3. Uncategorized – Me Wanna Dance

Δυτική Παπούα: Πάνω από 100 συλλήψεις και δεκάδες σπίτια κάηκαν.

Πριν κάποιες μέρες, ο στρατός και η αστυνομία της Ινδονησίας συνέλαβαν πολλούς ανθρώπους από τη Δυτική Παπούα, στο χωριό Utikini κοντά στο Timika, το οποίο είναι πολύ κοντά στο μεγαλύτερο χρυσορυχείο του κόσμου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, έως 116 άντρες, γυναίκες και παιδιά συνελήφθησαν και βασανίσθηκαν.

Η επιδρομή στο χωριό

Πρόσφατα υπήρξε μια απότομη αύξηση της δραστηριότητας του στρατού της Ινδονησίας στην περιοχή Timika της Δυτικής Παπούα με πάνω από 1000 στρατιωτικούς και αστυνομικούς να έχουν μαζευτεί για να ψάξουν για τα μέλη του απαγορευμένου κινήματος Ελεύθερη Παπούα.

Επιτέθηκαν στο χωριό Utikini και βρήκαν πανό στο υπόγειο ενός σπιτιού που ζητούσε διεξαγωγή δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας για τη Δυτική Παπούα και απόρριψη της λεγόμενης «Νομοθετικής πράξης ελεύθερης επιλογής» του 1969. Πολλοί από τους χωρικούς στο Utikini επίσης είχαν πάνω τους κάρτες που υποστηρίζαν την αυτοδιάθεση της Δυτικής Παπούα. Για την αστυνομία της Ινδονησίας, αυτό ήταν αρκετό για να δικαιολογήσουν τις συλλήψεις των κατοίκων του χωριού και το κάψιμο των σπιτιών τους.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου την Τετάρτη 7 Ιανουαρίου, ένας Ινδονήσιος αρχηγός της αστυνομίας δήλωσε: «Διέταξα να κάψουν τα σπίτια των πολιτών στο χωριό Utikini. Αυτό έγινε εσκεμμένα για να συρρικνωθεί το κίνημα. Θα τους εξολοθρεύσω.» Είπε επίσης ότι «Έχουν ταυτότητες, κουβαλάνε μια κάρτα που υποστηρίζει την αυτοδιάθεση, κατά τη γνώμη μου είναι μια παράνομη κάρτα, δεν υπάρχει Δυτική Παπούα, όχι. Θα καταστρέψουμε τις κάρτες”

Από τους 116 Παπούα οι οποίοι σύμφωνα με τις μαρτυρίες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν στο χωριό Utikini, 68 ήταν άνδρες, 48 ήταν γυναίκες και 3 ήταν παιδιά. Τουλάχιστον 13 από τους συλληφθέντες παραμένουν υπό κράτηση και πολλοί από αυτούς ανακρίνονται από την αστυνομία της Ινδονησίας. Δεκάδες παραδοσιακά σπίτια του χωριού κάηκαν επίσης και, στη συνέχεια, πολλοί Παπούα αναγκάστηκαν να φύγουν και να κρυφτούν στη ζούγκλα. Η κατάσταση στην περιοχή Timika παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνη για τους πολίτες της Δυτικής Παπούα, που βρίσκονται στο στόχαστρο λόγω της προσπάθειας της ινδονησιακής κυβέρνησης να συντρίψει το αίσθημα υπέρ της ανεξαρτησίας των κατοίκων της Παπούα. Έχουμε ακούσει από μια πηγή ότι τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός εξακολουθούν να ψάχνουν για άλλους στη περιοχή Timika. Μπορεί να κάψουν και τα δικά τους σπίτια όπως των χωρικών στο Utikini.

Ο ινδονησιακός στρατός δημιουργεί και άλλη βία

Συγκλονιστικές καταστάσεις, όπως αυτή επιδρομή και το κάψιμο των σπιτιών στο χωριό Utikini, είναι συχνό φαινόμενο στη Δυτική Παπούα, όπου η βία χρησιμοποιείται σκόπιμα από τις ινδονησιακές αρχές ώστε να εκτρέψουν την προσοχή του κόσμου από άλλες στρατιωτικές φρικαλεότητες. Μόλις τον περασμένο μήνα, ο στρατός της ινδονησίας δολοφόνησε 5 αθώους μαθητές της Δυτικής Παπούα στο Paniai, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή της κυβέρνησης της Ινδονησίας και των συνεχιζόμενων δράσεων τους στη Δυτική Παπούα.

Μετά τους μυστηριώδεις θανάτους 2 ινδονησιανών αστυνομικών νωρίτερα αυτό το μήνα στο Timika, οι αρχές της Ινδονησίας προσπάθησαν για μια ακόμη φορά να μεταθέσουν την ευθύνη της βίας στη Δυτική Παπούα προς το λαό της Δυτικής Παπούα.

Ο ιδρυτής της Εκστρατείας Ελεύθερη Δυτική Παπούα (Free West Papua Campaign), Benny Wenda έκανε πρόσφατα μια δήλωση σχετικά με την επιδρομή στο Utikini και είπε: «Νομίζω ότι αυτό είναι μια σκόπιμη προσπάθεια από τις ινδονησιακές αρχές ώστε να δημιουργήσουν περισσότερη βία και δολοφονίες στη Δυτική Παπούα στη προσπάθεια τους να απομακρύνουν τη δημόσια προσοχή από τη σφαγή των 5 μαθητών της Δυτικής Παπούα στο Paniai τον περασμένο μήνα. Γιατί όταν οι 5 μαθητές Παπούα σκοτώνονται, κανείς δεν συλλαμβάνεται; Ωστόσο, όταν 2 ινδονήσιοι αστυνομικοί σκοτώνονται, περισσότεροι από 100 Παπούα συλλαμβάνονται και δεκάδες σπίτια καίγονται παντελώς;»

Έχουν υπάρξει πολλά ακόμη περιστατικά ανθρώπων που σκοτώθηκαν μυστηριωδώς στη Δυτική Παπούα, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής Timika και ιδιαίτερα γύρω από το ορυχείο Grasberg που βρίσκεται κοντά, το οποίο είναι το μεγαλύτερο χρυσωρυχείο στον κόσμο και λειτουργείται από την εταιρεία PT Freeport με έδρα τις ΗΠΑ.

Η Freeport είναι η εταιρία που πληρώνει τους περισσότερους φόρους στην Ινδονησία και πρακτικά χρηματοδοτεί τη γενοκτονία στη Δυτική Παπούα καταβάλλοντας στον ινδονησιακό στρατό πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για να «προστατεύσουν» το ορυχείο. Ωστόσο, όταν το ορυχείο δεν είναι υπό απειλή, ο στρατός της Ινδονησίας δεν έχει καμία δικαιολογία για να λάβει αυτά τα “χρήματα προστασίας” και πολλοί Παπούα πιστεύουν ότι ο στρατός της Ινδονησίας σκόπιμα προκαλεί περαιτέρω βία γύρω από το ορυχείο, προκειμένου να ζητήσει περαιτέρω “χρήματα για προστασία” από την εταιρεία εξόρυξης.

Το κείμενο είναι μεταφρασμένο απόσπασμα άρθρου από το revolution news

http://revolution-news.com/west-papua-100-arrested-dozens-houses-burned/

Επίσης, ξαναβάζω τα λινκ των δυο ντοκυματέρ για τη δυτική Παπούα που κάποιος σύντροφος είχε προσθέσει πρόσφατα.

https://www.youtube.com/watch?v=CaGou3vB3A0

https://www.youtube.com/watch?v=krZN08Q9syU

Πηγή: http://bennywenda.org/2015/statement-on-the-mass-arrests-and-burning-of-houses-in-timika/

Ποιος ήταν ο Διογένης, που περιφρόνησε τον Μέγα Αλέξανδρο και χλεύασε τον Πλάτωνα;

Ο Διογένης ο Κυνικός είναι είναι ένας απ’ τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας, αλλά ελάχιστα στοιχεία για τη ζωή του είναι γνωστά.

Ο Διογένης γεννήθηκε το 412 π.Χ. στην ιωνική πόλη Σινώπη. Ο πατέρας του, Ικεσίας, ήταν κατασκευαστής νομισμάτων και ο Διογένης έμαθε την τέχνη δίπλα του. Κάποια στιγμή, τον συνέλαβαν για την παραχάραξη νομισμάτων και τον εξόρισαν. Τότε, ο Διογένης έφυγε για την Αθήνα, το πολιτισμικό κέντρο της περιόδου. Τον συνόδευε ο δούλος του, Μάνης, που τον εγκατέλειψε λίγο καιρό μετά την άφιξή τους στην πόλη. Ο Διογένης δεν σκοτίστηκε καθόλου με τη φυγή του συντρόφου του. Λέγεται πως σχολίασε ότι, αν μπορεί να ζήσει ο Μάνης χωρίς τον Διογένη, γιατί όχι κι ο Διογένης χωρίς τον Μάνη; Ένα τέτοιο σχόλιο θα άρμοζε απόλυτα στον φιλόσοφο, που κήρυττε ότι η μεγαλύτερη αξία του ανθρώπου είναι η αυτάρκεια και κορόιδευε τους «κυρίους», που δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα χωρίς τους δούλους τους.

Ο Διογένης στην Αθήνα

Στην Αθήνα προσέγγισε τον Αντισθένη, τον μαθητή του Σωκράτη, που φημιζόταν για τον ασκητικό βίο του και τις ανορθόδοξες, κυνικές απόψεις του.

Ο Αντισθένης έδιωχνε συνέχεια τον Διογένη από κοντά του, μέχρι που κάποια στιγμή τον χτύπησε και με ένα ραβδί. Τότε ο Διογένης του απάντησε: «Χτύπα, γιατί δε θα βρεις ξύλο τόσο σκληρό, ώστε να με κρατήσει μακριά σου, όσο πιστεύω ότι έχεις κάτι να πεις». Ο Διογένης δε σταμάτησε ούτε στιγμή να υποστηρίζει, ότι ο Αντισθένης ήταν ο πραγματικός διάδοχος του Σωκράτη κι όχι ο Πλάτωνας, τον οποίο κορόιδευε συχνά. Όταν ο Πλάτωνας όρισε τον άνθρωπο ως ένα «ζώον με δύο πόδια και χωρίς φτερά», ο Διογένης μάδησε ένα κόκορα και του τον παρουσίασε, λέγοντας: «Ορίστε! Σου έφερα έναν άνθρωπο». Τότε, προστέθηκε στον ορισμό του ανθρώπου άλλη μία ιδιότητα: «με πλατιά νύχια». Λέγεται πως ο Διογένης είχε απαρνηθεί κάθε πολυτέλεια και ζούσε μέσα σε ένα πιθάρι, με κουρελιασμένα ρούχα. Με αυτό τον τρόπο ήθελε να δείξει, ότι οι χαρές της ζωής είναι αυτές που προσφέρει η φύση κι ότι όλες οι άλλες ανάγκες του ανθρώπου είναι τεχνητές.

Κυκλοφορούσε στην πόλη κουβαλώντας ένα φανάρι, ακόμα και τη μέρα. Έλεγε ότι έψαχνε να βρει ένα τίμιο άνθρωπο, άλλα έβρισκε μόνο κατεργάρηδες και αχρείους. Συμμετείχε σε σεξουαλικές πράξεις σε δημόσιους χώρους, «έκανε την ανάγκη» του μπροστά στον κόσμο και φρόντιζε να ισοπεδώνει τους «καθωσπρεπισμούς» του κόσμου, όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Όταν τον ρώτησαν τι θέλει να κάνουν το σώμα του αφού πεθάνει, απάντησε ότι ήθελε να τον αφήσουν να τον φάνε τα άγρια θηρία. Έκπληκτοι, οι παρευρισκόμενοι αναρωτήθηκαν αν τον ένοιαζε που θα είχε ένα τόσο άδοξο τέλος. «Καθόλου», τους απάντησε, «Αρκεί να έχω ένα ξύλο για να διώχνω τα θηρία». «Πώς θα τα διώχνεις, αφού θα είσαι νεκρός;» ρώτησαν εκείνοι. «Αν είμαι νεκρός, γιατί να με νοιάζει τι θα συμβεί στο σώμα μου;» ήταν η αποστομωτική απάντηση του φιλοσόφου. Εξίσου ανατρεπτική ήταν και η απάντηση του στην ερώτηση για την καταγωγή του. «Είμαι πολίτης του κόσμου», είχε πει. Την εποχή που το πιο σημαντικό γνώρισμα του ανθρώπου ήταν η πατρίδα και οι πρόγονοί του, ο Διογένης έλεγε περήφανα ότι δεν ανήκε πουθενά, ότι ήταν ένας «κοσμοπολίτης».

Ο Διογένης στην Κόρινθο

Ο φιλόσοφος ταξίδευε στην Αίγινα, όταν στο πλοίο επιτέθηκαν πειρατές. Τον πήραν αιχμάλωτο και τον πήγαν σε σκλαβοπάζαρο στην Κόρινθο. Ο δουλέμπορος τον ρώτησε τι δουλειά ξέρει να κάνει, για να ενημερώσει τους αγοραστές. Ο Διογένης απάντησε: «ανθρώπων άρχειν». Ήταν ένα λογοπαίγνιο, που θα μπορούσε να σημαίνει είτε «διοικώ τους ανθρώπους» είτε «διδάσκω στους ανθρώπους αρχές». Η ευφυΐα του δούλου εντυπωσίασε τόσο ένα απ’ τους πελάτες, τον Ξενιάδη, που τον αγόρασε αμέσως και τον έκανε δάσκαλο των παιδιών του. Όσο ο Διογένης ήταν στην Κόρινθο, θέλησε να τον γνωρίσει ο Μέγας Αλέξανδρος. Όταν συναντήθηκαν, ο βασιλιάς της Μακεδονίας τον ρώτησε ποια χάρη ήθελε να του κάνει. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Αποσκότισόν με».

Ως συνήθως, η απάντηση του Διογένη είχε διττή ερμηνεία. Μπορεί να ζητούσε απ’ τον Αλέξανδρο να τον βγάλει απ’ το σκοτάδι της άγνοιας, αλλά μπορεί να του ζητούσε να κάνει στην άκρη, γιατί του έκρυβε τον ήλιο. Τότε, ο βασιλιάς που αναμφισβήτητα είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του έκανε ένα ιδιαίτερα κολακευτικό σχόλιο για τον κυνικό φιλόσοφο λέγοντας, ότι αν δεν ήταν ο Αλέξανδρος, θα ήθελε να ήταν ο Διογένης. Σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο φιλόσοφος πέθαναν την ίδια μέρα το 323 π.Χ. Ο Αλέξανδρος ήταν 33 ετών, ενώ ο Διογένης 90.

Διογένης ο Σκύλος

Το όνομα των «κυνικών» φιλοσόφων προέρχεται από τη λέξη «κύων», δηλαδή σκύλος. Ο Διογένης θαύμαζε τους σκύλους για την απλότητα τους. Οι σκύλοι δεν είχαν ανάγκη πολυτέλειας, αλλά αρκούνταν με τα λίγα και μπορούσαν να ξεχωρίσουν τους αληθινούς απ’ τους ψεύτικους φίλους. Συνήθιζαν, μάλιστα, να λένε ότι «διαφέρουμε από τους άλλους σκύλους, διότι εμείς δεν δαγκώνουμε τους εχθρούς αλλά τους φίλους, για να τους διορθώσουμε». Ο Διογένης ο Λαέρτιος, ο ιστορικός του 3ου αιώνα μ.Χ., που έγραψε το «Βίοι Φιλοσόφων», αναφέρει πολλά ανέκδοτα απ’ τη ζωή του Διογένη και παραθέτει λίστα με τα έργα του. Τίποτα, όμως, δεν έχει σωθεί. Οι ιστορίες για τη ζωή του κυνικού φιλοσόφου μπορεί να μην είναι ακριβείς, αλλά σίγουρα περιγράφουν ένα ξεχωριστό και ιδιοφυές μυαλό. Εκπληκτικός ήταν και ο τρόπος που αντιμετώπισε τη Λαΐδα, την διάσημη πόρνη της Κορίνθου, που προσπάθησε να τον ειρωνευτεί, αλλά τελικά πλάγιασε μαζί του χωρίς να πληρωθεί.

Η εξέργεση του Κιλελέρ 1910 – ”Ιστορίες στον δρόμο για την ουτοπία” (ραδιοφωνική εκπομπή)

“Είμαι Σοσιαλιστής όνομα και πράγμα, φέρω τον τίτλο μου πιστώς και υπερηφάνως. Πιστεύω ως Παντοκράτορα, ποιητή ορατών τε και αοράτων, την εργασίαν, και ως ομοούσιον και αχώριστον τριάδα της ευτυχίας και της ειρήνης, την Ελευθερία, την Ισότητα και την Αδελφότητα”.

Απόσπασμα από το τελευταίο άρθρο του Μαρίνου Αντύπα “Τί είμαι”