Δημοσιεύθηκε 1 Ιανουαρίου 2014 στο athens.indymedia.org
Εργάτες έκαψαν στις 3 Δεκεμβρίου εργοστάσιο που προμηθεύει με ρούχα τις φίρμες GAP , Wal-mart, Marks & Spencer, Zara και άλλες μετά την δολοφονία ενός εργάτη από την αστυνομία στη διάρκεια μιας διαδήλωσης. Οι διαδηλωτές προξένησαν ζημιά 100 εκατ. δολάρια στην GAP και είναι η δεύτερη πυρπόληση μέσα σε δυο μήνες.
Μετά την καταστροφή Rana Plaza στο Μπαγκλαντές που σκότωσε πάνω από 1.100 άτομα , κυρίως γυναίκες εργαζόμενες στο ρoυχισμό, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο απαίτησαν από τις φίρμες ένδυσης να αλλάξουν πολιτική για να βεβαιωθούν ότι μια τέτοια καταστροφή δεν θα συμβεί ξανά.
Ως αποτέλεσμα, πάνω από 100 εταιρείες εντάχθηκαν στην Ασφάλεια Accord του Μπαγκλαντές – ένα έργο ορόσημο, συγκεντρώνοντας τις εμπορικές φίρμες, τα εργοστάσια των επιχειρήσεων, τα συνδικάτα, τις ενώσεις σωματείων και τις ΜΚΟ στο τραπέζι μιας συμφωνίας που τερματίζει τις τρομερά ανασφαλείς συνθήκες των εργοστασίων και τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας. Στο επίκεντρο της συμφωνίας είναι η δέσμευση των εταιρειών να πληρώνουν για τις ανακαινίσεις και τις επισκευές που απαιτούνται για να κάνουν τα κτίρια των εργοστασίων στο Μπανγκλαντές ασφαλή. Η συμφωνία αυτή θα σώσει ζωές.
Αλλά η Gap δεν συμμετέχει στη συμφωνία αυτή, και ξεκινά το δικό της σχέδιο το οποίο αποκαλούν «Συμμαχία για την ασφάλεια των εργαζομένων στο Μπαγκλαντές”. Ενώ το σχέδιό τους ακούγεται μεγάλο, είναι ακριβώς μια από τα ίδιες εταιρικές απάτες του παρελθόντος που κυριαρχείται από εθελοντικά μέτρα που έχουν σαφώς αποδειχθεί ότι έχουν αποτύχει στην καταστροφή Rana Plaza.
Στο σχέδιο της Gap τα αποτελέσματα των ελέγχων δεν θα πρέπει να δημοσιοποιούνται, ώστε να μην μπορούν να επαληθευθούν, δεν είναι νομικά δεσμευτικά, έτσι δεν υπάρχει καμία εγγύηση για το αν κάτι θα αλλάξει στην πραγματικότητα και αποκλείει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους εκπροσώπους των εργαζομένων οι οποίοι θα πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε σχεδίου για να κάνουν τα εργοστάσια ασφαλή. Το σχέδιό τους αφήνει τους δικούς τους εργαζόμενους σε κίνδυνο και υπονομεύει την πρωτοποριακή συμφωνία ασφάλειας των εργαζομένων στο Μπαγκλαντές .
Η Gap έχει υποκαταστήσει μια στρατηγική δημοσιότητας γεμάτη υποκρισία και περιφρόνηση για τα δικαιώματα και την ασφάλεια των εργαζομένων και αφήνει τις ζωές χιλιάδων εργαζομένων σε κίνδυνο.
Στο Μπανγλαντές τα 2.000 εργοστάσιά της απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στην πλειοψηφια τους γυναίκες με μισθούς πείνας την ώρα πού το 2012 η συγκεκριμένη εταιρεία GAP δήλωσε κέρδη 1 δις δολλάρια. Ο ετήσιος μισθός του προέδρου της GAP έφθασε το αστρονομικό ποσό των 4 εκατ. δολλαρίων!
Το 2007 η GAP είχε δηλώσει τζίρο 15.9 δις δολλάρια στα 3.100 καταστήματα της σε όλο το κόσμο.
Στις 12 Οκτωβρίου του 2013 Καναδός δημοσιογράφος τρύπωσε κρυφά σε ένα εργοστάσιο και πήρε συνέντευξη από ένα 9χρονο παιδί πού δούλευε 10 ώρες την ημέρα για 25 δολάρια τον μήνα χωρίς ρεπό ή διακοπές και με απαγόρευση να αρωστήσει αλλιώς θα απολυθεί.Το εργοστάσιο-κολαστήριο ήταν αίθριο χωρίς παράθυρα και με μια μικρή τουαλέτα κοινή για άνδρες γυναίκες και παιδιά. Η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλα τά εργοστάσια με παιδιά 9-12 χρονών να δουλεύουν ακατάπαυστα με αποτέλεσμα αρκετά να αρρωσταίνουν βαριά. Γυναίκες σε εγκυμοσύνη αναγκάζονται να δουλεύουν 100 ώρες την βδομάδα με μισθούς πείνας με την εξουθένωση να ωδηγεί σε αποβολές ενώ αναφέρονται καθημερινά και ξυλοδαρμοί και απειλές απόλυσης. Οί εργάτες-εργάτισσες μένουν σε πρωτόγονα ξενοδοχεία πολλά χωρίς τουαλέτα ή κρεβάτια με τις ασθένειες να θερίζουν.
Και στη Καμπότζη οι 300.000 εργάτες-σσες που δουλεύουν στην GAP και στην ADIDAS πληρώνονται με 1 δολάριο την μέρα για να βοηθήσουν τις οικογένειες στα χωριά τους που ζούν με μισό σέντ την ημέρα!
Η GAP, OLDNAVY, WAL-MART, ZARA, ADIDAS, MARK&SPENCER,BENETTON, H&M, OUTFITTERS και άλλες φίρμες που προμηθεύουν τον Καναδά, την Αμερική, την Κίνα και την Ευρώπη είναι εγκληματικές πολυεθνικές συμμορίες , έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται και όχι σαν κατασκευαστές ρούχων. Τα αστρονομικά κέρδη τους έχουν το χρίσμα του αίματος από χιλιάδες εργάτες πού χάθηκαν και χάνονται στα τεράστια εργοστάσια-στρατόπεδα, τα ρούχα που παρελαύνουν στις λαμπερές βιτρίνες των καταστημάτων και στο χρηματιστήριο της μόδας μυρίζουν αίμα και αρρώστια από τά εκατοντάδες κατεστραμένα παιδικά δάκτυλα που ράβουν ακατάπαυστα το παγκόσμιο ρούχο φίρμας που ντύνεται η βιομηχανία της μόδας.
Πίσω από τίς “μοντέρνες” καί “εξυπνες” διαφημίσεις των εταιρειών αυτών κρύβεται ένα αποτρόπαιο έγκλημα, τα εργασιακά κάτεργα του Μπανγλαντές είναι ο πιο κραυγαλέος μάρτυρας ενός παγκόσμιου σχεδίου των πολυεθνικών που χωρίζει λαούς και χώρες σε ειδικές οικονομικές ζώνες σκλαβοποίησης πάντα “για το καλό μας” όπως λέει το Bloomberg…
Tα στρατόπεδα συγκέντρωσης εργατών στο Μπανγκλαντές και Καμπότζη μόνο με τα χιτλερικά στρατόπεδα της “εργασίας που απελευθερώνει” μοιάζουν, με το κράτος να διευκολύνει τις εταιρείες ρούχων και ταυτόχρονα να σπρώχνει τους μικρούς επαγγελματίες τους αγρότες και τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στον αφανισμό και την υποδουλωσή τους στο δόγμα των πολυεθνικών.
Το εργατικό κόστος ενός κουστουμιού στην αμερική είναι 7.47 δολάρια ενώ στο Μπαγκλαντές μόνο 0.22 σέντ(!!!). Ένα σακάκι denim 13.72 δολάρια και 4.70 αντίστοιχα επίσης. Οι οικογένειες στο Μπαγκλαντές θρηνούν μέχρι τώρα 1300 θύματα στα κάτεργα των μεγάλων πολυεθνικών της μόδας και του ρουχισμού και ένα είναι σίγουρο ότι πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά για την βελτίωση της ζωής των εργατών όπως την παροχή αξιοπρεπών μισθών στο Μπανγκλαντές αλλά και στην Καμπότζη. Η κατακραυγή και το μπουκοτάζ εναντίον της GAP που έχει γκρεμίσει τελευταία τις πωλήσεις και τις μετοχές της στο χρηματιστήριο είναι μια αρχή για να διαπιστώσει ή ίδια και άλλες εταιρείες όπως η Beneton η Adidas και η Wallmart, ότι δεν μπορούν να θησαυρίζουν εξοντώνοντας λαούς δεν μπορούν να χτίζουν την λαμπερή βαβέλ της μόδας πάνω στα πτώματα των εργατών-τριών του Μπανγκλαντές και της Καμπότζης .