Tag: Αυτοδιαχειριζομενο στεκι αγρινιου

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού,

κυλάει πάνω απ΄ τα χωράφια,

ποιος τη σταματάει; ποιος τη σταματάει;

Ένα ολοκληρωτικό καθεστώς μαζικών δολοφονιών και πολιτικών εκτελέσεων ανασυντάσσεται με ορόσημο την 6^η Δεκέμβρη 2008 και τα όσα ακολούθησαν την εκτέλεση του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη. Η σιδηρόφρακτη καταστολή βγάζει τα δόντια της για να διασώσει το κοινωνικό σφαγείο τσακίζοντας το προσωπείο της δημοκρατίας που εμπορεύονταν για να διατηρεί τον κοινωνικό λήθαργο – την εκμετάλλευση και την καταπίεση χωρίς κραδασμούς, χωρίς αναστατώσεις.

Από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις νάρκες του Έβρου και τα λαθρεμπορικά σαπιοκάραβα που παρασέρνουν στο θάνατο χιλιάδες απόκληρους και εκδιωγμένους του καπιταλιστικού κόσμου, την καθημερινή δολοφονική δράση των σωμάτων ασφαλείας, τις πολιτικές δολοφονίες του Λάμπρου Φούντα και του Παύλου Φύσσα, ως τον εξαναγκασμό στην εξαθλίωση και την αυτοκτονία χιλιάδων υπηκόων της εξουσιαστικής τάξης πραγμάτων, η ισχύς της κρατικής βίας επικαλύπτει το βασίλειο του τρόμου που ονομάζουν δημοκρατία.

Το βασίλειο των μπράβων και των νταβάδων που αλωνίζουν στον κοινωνικό χωροχρόνο ελέγχοντας και ληστεύοντας τα πάντα. Της καθεστωτικής μαφίας που διοικεί άλλοτε με το μαστίγιο κι άλλοτε με το καρότο. Το σκοτάδι απλώνεται από άκρη σ΄ άκρη της επικυριαρχίας τους. Έξω από τη συλλογικοποίηση το άτομο εγκλωβίζεται στους θεσμικούς λαβύρινθους και χάνεται ανάμεσα στα σκουπίδια του κράτους δικαίου. Μιλάμε για χούντα γιατί γι αυτό ακριβώς πρόκειται, για μια παρασιτική πολιτική-οικονομική ελίτ που βασίζεται στη στρατιωτική της υπεροχή και η οποία έχει κατασκευάσει ένα προκρούστειο σύστημα αλληλένδετων και αλληλοτροφοδοτούμενων συμφερόντων και σχέσεων οι οποίες ορίζονται από το κέρδος και την εξουσία και στρέφονται πάντα ενάντια στον άνθρωπο την κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον.

Πολλοί άνθρωποι ανά καιρούς έχουν πει ¨φτάνει πια¨ για να αντικρίσουν κατάματα τη δολοφονική φύση της εξουσίας κάτω από χιλιάδες δακρυγόνα, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, διώξεις, φυλακίσεις, δολοφονίες. Πολλοί παραπλανούνται από τις πόρνες της εξουσίας στην καθεστωτική αριστερά και απογοητεύονται. Άλλοι δεν το βάζουν κάτω και προσπαθούν με πενιχρά μέσα να σπάσουν τη σιωπή του νεκροταφείου που μας έχουν επιβάλλει. Μα απέναντι σε ένα σύστημα που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να τσακίζει τις αντιστάσεις (αστυνομία, μμε, εισαγγελείς, παρακρατικοί) οι καλές προθέσεις, η αστείρευτη επιθυμία για απελευθέρωση και δικαιοσύνη δεν αρκούν.

Χρειάζεται να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας και να οικειοποιηθούμε όλα τα μέσα για γίνουμε αυτό ακριβώς που φοβούνται. Μια δύναμη ανώτερη από τη δική τους. Άγρια, απρόβλεπτη, επιθετική, παντού παρούσα και επί παντός του επιστητού, λυτρωτική για την ανθρώπινη ζωή, εκδικητική για όσους τη σκυλεύουν.

Να γίνει η οργή δύναμη μέσα από την Αυτοοργάνωση και την Αλληλεγγύη στον αγώνα ενάντια στους εχθρούς του ανθρώπινου γένους. Η συλλογική μας δύναμη να τους συντρίψει, να μην τους αφήσει σπιθαμή γης. Η σαπίλα τους που έχει μολύνει κάθε κομμάτι της κοινωνίας, του πολιτισμού, της πραγματικότητας να ανατραπεί καθολικά.

Κι ας είναι να κραυγάζουμε από χαρά πάνω στα ερείπια του παλιού κόσμου προσφέροντας απλόχερα Χάος καταστρέφοντας μια για πάντα την Τάξη. …για να ζήσει η αναρχία!

ΥΓ. Όσο για εκείνους τους κομμουνιστές που θέλουν να αντικαταστήσουν την Τάξη των καπιταλιστών με την Τάξη τη δική τους (το ίδιο εξουσιαστική), των γραφειοκρατών και επιστημόνων εργατιστών που εξίσου περιλαμβάνει γραμματείς και φαρισαίους, αρχηγούς και εκτελεστικά όργανα κλπ. Να ξέρουν ότι δε μασάμε στο μαρξιστικό παραμύθι.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ – ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ