Αθήνα: Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση ενάντια στη βιομηχανία κρέατος και γούνας

Δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα πάνω στη Γη είναι αιχμάλωτα της παραγωγικής διαδικασίας, όχι ως εργάτες που χαίρουν «δικαιωμάτων», αλλά ως σκλάβοι προς εκτροφή. Τα σώματά τους ή μέρη των σωμάτων τους μετατρέπονται σε εμπορεύματα που καταναλώνονται στις μαζικές κοινωνίες.

Η εργασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εξουσιαστικής συνθήκης μέσα στην οποία ζούμε. Η εργασία είτε γίνεται με τους καλύτερους όρους για τους εργάτες είτε με τους χειρότερους έχει ως αντικείμενο εκμετάλλευσής της το σύνολο του φυσικού κόσμου, τον οποίο και καταστρέφει. Όμως τα έμβια όντα και συνολικά ο φυσικός κόσμος δεν αποτελούν αντικείμενα, είναι η κυριαρχία που τα ορίζει ως τέτοια. Γι’ αυτό από αναρχική οπτική προτάσσουμε την καταστροφή της παραγωγικής διαδικασίας, επειδή πολύ απλά δεν θέλουμε να υπάρχει ούτε μισθωτή εργασία, ούτε κανενός είδους σκλαβιά και συστηματοποιημένη καταστροφή του φυσικού κόσμου.

Η πρωτομαγιά καθιερώθηκε σχεδόν παντού όχι σαν μια μέρα αντίστασης στην κυριαρχία αλλά σαν δοξασία της παραγωγής και της εργασίας. Αυτό πρέπει να αλλάξει επειδή η παραγωγή είναι το πρόβλημα, η βιομηχανία είναι το πρόβλημα, τα κράτη είναι το πρόβλημα, η μαζική κοινωνία είναι το πρόβλημα.

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, πραγματοποιήθηκε την 1η Μάη 2015 στην πλατεία Συντάγματος (οδός Ερμού) συγκέντρωση ενάντια στη βιομηχανία κρέατος και γούνας. Κατά τη διάρκεια της δίωρης δράσης (12-2), βρέθηκαν στο σημείο περίπου 50 άτομα, μοιράστηκαν κείμενα, αναρτήθηκαν 3 πανό, φωνάχτηκαν συνθήματα, ενώ προς το τέλος αποκλείστηκε συμβολικά για μερικά λεπτά η είσοδος των McDonald’s.

Ανάμεσα σε άλλα, ακούστηκαν και τα παρακάτω συνθήματα: Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά, λευτεριά σ’ όσους είναι στα κλουβιά // Στις μηχανές μπουρλότο, στις φάμπρικες φωτιά, για μια ζωή αδάμαστη και για τη λευτεριά // Λευτεριά σε ζώα, ανθρώπινα και μη, μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή // Όλες οι αξίες του πολιτισμού, είναι εργοστάσια μαζικού εγκλεισμού // Από την Ελλάδα ως το Μεξικό, θάνατο στο σύστημα το τεχνολογικό // Εμπρός νεολουδίτες, εμπρός καταστροφείς, για την απελευθέρωση ολάκερης της Γης.

Το ερχόμενο Σάββατο 9 Μάη, στις 12:00 στο Σύνταγμα, καλείται πορεία για το ίδιο ζήτημα από τις Συναντήσεις αναρχικών ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού και στην καταστροφή της βιόσφαιρας από την κυριαρχία.

Λίγα λόγια για τους τσιγγάνους στην περιοχή Ν. Ζώης και το δήμαρχο Ασπρόπυργο Νίκο Μελετίου

Την Τετάρτη, 11 Μαρτίου 2015, ο περήφανος φασίστας δήμαρχος Ασπρόπυργου Νίκος Μελετίου διοργάνωσε ημερίδα για την «Παραβατικότητα, έκνομες ενέργειες και παράνομες δραστηριότητες στην περιοχή του Ασπρόπυργου και του Θριάσιου πεδίου. Το ζήτημα της παράνομης εγκατάστασης των αθίγγανων και η «γκετοποίηση» βιομηχανικών, εμπορικών και αγροτικών περιοχών. Μέτρα για τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος», κάνοντας κάλεσμα σε » Πολίτες, Επαγγελματίες και Εργαζόμενους», με σκοπό να βρεθεί λύση στο πρόβλημα.
Χωρίς φλυαρίες, λοιπόν, θα περάσουμε απευθείας στην ουσία του θέματος. Θεωρούμε ότι πέρα από τις φασιστικές του καταβολές και τα κατά καιρούς ρατσιστικά του παραληρήματα,, ο δήμαρχος και διάφοροι άλλοι που κρατάνε πιο χαμηλό προφίλ (ιδιοκτήτες χωραφιών, λέμε τώρα…) έχουν την φωλιά τους χεσμένη. Η υπόθεση, όπως είναι φανερό, μυρίζει χρήμα. Ο δήμαρχος κατασκεύασε ως μείζον πρόβλημα τους τσιγγάνους της πόλης, που είναι λέει »παραβατικοί», ενώ είναι γνωστό (σε όποιον θέλει να ξέρει βέβαια) ότι ο ίδιος τσέπωσε πάνω από € 5.000.000 από κονδύλια της Ε.Ε. που προορίζονταν για τους καταυλισμούς των Ρομά. Το δηλώνει άλλωστε και με περηφάνια όταν υποστηρίζει στα δημοτικά συμβούλια ότι τα «πήρε από τους γύφτους και τα έριξε στο κέντρο του Ασπρόπυργου». Η απλή λογική, όμως (και μια βόλτα στο κέντρο της πόλης!), λέει ότι τα έφαγε με τους εργολάβους του… και το φαγοπότι από ότι φαίνεται δεν έχει τελειωμό!
Ο αέρας συνεργασίας με την Κίνα που φύσηξε με την έλευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναθέρμανε το ενδιαφέρον των ντόπιων τσιφλικάδων για την περιοχή της Ν. Ζωής, όπου κατοικούν Ρομά. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι καταυλισμοί των Ρομά, βρίσκονται στις δύο πλευρές των κεντρικών αποθηκών του ΟΣΕ, οι οποίες είναι στο παζάρι με την κινεζική COSCO. Να, λοιπόν, αφορμές ικανές να αγανακτήσουν τον Μελετίου και να συσπειρώσουν τους ρατσιστές της πόλης!
Όσον αφορά τώρα την ρατσιστική ημερίδα: Αφού ο Μελετίου πρώτα έκανε μία »ωραιότατη» εισαγωγή στο αντικείμενο έφερε στο τραπέζι επιχειρήματα πολύ »αξιόλογα», του τύπου: »οι Ρόμα πρέπει να ελέγχονται για ΚΤΕΟ και οδικές παραβάσεις», μέχρι και άλλα »μείζονα» ζητήματα όπως τα καλώδια που καίνε για να πάρουν το χαλκό και να τον πουλήσουν αργότερα ως πρώτη ύλη. Αναφέρθηκε, ακόμη και στα προβλήματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλούν οι τσιγγάνοι και μάλλον »ξέχασε» ότι βρίσκεται σε μια τελείως υπερ-βιομηχανική πόλη, όπως ο Ασπρόπυργος, με διυλιστήρια, εργοστάσια και χωματερές, όπου το 40% της βαριάς βιομηχανίας της χώρας βρίσκεται στο Θριάσιο Πεδίο. Εννοείται ότι το »ξέχασε», αφού οι αποκλεισμένοι και περιθωριοποιημένοι από το κράτος και την κοινωνία Ρομά βολεύει πολύ περισσότερο να χρεωθούν και το περιβαλλοντικό πρόβλημα της περιοχής, μαζί με όλα τα άλλα. Έτσι τη βγάζουν λάδι πολλά αφεντικά (ΕΛΠΕ, χαλυβουργίες, Χαλυψ, Εταιρίες Χημικών Αποβλήτων, Πετρογκάζ).
Εμείς έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα ότι θα σταθούμε στο πλευρό των Ρομά και κάθε φτωχοδιαβόλου της τάξης μας, ενάντια στα κρατικά αλλά και στα παρακρατικά πογκρόμ που σχεδιάζουν οι κυρίαρχοι (και οι ακόλουθοί τους). Γι’ αυτό και επιλέξαμε να μην αντιπαραθέσουμε τα λογικά μας επιχειρήματα στους ρατσιστές. Αφού λοιπόν από την αρχή της ομιλίας διακόπηκε ο δήμαρχος, πετάχτηκαν τρικάκια με αντιρατσιστικά συνθήματα στην αίθουσα και αποχωρήσαμε φωνάζοντας: «Ρομά και μετανάστες σ’ όλες τις γειτονιές, το πρόβλημα είστε εσείς ξεφτίλες ρατσιστές», μην παίρνοντας καν μέρος σε μια από την αρχή οριοθετημένη ρατσιστικά κουβέντα. Στο κάτω κάτω, γνωρίζοντας το πόσο »αποτελεσματικοί» είναι οι “αντιρατσιστές” της αριστεράς που σέρνονται σε ρατσιστικές εκδηλώσεις και συνδιαλέγονται με τον ρατσιστικό όχλο, είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό και λιγάκι απρόβλεπτό για την περιοχή.
Αυτά δεν τα λέμε για να καταλήξουμε πως η παρέμβασή μας ήταν καταλυτική κι ο Μελετίου συγκλονίστηκε τόσο που θα αφήσει στην ησυχία τους τους Ρομά. Ωστόσο ο απολογισμός της παρέμβασης και της δημοσιοποίησης που προηγήθηκε κρίνεται θετικός, μιας και δεν αφήσαμε καμία υπόνοια ότι μπορεί να εξαπολυθεί έτσι απλά ένα πογκρόμ κατά των Ρομά της περιοχής χωρίς καμία αντίδραση. Αναγκάσαμε με αυτόν τον τρόπο τον Μελετίου να μαζευτεί λίγο και να υιοθετήσει έναν πιο “politically correct” λόγο, ώστε -φαινομενικά τουλάχιστον- να ταυτιστεί με τις απόψεις των κυβερνητικών της περιφέρειας, της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης και να περιοριστεί στον ελάχιστο δυνατό ρατσισμό: Ότι, δηλαδή, οι Ρομά αποτελούν ένα πρόβλημα που πρέπει λυθεί…
Εμείς βέβαια θα συνεχίσουμε να το λέμε…
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ

Συνέλευση για την Αυτοοργάνωση Άγρια Δύση (Ασπρόπυργος,Ελευσίνα,Μέγαρα)

Becollective – Ένα εγχείρημα αγροτικής παραγωγής από αναρχικούς/αντιεξουσιαστές

[vimeo]https://vimeo.com/89385396[/vimeo]

Becollective is located in Crete(Greece) and wants to become a network, an umbrella under which various agricultural projects will take place and evolve, in purpose to distribute their products self-organized (without merchants and middlemen) among similar-minded projects.Fundamental conditions for this is that all products are a result of labor that respects and doesn’t pollute the environment and the people involved, cooperate freely and equally, without boss-worker relationship.

H Becollective βρίσκεται στην Κρήτη (Ελλάδα) και θέλει να γίνει ένα δίκτυο, μια ομπρέλα κάτω από την οποία διάφορα γεωργικά project θα λάβουν χώρα και θα εξελίσσονται, σε σκοπό να διανέμουν τα προϊόντα τους αυτο-οργανωμένα (χωρίς εμπόρους και μεσάζοντες) μεταξύ άλλων παρόμοιων projects. Θεμελιώδης προϋποθέσεις γι ‘αυτό είναι ότι όλα τα προϊόντα είναι το αποτέλεσμα της εργασίας που σέβεται και δεν ρυπαίνει το περιβάλλον και τους ανθρώπους που συμμετέχουν, να συνεργάζονται ελεύθερα και ισότιμα, χωρίς σχέση αφεντικό–εργαζόμενου.

Βίντεο από τους αναρχικούς/αντιεξουσιαστές Ηρακλείου Κρήτης για την απεργία πείνας των αναρχικών κρατουμένων από 2/3/2015

[vimeo]https://vimeo.com/122523580[/vimeo]

Κείμενο του Pasamontana για τη δίκη της χρυσής αυγής

Στις 20 Απρίλη θα ξεκινήσει η δίκη μελών και στελεχών της χρυσής αυγής στην ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.   Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το πού θα γίνει η δίκη αλλά η ίδια η ύπαρξη και η δράση ναζιστών σε κάθε περιοχή, η φτώχεια και η υποβάθμιση στην οποία μας έχει καταδικάσει η εγχώρια και διεθνής οικονομική ολιγαρχία και ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός που μας επιβάλλεται καθημερινά, είτε έχει σβάστικα, είτε έχει το όνομα της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και του “καλού της χώρας και της οικονομίας”. Φυσικά ως κάτοικοι, ως κομμάτι της κοινωνίας του Κορυδαλλού, είναι αυτονόητο ότι δε θέλουμε ούτε καν να κυκλοφορούν φασίστες στην περιοχή που ζούμε και δουλεύουμε, όπως επίσης ότι δε θέλουμε η περιοχή να μετατρέπεται σε μια αστυνομοκρατούμενη ανοιχτή φυλακή. Είναι γεγονός ότι η περιοχή θα είναι επί μήνες ασφυκτική για όλους τους κατοίκους της, με ένστολους και μη φασίστες κάθε μέρα στους δρόμους όπου περπατάμε και ζούμε. Το κράτος, οι δικαστές και η αστυνομία πρέπει να καταλάβουν ότι οι φασίστες στον Κορυδαλλό είναι ανεπιθύμητοι και ότι η πόλη δε θα είναι φιλόξενη.

Δεν περιμένουμε από το κράτος, τα δικαστήρια και την αστυνομία να καταστρέψουν το φασισμό, γνωρίζουμε από το παρελθόν και το παρόν ότι ο φασισμός δεν καταστρέφεται από την εξουσία αφού αποτελεί μέρος της, συγκοινωνούν δοχείο, και μάλιστα στη χειρότερη και πιο σκοτεινή για την ανθρωπότητα εκδοχή της. Παρόλ’ αυτά η δίκη της ΧΑ δε μας είναι αδιάφορη αφού αποτελεί από μόνη της ένα συγκεκριμένο πολιτικό γεγονός, ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της πολιτικής εξέλιξης των πραγμάτων, με πολλές παραμέτρους. Δυστυχώς όμως αρκετός κόσμος, οι περισσότερες πολιτικές οργανώσεις και πρώτα τα πολιτικά κόμματα κάνουν ακόμα το λάθος να συντηρούν την αυταπάτη ότι το Κράτος της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και ο Φασισμός είναι δύο εχθρικά πράγματα και όχι οι δύο όψεις του ίδιου συστήματος κυριαρχίας. Δεν πρέπει κανείς να έχει καμία εμπιστοσύνη σε αυτή τη Δικαιοσύνη που είναι σχεδόν απόλυτα ελεγχόμενη από εξουσιαστικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, που καταστρέφει τους φτωχούς με εξοντωτικές ποινές ενώ την ίδια ώρα χαϊδεύει τους πλούσιους και όσους έχουν χρήμα ή άκρες για να τη βγάλουν καθαρή. Που συγκαλύπτει, αθωώνει ή αποφασίζει γελοίες ποινές-χάδι για τους πολιτικούς, τους καταχραστές δημοσίου χρήματος και άλλα μεγαλο-λαμόγια, όπως έγινε πρόσφατα με τον Παπακωνσταντίνου. Που κρατάει στη φυλακή δεκάδες κοινωνικούς αγωνιστές και επαναστάτες, που κρατάει χιλιάδες σε ομηρία με περιοριστικούς όρους, αναστολές ή υποδικίες. Πρόκειται για ένα σύστημα δικαιοσύνης που εμείς έτσι κι αλλιώς δεν αναγνωρίζουμε και πολεμάμε ως βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι του συστήματος κυριαρχίας.

Η ΧΑ έχει φτιάξει το δικό της “στόρυ”, κάνοντας το άσπρο μαύρο, για να κρατηθεί στην επιφάνεια: υποτίθεται ότι διώκεται πολιτικά λόγω της αντισυστημικότητάς της, ότι είναι η μόνη που υφίσταται πολιτικές διώξεις λόγω της δράσης και της ιδεολογίας της κλπ. Φυσικά, οι χρυσαυγίτες είναι “πολιτικοί κρατούμενοι” όσο και ο Τσοχατζόπουλος, δηλαδή ένας ακόμα παίκτης του εξουσιαστικού παιχνιδιού ο οποίος έχει πέσει προσωρινά και εν μέρει σε δυσμένεια για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους. Στην πραγματικότητα η ΧΑ εδώ και 20 χρόνια απολαμβάνει πλήρη ασυλία ή/και υποστήριξη από τη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία, την ΕΥΠ και από πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους με δεκάδες τρόπους, ενόσω διέπραττε εκατοντάδες επιθέσεις και εγκλήματα εις βάρος μεταναστών εργατών, πολιτικών χώρων, αγωνιστών και άλλων νεολαίων. Πανταχού παρούσα ήταν η συνενοχή και η φυσική συμμετοχή αστυνομικών της ΕΛΑΣ. Ακόμα και σήμερα που όντως διώκονται κάποια μέλη των ταγμάτων εφόδου, στελέχη και κεφάλια της οργάνωσης, αυτό συμβαίνει με μια μετριοπαθή διαχείριση, όπως έχουν δείξει διεξοδικά πολλοί αναλυτές και δικηγόροι [πχ. δίωξη με βάση τον απλό 187 (εγκληματική οργάνωση) και όχι με τον αντιτρομοκρατικό 187Α κλπ.], ενώ επίσης δε διώκονται διάφοροι (αν και ήταν αρχικά στη δικογραφία ή αν και έγινε πασίγνωστος ο ρόλος τους) στρατιωτικοί και αστυνομικοί συνεργάτες και στελέχη της ΧΑ. Εννοείται πώς στη φυλακή απολαμβάνουν αντίστοιχη ασυλία, προνόμια και διευκολύνσεις. Με τα κουστούμια, σαν κύριοι και σπάνια με χειροπέδες, ενώ οι αγωνιστές υφίστανται καθημερινά εμπόδια, βασανιστήρια και εξευτελισμούς. (Φυσικά αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στις συνθήκες του εγκλεισμού, τις φυλακές, τις ειδικές συνθήκες κράτησης και τους αντιτρομοκρατικούς νόμους 187 και 187Α, είναι οι αναρχικοί και κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι της Δημοκρατίας, όπως συμβαίνει και αυτό τον καιρό με την πολυήμερη απεργία πείνας.) Τώρα που είναι γνωστή σε όλους η αδερφική σχέση της ΧΑ με την αστυνομία, τη δικαιοσύνη, τους κρατικούς μηχανισμούς, τις μυστικές υπηρεσίες και τα υψηλά πολιτικά πρόσωπα, οι ρουφιάνοι και φίλοι της αστυνομίας, τα τσιράκια του Μπαλτάκου και της ΝΔ, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των μεγαλοσυμφερόντων που το παίζουν αντισυστημικοί λαϊκοί αγωνιστές, ας μη μιλάνε για πολιτικές διώξεις. Ας συνεχίσουν να προσπαθούν να κρατηθούν στην πολιτική επιφάνεια προσφέροντας -ανοιχτά και δημόσια- υπηρεσίες και δουλικότητα σε ντόπια και ξένα επιχειρηματικά και εξουσιαστικά συμφέροντα.

Το κράτος έχει επιλέξει να κρατήσει τη ΧΑ σε ημι-ύπαρξη, δεν την πολεμάει, δεν τη διαλύει αλλά τη συντηρεί. Με βάση αυτό μπορούμε να αναμένουμε ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα: ίσως βαριές ποινές για μερικά μέλη των ταγμάτων εφόδου, μεσαίες ποινές για μερικά προβεβλημένα πρόσωπα και χαλαρές για άλλους. Όπως και να ‘χει, είναι φανερό ότι διάφορα μέρη του συστήματος εξακολουθούν να στηρίζουν τους φασίστες και σε μια επόμενη φάση θα τους προωθήσουν ώστε να επιτύχουν τους σκοπούς τους στο έδαφος που έχουνε ήδη στρώσει. Ετσι κι αλλιώς οι φασιστικές ιδέες και πρακτικές, και διαχέονται, και εφαρμόζονται στην κοινωνική πλειοψηφία, με τις νεοφιλελεύθερες «μνημονιακές» πολιτικές της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ. και της Εγχώριας Οικονομικής Ελίτ χωρίς μεγάλες αντιστάσεις και προσφάτως με “αριστερό” πρόσημο, ακόμα και αν για κάποιο διάστημα επιλεχθεί μια ελάχιστα ηπιότερη “αριστερή” διαχείριση.

Όπως έχει ειπωθεί εδώ και εκατό περίπου χρόνια και έχουμε ξαναγράψει, “καμία κυβέρνηση δεν πολεμά τον φασισμό για να τον καταστρέψει και θα τον χρησιμοποιήσει όταν τον χρειαστεί”. Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και Φασισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου καπιταλιστικού νομίσματος. Όσο δεν καταστρέφεται το σύστημα εκμετάλλευσης των πολλών προς όφελος των λίγων, όσο σαπίζει στη δίνη της διαρκούς κρίσης του, ο φασισμός θα υπάρχει και θα διευρύνεται.   Οι φασίστες δεν έχουν τίποτα να φοβούνται από το κράτος. Αυτό που φοβούνται είναι το λαϊκό και εργατικό κίνημα των χιλιάδων προλετάριων που θα τους σαρώσει μαζί με το σύστημα και τα συμφέροντα που υπηρετούν.   ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ   ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ   Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña   Απρίλης 2015   http://pasamontana.blogspot.gr/

Blockupy: ένα χρονικό για την 18η Μάρτη στην Φρανκφούρτη

Στις 18 Δεκέμβρη στις 6.00 το πρωί, δέκα χιλιάδες διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν τα εγκαίνια του καινούργιου ουρανοξύστη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Το πομπώδες κτίριο αποτελεί μια πρόκληση για τους λαούς της Ευρώπης, θύματα των πολιτικών της κρίσης και της λιτότητας που έχει επιβάλλει τα τελευταία χρόνια η ΕΚΤ. Ένας γερμανός σύντροφος μας εξηγεί τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η οργάνωση του Blockupy: μπορούμε να κινητοποιήσουμε 10,000 άτομα στους δρόμους της Φρανκφούρτης 6 η ώρα το πρωί ημέρα Τετάρτη και εργάσιμη; Μπορούμε να μπλοκάρουμε τους δρόμους που οδηγούν στο καινούργιο κτίριο της ΕΚΤ; Μπορούμε να διοργανώσουμε μια ογκώδη διεθνιστική διαδήλωση στην μέση της εβδομάδας; Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις ήταν ‘ναι, περίπου, ναι’…

Στην Γερμανία οι πορείες αναρχικών και αντιεξουσιαστικών ομάδων Σάββατο απογευματάκι είναι ένας θεσμός που λειτουργεί για πολλά χρόνια σχετικά καλά. Το Blockupy 2015 ήταν ένα πείραμα το οποίο βασίστηκε σε πολλών ετών προετοιμασίες. Όταν η ιδέα για το Blockupy γεννήθηκε το 2012 αποτέλεσε μια εξέλιξη του λεγόμενου κόνσεπτ της Δρέσδης: μια ευρεία συμμαχία η οποία συμπεριελάμβανε από εκκλησίες, σωματεία, και κόμματα μέχρι αντιεξουσιαστές. Το κόνσεπτ αυτό λειτούργησε στο πλαίσιο των αντιφασιστικών διαδηλώσεων στην Δρέσδη όπου διάφορα κοινωνικά κινήματα μπλόκαραν τις συγκεντρώσεις των ναζί. Το κόστος αυτής της άτυπης συμμαχίας ήταν ο πασιφιστικός χαρακτήρας, τουλάχιστον στα καλέσματα, των διαδηλώσεων (κάτι όμως που κατέρρευσε κατά την διάρκεια των μαχητικών αντιφασιστικών διαδηλώσεων της Δρέσδης).

Σχεδόν από την αρχή, η οργάνωση του Blockupy αποτέλεσε αντικείμενο κριτικής από ριζοσπαστικές ομάδες, γεγονός που επιβράδυνε τις προετοιμασίες και τις προπαγανδιστικές κινητοποιήσεις τα πρώτα χρόνια. Η απεύθυνση του εγχειρήματος στην τοπική εξωκοινοβουλευτική σκηνή της Φρανκφούρτης ήταν αρκετά ασθενής μιας και οι μεγαλύτερες οργανώσεις, όπως η Autonoma Antifa (f), μετέπειτα Kritik & Praxis Frankfurt, δεν συμμετείχαν στο Blockupy. Προοδευτικά όμως αυτό άλλαξε και όλο και περισσότερες οργανώσεις και ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου συμμετείχαν στην δικτύωση για την οργάνωση του Blockupy. Παρόλα αυτά ο σκεπτικισμός από πολλούς χώρους παρέμενε, όπως πχ εξηγούν ιταλοί σύντροφοι από το “Infoaut”: «ο κόσμος ήταν πολύ αρνητικός ως προς τον ρεφορμισμό του Blockupy». Οι ίδιες σκέψεις εκφράστηκαν και από άλλες ριζοσπαστικές ομάδες. Έστω και έτσι, οι οργανωτές κατάφεραν να κινητοποιήσουν ένα μεγάλο κομμάτι του Ευρωπαϊκού ανταγωνιστικού κινήματος. Είναι δύσκολο να αξιολογήσεις και να μετρήσεις τις διαφορετικές δικτυώσεις και συμμαχίες όπως διαμορφώθηκαν κατά την διάρκεια και στο πλαίσιο του Blockupy. Το σίγουρο είναι ότι όλες οι τάσεις του αντιεξουσιαστικού χώρου της Γερμανίας βρέθηκαν στην Φρανκφούρτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι το εξεγερσιακό κομμάτι της γερμανικής αναρχίας κατέβηκε στην Φρανκφούρτη με το μότο/κάλεσμα “Destroika”, χωρίς όμως να συνεργαστεί με τους διοργανωτές του Blockupy. Η προπαγάνδιση του “Destroika” μήνες πριν την διαδήλωση στην Φρανκφούρτη έγινε με σπάσιμο τραπεζών και άλλων καπιταλιστικών στόχων σε όλη την Γερμανία και ανάληψη ευθύνης στο γερμανικό ιντιμίντια.

Βερολίνο: επίθεση σε καπιταλιστικούς στόχους από το Destroika

Μια μορφή νίκης είχε ήδη επιτευχθεί μέρες πριν την ημέρα δράσης της 18ης Μαρτίου. Τα εγκαίνια της ΕΚΤ είχαν υποβαθμιστεί σε μια απλή τελετή με 30 καλεσμένους, οι οποίοι θα πέταγαν με ελικόπτερα στο κτίριο για να αποφύγουν ενδεχόμενα μπλόκα διαδηλωτών, όπως είχε γίνει και στην συνάντηση των G8 στο Ροστόκ της βόρειας Γερμανίας το 2007. Τις ημέρες πριν το Blockupy τα καθεστωτικά μέσα έκαναν επανειλημμένες επιθέσεις στην οργάνωση της διαδήλωσης ενώ οι διοργανωτές/ριες ήταν αβέβαιοι/ες για την αντίδραση του κράτους. Η αβεβαιότητα εντατικοποιήθηκε τις ώρες πριν τις κινητοποιήσεις όταν όλο και περισσότεροι/ες διαδηλωτές/ριες κατεύθαναν στην πόλη της Φρανκφούρτης και γινόταν πια εμφανές ότι η διαδήλωση θα εξελισσόταν σε μια μαζική παρέμβαση.

Τα μπλόκα είχαν σχεδιαστεί σύμφωνα με τη γερμανική δακτυλιοειδή στρατηγική όπου πολλοί «δάκτυλοι» με διαφορετικά χρώματα, δηλαδή ένα μπλοκ διαδηλωτών, πήραν θέση σε προαποφασισμένα σημεία της πόλης ώστε να δημιουργήσουν οδοφράγματα. Η συμφωνία προέβλεπε μια αρχική στάση αναμονής χωρίς μαχητική κλιμάκωση. Η στρατηγική αυτή όμως απέτυχε βασικά από την αρχή. Σπασίματα ξεκίνησαν αμέσως και ακολούθησαν οδομαχίες σώμα με σώμα με τους μπάτσους. Οι οδομαχίες ήταν μεγάλης έντασης και έπιασαν εξαπίνης και τους ίδιους τους μπάτσους, κατά ομολογία τους. Πεζοδρόμια ξηλώθηκαν, τουλάχιστον 7 περιπολικά και βανάκια/κλούβες κάηκαν ολοκληρωτικά, ενώ σπάστηκε και το κεντρικό αστυνομικό τμήμα της Φρανκφούρτης. Και όλα αυτά πριν τις 8.00 το πρωί. Μεταξύ 6.00 και 9.00, οι δρόμοι του κέντρου της Φρανκφούρτης άνηκαν στους/ις διαδηλωτές/ριες, ενώ οι μπάτσοι φαίνονταν ανήμποροι. Επικεντρώθηκαν στο να κρατήσουν τον κόσμο μακριά από τον δρόμο μπροστά από το κτίριο της ΕΚΤ αλλά στους παράλληλους δρόμους σημειώνονταν συνεχείς και ανεξέλεγκτες επιθέσεις από συντρόφους/ες.

Καθώς περνούσε η ώρα, οι μπάτσοι ανέκτησαν τον έλεγχο του κέντρου ενώ κύκλωσαν και προσήγαγαν 200 συντρόφους/ες από την Ιταλία. Οι οδομαχίες σταμάτησαν και η προσπάθεια των διαδηλωτών επικεντρώθηκε στο να σπάνε τις κυκλωτικές κινήσεις των μπάτσων και να απελευθερώνουν συντρόφους/ες. Σε μία από τις επιθέσεις, η συντρόφισσα Βικτώρια βρέθηκε κυκλωμένη από μπάτσους οι οποίοι άρχισαν να την χτυπούν ασταμάτητα στο κεφάλι. Η Βικτώρια είπε στο provo:

«Πήγα στην Φρανκφούρτη γιατί είμαι αντικαπιταλίστρια. Ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για μένα να βρεθώ και στην Φρανκφούρτη για να δείξω αλληλεγγύη στους συντρόφους και στις συντρόφισσες μου σε άλλες χώρες της Ευρώπης που μαστίζονται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές της λιτότητας. Γνωρίζαμε ότι θα έρχονταν πολλοί διαδηλωτές από όλη την Ευρώπη. Ακούγαμε για 10,000 συντρόφους και συντρόφισσες. Ξέραμε όμως ότι θα ήταν εκεί και 10,000 μπάτσοι για να μας σταματήσουν και να προστατεύσουν την ΕΚΤ με κάθε μέσο… Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει γερμανός μπάτσος. Επρόκειτο για μια άνιση μάχη ενάντια σε ένστολα γουρούνια εφοδιασμένα με όπλα, γκλομπ, δακρυγόνα, αύρες και ειδικά γάντια»

Το provo δημοσιεύει τις φωτογραφίες αυτές μετά από παράκληση της Βικτώρια

Η Βικτώρια στην προσπάθεια της να ξεφύγει από τον κλοιό και την θολούρα των χημικών έπεσε θύμα βίαιης καταστολής από δεκάδες μπάτσους:

«Άρχισα να τρέχω μακριά από ένα δακρυγόνο που στριφογύριζε δίπλα μου. Τα μάτια μου έκαιγαν και έχασα από την αρχή το αίσθημα του προσανατολισμού, ενώ δεν αναγνώριζα κανέναν γύρω μου. Άρχιζα να φωνάζω προς τους συντρόφους αλλά δεν έβλεπα τίποτε. Άκουγα μόνο φωνές πανικόβλητες. Κάποιος με έπιασε από το χέρι και αρχίσαμε να τρέχουμε πάλι. Ξαφνικά τον έχασα και τότε όλα έγιναν μαύρα. Μπάτσοι παντού γύρω μου οι οποίοι ουρλιάζουν και με χτυπούν συνεχώς. Καταλαβαίνω ότι τρέχει αίμα από το κεφάλι μου και προσποιούμαι ότι έχω λιποθυμήσει για να σταματήσουν τα χτυπήματα. Με σέρνουν προς ένα περιπολικό. Ανοίγω τα μάτια και αρχίζω να ουρλιάζω. Τους βρίζω και τους εξηγώ ότι είμαι τραυματισμένη. Χρειαζόμουν ασθενοφόρο. Αρχίζουν να με ψάχνουν και επιχειρούν να με σύρουν ξανά. Βάζω πάλι τις φωνές! Ένα ασθενοφόρο ήρθε και τραυματιοφορείς άρχισαν να με περιποιούνται. Οι μπάτσοι εξαφανίστηκαν».

Οι μπάτσοι αφού συνειδητοποίησαν ότι είχαν τραυματίσει άσχημα την Βικτώρια την παρατούν και φεύγουν. Το ασθενοφόρο την μεταφέρει στον νοσοκομείο όπου ασφαλίτες επιχειρούν εκ νέου να την συλλάβουν για συμμετοχή σε βίαια επεισόδια. Τότε επεμβαίνουν οι γιατροί οι οποίοι καλούν την νομική ομάδα του Blockupy. Δύο δικηγόροι καταφθάνουν, βοηθούν την Βικτώρια και απομακρύνουν τους μπάτσους από το δωμάτιο της. Η Βικτώρια μεταφέρθηκε με ασφάλεια στην χώρα όπου διαμένει μετά από κινητοποίηση αλληλέγγυων από όλη την Ευρώπη και χωρίς καμία νομική εκκρεμότητα.

Γύρω στις 12 το μεσημέρι, η ένταση εκτονώθηκε και το κέντρο της Φρανκφούρτης θύμιζε σκηνικό μεγάλων συνόδων κορυφής και αντισυγκεντρώσεων: διαδηλωτές/ριες, κυρίως μη γερμανοί, συνέρρεαν σε infopoints, out of action-centers κλπ ενώ φήμες διέρρεαν συνεχώς. Στις 13.00 ξεκίνησε η κεντρική ομιλία στην κεντρική πλατεία της πόλης ενώ στις 17.00 ξεκίνησε η προσυγκέντρωση για την κύρια πορεία.

Οι διοργανωτές αποφάσισαν η πορεία να μην έχει συγκρουσιακό χαρακτήρα και δημιούργησαν μπλοκ με κλειστές αλυσίδες. Οποιαδήποτε απόπειρα για την συγκρότηση μπλακ μπλοκ δέχτηκε κριτική γεγονός που οδήγησε σε αρκετές αψιμαχίες. Οι μπάτσοι κύκλωσαν όλο το αντικαπιταλιστικό μπλοκ με διπλά κορδόνια, χωρίς να σημειωθεί όμως η παραμικρή ένταση κατά την διάρκεια της πορείας. Στο τέλος της διαδήλωσης, σημειώθηκαν μικρο-αντεγκλήσεις με τους μπάτσους. Την πορεία ακολούθησαν περίπου 20,000 διαδηλωτές.

Περισσότερες πληροφορίες στα αγγλικά εδώ

Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού ”Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης”

Για τις Προληπτικές Προσαγωγές της 31 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη

Στην αναπόδραστη δομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, η οποία συντρίβει τα πληβειακά στρώματα των κοινωνιών, η πολιτική μορφή κράτοςστις ολιγαρχίες της Δύσης ακολουθείται από το ολοκληρωτικό πρόθεμα της έκτακτης ανάγκης διαμορφώνοντας πολλαπλά πεδία επιβολής της κατάστασης εξαίρεσης. Σε αυτό το πλαίσιο, ο στόχος διαχείρισης του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος από τις επιμέρους πολιτικές δυνάμεις οδηγεί στην συνέχιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, δίχως να εισφέρει τίποτε άλλο παρά τη συνέχιση της βαρβαρότητας. Η δε εναλλαγή αυτών των πολιτικών δυνάμεων στην εξουσία, είτε ως δεξιά ή -εν προκειμένω- ως  αριστερά οριοθετεί έναν ρόλο κατεξοχήν επιτελεστικό.

Με άλλα λόγια, επειδή το κράτος, όπως και η διαφύλαξη της καπιταλιστικής αναπαραγωγικής μηχανής έχει συνέχεια, η αριστερά της ελπίδας σαν γερασμένη πόρνη θα καμώνεται την Οσία Παρθένα.

Όπως ακριβώς δεκάδες άλλες φορές οι σύντροφοι μας «φιλοξενήθηκαν» στο δεύτερο υπόγειο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης για αρκετές ώρες, με πανομοιότυπο τρόπο, 16 άτομα, μεταξύ αυτών 14 συμμετέχοντες στον Συντονισμό Αναρχικών Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης για την Αλληλεγγύη στην Απεργία Πείνας των Πολιτικών Κρατουμένων, και πιο συγκεκριμένα 11 σύντροφοι της Συλλογικότητάς μας, προσήχθησαν στη Γ.Α.Δ.Θ. το απόγευμα της Τρίτης 31 Μαρτίου, ελάχιστη ώρα πριν την πορεία Αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας που καλούσε -μεταξύ άλλων και- ο Συντονισμός στον οποίο συμμετέχουμε. Ας σημειωθεί ότι οι σύντροφοι συντεταγμένα κινήθηκαν μετά από προσυγκέντρωση από τον «Ελευθεριακό Χώρο Sabot» ώστε να μεταφέρουν τα πανό και τις σημαίες στη διαδήλωση της Καμάρας. Εν τέλει αφέθηκαν με το πέρας της διαδήλωσης, γεγονός που καταδεικνύει ότι η χρήση του κατασταλτικού μέσου της προληπτικής προσαγωγής  μόνο στόχο έχει να αποψιλώνει τις διαδηλώσεις από τα πλέον οργανωμένα κομμάτια τους.

Τα «κόκκινα» ραδιόφωνα και τα «εναλλακτικά-προοδευτικά» μέσα που -όντας αντιπολιτευόμενα- βοούσαν για τις αντιδημοκρατικές μεθόδους της (άκρο)δεξιάς που «υπερασπίζονταν» τα δημοκρατικά δικαιώματα των κινημάτων και της νεολαίας ξεσχίζοντας τα ιμάτιά τους,  σήμερα κάνουν την πάπια. Απλά αποδεικνύουν ότι έχουν ξοφλήσει γιατί δεν έχουν καμία αρχή να υπερασπιστούν, τίποτα για να «προστατεύσουν», παρά μόνο να επιτελέσουν την διαχείριση της εξουσίας υπερ του κράτους και του κεφαλαίου, συνεχίζοντας να βάζουν εμπόδια και να τρομοκρατούν όσους σηκώνουν κεφάλι, όσους δεν αφομοιώνονται στην «εθνική ενότητα» των αφεντικών, επειδή γνωρίζουν ότι στις καπιταλιστικές κοινωνίες ο πόλεμος που διεξαγόταν και συνεχίζει αμείωτα, ήταν, είναι και θα είναι ταξικός.

Σε ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης και συνέχισης του αγώνα, συμμετέχοντας στη διεθνή ημέρα δράσης υποστήριξης των απεργών πείνας, στηρίζουμε την συμβολική κατάληψη της πρυτανείας του Α.Π.Θ. και καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε διαδήλωση σήμερα και επαγρύπνηση τις επόμενες μέρες, αφού η κατάσταση της υγείας των απεργών είναι κρίσιμη.

 

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο”