούμε από τον έλεγχο και την εξουσία σας, αφού όλα δικά σας  κτήμα σας τα κάνατε και χώρος δεν υπάρχει  για μας, πάρτε το χαμπάρι απαλλοτρίωση θα κάνουμε σε κάθε σας χωράφι, θα φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνεται έτσι από γινάτι.

ANAΡΧΙΚΟΙ/ΕΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ ΒΑΛΒΕΙΟΥ

Παρέμβαση, της Ανοιχτής Συνέλευσης για την Προστασία και Αναζωογόνηση του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου καθώς και αλληλέγγυων, πραγματοποιήθηκε στις 17/12 έξω από το χώρο της δημοτικής πινακοθήκης που εγκαινιάζονταν με την παρουσία όλης της δημοτικής αρχής.

Το πανό της παρέμβασης έγραφε «Εγκαινιάστε τώρα και την νεκρή φύση του πάρκου». Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ακούστηκαν συνθήματα κατά της δημοτικής αρχής όπως είναι το χαρακτηριστικό που ακούγεται πλέον σε ολόκληρη την πόλη του Αγρινίου: ”Μίζες, τσιμέντο, καταστολή αυτή είναι η ανάπλαση η δημοτική”.

Τοποθετήθηκαν, μπροστά από το κτήριο της πινακοθήκης, πλακάτ με φωτογραφίες από τις βίαιες εργασίες “ανάπλασης” και μεταφύτευσης καθώς και ξεραμένα λιγούστρα από τις βάρβαρες εκριζώσεις στο πάρκο. Η δράση πραγματοποιήθηκε προκειμένου να αναδειχθούν τόσο τα έργα καταστροφής όσο και οι αποτυχημένες “μεταφυτεύσεις” δένδρων (μεγάλης αξίας) του Παπαστράτειου Πάρκου. Οι μεταφυτεύσεις έγιναν με ευθύνη του δήμου Αγρινίου για επικοινωνιακούς λόγους, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συνθήκες μεταφύτευσης που ορίζουν οι επιστήμες περιβάλλοντος. Εδώ χρειάζεται να αναφερθεί πως οι “μεταφυτεύσεις” πραγματοποιήθηκαν σε ημιτελή έργα “αναπλάσεων” δημόσιων χώρων που βρίσκονται στις περιοχές Μεγάλη Χώρα και Τριαντέικα. Έργα “τέχνης” που βρίσκονται σε δημόσια θέα ως δείγματα του πως εννοεί η δημαρχιακή αυλή τη ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ. Από http://parkoagriniou.wordpress.com/

Κατα τη διάρκεια των εγκαινίων φωνάχτηκαν συνθήματα όπως : ”Μίζες, τσιμέντα και καταστολή αυτή είναι η ανάπλαση η δημοτική”  , ” Παπάδες πουλήστε τα χρυσαφικά και δώστε στέγη σε όλα τα παιδιά” (για τους Αγία Μαφία που πήγανε να ευλογήσουν τα εγκαίνια). Επίσης, προπυλακίστηκαν λεκτικά μερικές ”κοκέτες” που φορούσαν παλτά με γουνάκια δολοφονημένων ζώων.

Πίσω από τα κέντρα προσωρινής κράτησης μεταναστών (CIE)-στρατόπεδα συγκέντρωσης που λειτουργούν στην Ισπανία βρίσκεται μία εξαιρετικά κερδοφόρα βιομηχανία. Από τις εταιρείες κατασκευής των εγκαταστάσεων και τις εταιρείες τροφοδοσίας μέχρι τις υπηρεσίες υγείας και τις αεροπορικές εταιρείες που αναλαμβάνουν τις απελάσεις μεταναστών χωρίς χαρτιά. Συχνά, άνθρωποι των εταιρειών αυτών κατέχουν και θέσεις σε όργανα λήψης αποφάσεων για τη μεταναστευτική πολιτική ή σε πανίσχυρα λόμπι, έχοντας την ευχέρεια να επηρεάσουν δημόσιες πολιτικές προς όφελος των εταιρειών τους.

CIEs – Κέντρα Προσωρινής Κράτησης

Στην Ισπανία αυτή τη στιγμή λειτουργούν οχτώ κέντρα προσωρινής κράτησης για μετανάστες χωρίς χαρτιά που βρίσκονται σε διαδικασία απέλασης. Αυτό σημαίνει ότι στις περιπτώσεις που η απέλαση είναι αδύνατη, η κράτηση δεν έχει νόημα και επομένως θα έπρεπε να διακόπτεται. Σύμφωνα δε με την έρευνα του Martínez Escamilla στο βιβλίο «Γυναίκες στα Κέντρα Κράτησης», το 2011 μόνο το 48% των ατόμων που κρατούνταν σε CIE τελικά απελάθηκε.

Η ύπαρξη των CIE βασίζεται σε νόμο του 1985 που προβλέπει μεν τη δυνατότητα κράτησης ατόμων προς απέλαση, αλλά σε χώρους οι οποίοι δεν έχουν σωφρονιστικό χαρακτήρα. Ωστόσο, τα κέντρα αυτά, λειτουργώντας ουσιαστικά σε νομικό κενό και μόνο με εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας, υπάγονται στο Υπουργείο Εσωτερικών και διοικούνται από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που πέρασαν από αυτούς τους χώρους, αλλά και με βάση εκθέσεις οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα κέντρα αυτά είναι στην πράξη φυλακές.

Οι καταγγελίες για την κακομεταχείριση των κρατουμένων είναι πολλές: φωνές, βρισιές, τιμωρίες, καταχρήσεις και απροειδοποίητες απελάσεις, ενώ από το 2011 έχουν καταγραφεί και τρεις θάνατοι.

Το πιό πρόσφατο παράδειγμα θανάτου συνέβη στις 3 Δεκέμβρη, όταν ο 42χρονος Αρμένιος Aramis Manukyan βρέθηκε απαγχονισμένος στο κέντρο κράτησης της Βαρκελώνης. Οι συγκρατούμενοί του κατήγγειλαν ότι οι αστυνομικοί τον βασάνισαν και τον έκλεισαν στην απομόνωση, απ’ όπου άκουγαν τις κραυγές του για ώρες πριν αυτοκτονήσει.

Στις 6 Ιανουαρίου του 2013, στο ίδιο κέντρο είχε βρει τραγικό θάνατο ο Idrissa Diallo στα 21 του χρόνια. Σύμφωνα με μάρτυρες, είχε επανειλημμένα παραπονεθεί για δυνατούς πόνους και αναπνευστικά προβλήματα, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία ούτε και υπήρχε μεταφραστής. Όταν πια έφτασε ιατρική βοήθεια, ήταν αργά.
Στις 19 Δεκεμβρίου του 2011, η Samba Martine πέθανε χωρίς να της έχει γίνει ποτέ διάγνωση. Η Samba είχε μια κόρη 9 χρονών.

Αναγκαστικές απελάσεις – οι πτήσεις της ντροπής

Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες πρακτικές στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι οι απελάσεις μεταναστών χωρίς χαρτιά. Οι Antigonia, στην παρουσίασή τους στο αντιφασιστικό φεστιβάλ της Βαρκελώνης που πραγματοποιήθηκε στις 16 του περασμένου Νοέμβρη, μας άνοιξαν ένα ζοφερό παράθυρο σε αυτή τη βρώμικη και αθέατη διαδικασία.
Παρόλο που στην Ισπανία το να μην έχεις χαρτιά θεωρείται πταίσμα και επισύρει ένα απλό πρόστιμο, είναι συνήθης πρακτική η κράτηση σε CIE και η αναγκαστική απέλαση.

Οι απελάσεις γίνονται είτε με εμπορικές πτήσεις, όταν πρόκειται για ένα ή δύο άτομα, είτε, όταν πρόκειται για περισσότερα άτομα, με ειδικές πτήσεις, όπου το αεροπλάνο ναυλώνεται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό. Και στις δύο περιπτώσεις, οι αεροπορικές εταιρίες που εμπλέκονται είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στο επιβατικό κοινό, όπως για παράδειγμα η Air France, η Iberia κ.α.

Στην δεύτερη περίπτωση, απαιτείται προσεκτική και λεπτομερής οργάνωση και προετοιμασία. Η ευρωπαϊκή χώρα που επιθυμεί να απελάσει μετανάστες χωρίς χαρτιά πρέπει να συνεργαστεί με την εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας απέλασης. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την ισπανική Καμπάνια για το κλείσιμο των Κέντρων Κράτησης, για μία πτήση από Μαδρίτη για Σενεγάλη, το Υπουργείο Εσωτερικών πρέπει να ναυλώσει το αεροπλάνο, να εξασφαλίσει έναν απομονωμένο διάδρομο απογείωσης, να κανονίσει τη μεταφορά των μεταναστών στο αεροδρόμιο από διάφορες πόλεις, να διαθέσει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό αστυνομικών για την περιφρούρηση της επιχείρησης, να συντονιστεί με τις σενεγαλέζικες αρχές και, φυσικά, το πιο σημαντικό, να εξασφαλίσει το ανθρώπινο φορτίο με το οποίο θα γεμίσει την πτήση.

Η μαρτυρία ενός Σενεγαλέζου, ο οποίος απελάθηκε με αυτόν τον τρόπο και τον οποίο η Καμπάνια για το κλείσιμο των Κέντρων Κράτησης κατάφερε να εντοπίσει στη Σενεγάλη, είναι σοκαριστική. Όταν έφτασε στο αεροδρόμιο Barajas της Μαδρίτης συνειδητοποίησε το μέγεθος της επιχείρησης. Δεκάδες συμπατριώτες του περίμεναν εκεί, κρατούμενοι δια της βίας σε μία αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου. Καμιά εικοσαριά περίπου προέρχονταν από το κέντρο κράτησης της Aluche. Άλλοι είχαν μεταφερθεί από κέντρα της Βαρκελώνης και της Βαλένθια.

Ωστόσο, υπήρχαν και περιπτώσεις μεταναστών που είχαν πιαστεί τις τελευταίες μέρες και οι οποίοι έρχονταν κατευθείαν από τα κρατητήρια της αστυνομίας. Ο Serigne από το Dakar μας εξιστορεί ότι ένας από τους συντρόφους του πιάστηκε στην Βαλένθια, σε δρόμο δίπλα στο σπίτι του, ενώ είχε βγει για να αγοράσει ψωμί. Ο Mbacke μας διηγείται το δικό του δράμα: πιάστηκε μόλις είχε στείλει χρήματα στη μητέρα του ενώ έβγαινε με το ποδήλατο για να πάει στη δουλειά του όπου μαζεύει αγγούρια και πιπεριές στα χωράφια. Άλλοι Σενεγαλέζοι πιάστηκαν στη Μάλαγα, στη Σαραγόσα, στην Αλικάντε, στη Μαγιόρκα, στην Αλμερία, στο Σαλού… Υπήρχαν και περιπτώσεις ατόμων που απελάθηκαν ενώ είχαν προσέλθει στο τμήμα για να κάνουν ή να ανανεώσουν τα χαρτιά τους!

Οι περιπτώσεις βιαιοπραγιών από την μεριά των αστυνομικών δεν είναι λίγες και υπάρχουν αρκετά βίντεο-ντοκουμέντα από τέτοια περιστατικά που συνέβησαν σε μεικτές πτήσεις. Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στις ειδικές πτήσεις. Τον Ιούλιο του 2007, ο Νιγηριανός Osamuyi Aikpitanyi πέθανε από ασφυξία στη διάρκεια της πτήσης απέλασης από την Ισπανία στην Νιγηρία, αφού οι αστυνομικοί φρουροί του είχαν κλείσει το στόμα με κολλητική ταινία. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά, επιβλήθηκε πρόστιμο 600 ευρώ στους αστυνομικούς οι οποίοι κατά τα άλλα απαλλάχτηκαν από την ευθύνη για τον θάνατό του. Με την συνεργασία του κράτους και των εταιρειών παροχής “ασφάλειας” –αλλά και υπό την ανοχή όλων μας– ο ήδη μακρύς κατάλογος των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους στα χέρια των ευρωπαϊκών αρχών θα γίνεται όλο και μακρύτερος…

Μπορούμε και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ!

Οι Antigonia προτείνουν σε όποιον τυχόν βρεθεί σε μια τέτοια πτήση, να προβεί στις εξής ενέργειες:(είναι στην φωτογραφία)

ανδημοσίευση από x-pressed . Το ειδα στο athens.indymedia.org