ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΕ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει. Η χρεοκοπία της Ελλάδας και η έξοδος από την Ευρωζώνη με επιλογή των δανειστών είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε από το 2010 και αυτή τη στιγμή σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η εφαρμογή των μνημονίων από το 2010 ήταν μία φάση στην διαδικασία της ελεγχόμενης χρεοκοπίας που είχε επιλέξει η υπερεθνική οικονομική ελίτ έτσι ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ευρώ και να αποκοπεί ένα μέλος που λόγω της κρίσης χρέους θεωρείται γάγγραινα και πρέπει να αποβληθεί. Ουσιαστικά η χρεωκοπία της Ελλάδας θεωρούνταν πάντα από την υπερεθνική οικονομική ελίτ προϋπόθεση για την σωτηρία της, χωρίς μάλιστα να αθετούνται οι υποχρεώσεις της χώρας προς τους δανειστές κάτι που διασφαλίστηκε με την υπαγωγή της χώρας στην εξουσία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Ελλάδα είναι ήδη μια χρεοκοπημένη χώρα από το 2009 κι αυτό ήταν κάτι που το ήξεραν και η τότε κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η υπερεθνική οικονομική ελίτ ακολούθησε από το 2010 και μετά μια τακτική ελεγχόμενης χρεοκοπίας έτσι ώστε να διασφαλιστούν οι δανειστές οι τότε κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων οι γαλλικές, οι γερμανικές, οι βρετανικές και οι αμερικάνικες τράπεζες.
Πρώτος στόχος του μνημονίου ήταν ότι απαγορευόταν η μονομερής αθέτηση πληρωμών του χρέους από την πλευρά του οφειλέτη. Με βάση αυτό δεσμεύτηκαν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή το χρέους.
Επίσης το χρέος πέρασε από το ελληνικό στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο και απαγορεύεται η μετατροπή του από ευρώ σε ένα οποιοδήποτε υποτιμημένο εθνικό νόμισμα. Το ελληνικό κράτος παραιτήθηκε από την εθνική κυριαρχία επί των περιουσιακών του στοιχείων που πέρασαν όλα στη δικαιοδοσία των δανειστών. Δεύτερος στόχος του μνημονίου με τη χορήγηση του τότε δανείου των 110 δις. ευρώ και την αντικατάσταση του παλιού χρέους με ένα νέο, ήταν η αποπληρωμή των τότε κατόχων των ελληνικών ομολόγων και η μεταβίβαση του χρέους στους διεθνείς οργανισμούς στο ΔΝΤ, την ΕΚΤ και στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτή την διαδικασία παράτασης της ελληνικής χρεοκοπίας οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων που είχαν στα χέρια τους επενδυτικά σκουπίδια κατάφεραν να τα ξεφορτωθούν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Αυτή η διαδικασία συνεχίστηκε με το PSI στην αναδιάρθρωση του χρέους το Μάρτιο του 2012 όπου οι μεγάλοι κερδισμένοι ήταν οι ξένες τράπεζες και οι μεγάλοι χαμένοι οι ελληνικές τράπεζες τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και οι μικροομολογιούχοι.
Παράλληλα η υπερεθνική οικονομική και πολιτική ελίτ μετέτρεψαν τη χώρα σε ερείπια και χρησιμοποιώντας εδώ και 5 χρόνια το δίλημμα «λιτότητα ή πτώχευση και καταστροφή» εξαπέλυσαν μια πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας και ευθανασίας τμημάτων του πληθυσμού με χιλιάδες νεκρούς, φτώχεια, πείνα και εξαθλίωση.
Απώτερος στόχος των δανειστών είναι να δημιουργηθεί μια Ευρωπαϊκή Ένωση δύο ταχυτήτων διαχωρισμένη από τη μια πλευρά σε ισχυρές και με μεγάλα πλεονάσματα χώρες και από την άλλη σε αδύναμες χρεωμένες χώρες.
Όπως λέγαμε ως φυλακισμένα μέλη του ΕΑ τον Δεκέμβριο του 2010 στο κείμενο:
Ας κάνουμε στην Ελλάδα την αρχή για μια παγκόσμια κοινωνική επανάσταση «Η έξοδός μας από την ΟΝΕ θεωρείτε πλέον δεδομένη προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ευρώ. Όμως με την κρίση χρέους να βαθαίνει και τη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη να καταρρέει οικονομικά στο άμεσο μέλλον, είναι δύσκολη όχι μόνο η επιβίωση της ΟΝΕ αλλά και αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πλέον αισιόδοξο σενάριο για το μέλλον της Ένωσης είναι η δημιουργία ενός σχήματος όπου ισχυρές και με μεγάλα πλεονάσματα χώρες θα ηγούνται και οι χρεοκοπημένες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα μετατρέπονται σε προτεκτοράτα, καθώς θα εκχωρούν εξ ολοκλήρου την οικονομική και πολιτική τους κυριαρχία στα πολιτικά και οικονομικά διευθυντήρια της Ευρώπης.
Αυτή τη συνθήκη προωθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τη δημιουργία μηχανισμού ελεγχόμενης πτώχευσης».
Σχεδόν 5 χρόνια μετά αυτή η διαδικασία λαμβάνει σάρκα και οστά με τη χρεοκοπία της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την έξοδό της από την ΟΝΕ. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που δρομολογήθηκε με τη διαδικασία ελεγχόμενης χρεοκοπίας εγκαινιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση δύο ταχυτήτων. Όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 έως σήμερα υπηρέτησαν πιστά τις επιδιώξεις αυτές της υπερεθνικής ελίτ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα από ότι οι προκάτοχοί της, οι κυβερνήσεις Σαμαρά και Παπανδρέου. Παρά το γεγονός ότι μέσα σε 5 μήνες απαρνήθηκε το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχτηκε, αποδέχτηκε την αποπληρωμή του χρέους, υπόγραψε την παράταση του υπάρχοντος μνημονίου νούμερο 2, παρά το γεγονός ότι πάτησε αρκετές από τις κόκκινες γραμμές της στις διαπραγματεύσεις προκειμένου να υπογράψει μια συμφωνία νέο μνημόνιο με τους δανειστές – συμφωνία που όπως παραδέχτηκαν και οι ίδιοι μπροστά σε αυτήν τα μέτρα Χαρδούβελη είναι πολύ πιο ήπια -, οι δανειστές αποφάσισαν την χρεοκοπία της Ελλάδας και την έξοδο της από την ΟΝΕ με τις υποχρεώσεις βέβαια για το χρέος να μένουν άθικτες. Στους 5 μήνες που βρίσκεται στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε πόσο ανεδαφικό ήταν το πρόγραμμά του, πόσο ανεφάρμοστες ήταν οι κενσυανιστικές μεταρρυθμίσεις που επεδίωκε μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο νεοφιλελεύθερο περιβάλλον εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πόσο αντιφατικό ήταν να αποδέχεται την αποπληρωμή του χρέους και παράλληλα να επιδιώκει να αυξήσει το βασικό μισθό, να συμφωνεί σε ιδιωτικοποιήσεις και να θέλει να είναι και το κράτος μέσα στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, να ζητάει χρηματοδότηση από τους δανειστές και παράλληλα να μη θέλει να εφαρμόσει την δανειακή σύμβαση που στις 20 Φεβρουαρίου συμφώνησε να παραταθεί, να διαπραγματεύεται σκληρά και να πατάει τις κόκκινες γραμμές συμφωνώντας σε μνημονιακά μέτρα και εμμέσως, με τους νέους φόρους και την αύξηση του ΦΠΑ, σε περαιτέρω μείωση του λαϊκού εισοδήματος, σε απολύσεις και σε αύξηση της ανεργίας. Να νομίζει ότι εκβιάζει τους δανειστές με το να απειλεί να μην πληρώσει τις δόσεις ενώ έχει συνυπογράψει στις 20 Φεβρουαρίου ότι δεν μπορεί να κάνει μονομερή αθέτηση πληρωμών του χρέους και ότι τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου είναι δεσμευμένα και ότι μπορούν να εκποιηθούν αν δεν πληρώσει.
Είναι σίγουρο ότι όλο αυτό το διάστημα οι δανειστές θεωρούσαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναξιόπιστο εταίρο και διαχειριστή της Ελληνικής κρίσης. Το δημοψήφισμα που αποφάσισε να κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με ερώτημα την αποδοχή ή όχι των προτάσεων των δανειστών στις 5 Ιουλίου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επικοινωνιακή διαχείριση του πολιτικού ναυάγιου της συνοδευόμενη από θεωρίες συνωμοσίας. πολιτικού πραξικοπήματος και «νέων Ιουλιανών» με σκοπό την ανατροπή της.
Όμως στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει υπό το βάρος των αντιφάσεων της και των δικών της αδιέξοδων. Το δημοψήφισμα δεν έχει καμιά υλική βάση αφού 5 μέρες πριν από αυτό στις 30 Ιουνίου, έχει εκπνεύσει το πρόγραμμα κι η χώρα βρίσκεται ήδη σε καθεστώς χρεοκοπίας άρα δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για νεα διαπραγμάτευση ούτε για πρόταση συμφωνίας με τους δανειστές. Το δε αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος όποιο και αν είναι αυτό δεν θα έχει καμία επίδραση όσον αφορά την χρεοκοπία της χώρας και την έξοδο από την ΟΝΕ που είναι αναπόφευκτα, όπως επίσης δεν θα αποσοβήσει στο τέλος την κατάρρευση της κυβέρνησης.
Στην περίπτωση του ναι στο δημοψήφισμα στην πρόταση των δανειστών, η κατάρρευση της κυβέρνησης θα είναι πολύ πιο άμεση με δεδομένο ότι έχει συνταχτεί επισήμως υπέρ του όχι.
Στην περίπτωση που όντως η πλειοψηφία που θα συμμετέχει επιλέξει το όχι είναι πιθανό η κυβέρνηση να κερδίσει λίγο χρόνο όμως είναι εντελώς ανίκανη και ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της χρεοκοπίας και την έξοδο από την ΟΝΕ, οπότε αργά ή γρήγορα η πτώση της είναι δεδομένη.
Το δημοψήφισμα όμως ούτως ή άλλως είναι παραπλανητικό γιατί αυτό που πραγματικά διακυβεύεται δηλαδή το δίλημμα ευρώ ή δραχμή δεν δίνει καμιά λύση στα προβλήματα του λαού.
Όπως έχουμε πει ως Επαναστατικός Αγώνας η έξοδος της Ελλάδας από την ΟΝΕ και η υιοθέτηση της δραχμής εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφήνει άθικτο το πρόβλημα του χρέους και δεν αναιρεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Εφόσον όρος του μνημονίου είναι η απαγόρευση της μετατροπής του χρέους από ευρώ σε ένα οποιοδήποτε υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, η υιοθέτηση της δραχμής όχι μόνο δεν θα μείωνε το χρέος αλλά θα το αύξανε.
Επίσης η υιοθέτηση της υποτιμημένης δραχμής θα είχε ως συνέπεια την περαιτέρω υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, και άρα υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, γεγονός που θα αυξήσει περισσότερο την φτώχεια και την εξαθλίωση. Συμπερασματικά λοιπόν το ζήτημα του νομίσματος από μόνο του δεν λύνει το πρόβλημα. Όσοι νομίζουν ότι η έξοδος από την ΟΝΕ εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια ριζοσπαστική λύση πλανώνται οικτρά. Αυτή τη στιγμή η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη γίνεται μετά από μεθόδευση των ίδιων των δανειστών που την υποβιβάζουν σε χώρα προτεκτοράτο εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μπορεί να πουληθεί πιο εύκολα για να ξεπληρώσει τα χρέη της.
Μόνο η δράση από τα κάτω, μόνο η δράση ενός Επαναστατικού Κινήματος που θα ανατρέψει το κεφάλαιο και το κράτος, θα διαγράψει το χρέος, θα βγάλει τη χώρα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και την οικονομία της αγοράς θα έδινε μια ριζοσπαστική λύση προτείνοντας παράλληλα την αναδιοργάνωση της κοινωνίας πάνω στη βάση του Ελευθεριακού Κομμουνισμού στη βάση μιας συνομοσπονδίας κοινοτήτων, εργατικών συμβουλίων και λαϊκών συνελεύσεων. Αυτή τη στιγμή η πολιτική χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ, η χρεοκοπία της χώρας και η έξοδος από την ΟΝΕ, οι συνέπειες της οποίας είναι άγνωστες ακόμα και για τους ίδιους τους δανειστές ανοίγουν πεδία ευκαιριών για τις επαναστατικές δυνάμεις για να προωθήσουμε την προοπτική της ανατροπής.
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ.
Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΚΑΙ Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΛΑΟΣ.
