Ανταπόκριση από την κινητοποίηση ανάδειξης του μπαζώματος έκτασης 4 στρεμμάτων της Πανεπιστημιούπολης (ΕΚΠΑ)

Το Σάββατο 23/5, πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση ανάδειξης του μπαζώματος έκτασης 4 στρεμμάτων της Πανεπιστημιούπολης, δίπλα στην οδό Ταξίλου. Η δράση αυτή, που οργανώθηκε από το Σύλλογο Διοικητικού Προσωπικού ΕΚΠΑ, αποτελεί συνέχεια ενός αγώνα που ξεκίνησε πριν από 8 μήνες, μετά από καταγγελίες εργαζομένων, φοιτητών, κατοίκων και μελών ΔΕΠ. Ο ισχυρισμός των αρμόδιων πως στο χώρο τοποθετήθηκε μόνο χώμα καταρρίφθηκε κάπου ανάμεσα στο πρώτο με το δεύτερο χτύπημα της αξίνας, που έφερε με εξαιρετική ευκολία στην επιφάνεια πολλά κομμάτια τσιμέντο, σίδερα, παλιά καλώδια κλπ. Στις εργασίες μαζί με τους εργαζόμενους του ΕΚΠΑ συμμετείχε ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου και αλληλέγγυες/οι από συλλογικότητες των ανατολικών. Παράλληλα, αλλά και μετά το τέλος των εργασιών, οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ πραγματοποιούσαν στην είσοδο της διπλανής φοιτητικής εστίας μικροφωνική ενημέρωσης των διερχομένων για το ζήτημα του μπαζώματος, αλλά και καταγγελίας των μεθοδεύσεων του Δήμου Ζωγράφου για καταστολή της κατάληψης της Βίλας Ζωγράφου.

Ακολούθως, στήθηκε γλέντι για την επιστροφή των διαθέσιμων διοικητικών υπαλλήλων στις δουλειές τους, στην κεντρική πύλη του ΕΚΠΑ. “Την πύλη που, επί τρεισήμισι μήνες, έγινε κέντρο αγώνα. Και που συμβολικά συμπυκνώνει την ουσία όσων ζήσαμε: τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη δύναμή μας, την αγωνία και τη χαρά, και όλα αυτά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”, όπως χαρακτηριστικά λένε οι διοικητικοί υπάλληλοι στο κάλεσμα τους. Από τη διοργάνωση δεν θα μπορούσε να λείπει η Βίλα Ζωγράφου, αφού είχε σταθεί στο πλευρό των απεργών από την πρώτη στιγμή του αγώνα τους – ενός αγώνα που προφανώς δεν τελείωσε με την λήξη της απεργίας αλλά ούτε και με την επαναπρόσληψη των διαθέσιμων. Συνεχίζεται στο πλαίσιο της όξυνσης του ταξικού πολέμου που μαίνεται μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Κάποια στιγμή έκανε το λάθος να εμφανιστεί στην εκδήλωση ο πρύτανης του ΕΚΠΑ Θ. Δημόπουλος. Με το που αντιληφθήκαμε την παρουσία του, κόσμος από την κατάληψη και μερίδα των διοικητικών υπαλλήλων απαίτησε και πέτυχε την αποχώρηση του, “θυμίζοντας” του πως ουδέποτε υπήρξε αλληλέγγυος στην απεργία των διοικητικών και πως δεν έχουν καμία θέση οι διευθυντές στις εκδηλώσεις των εργατών. Ειδικότερα, το συγκεκριμένο άτομο είναι υπαίτιο για την καταστολή που δέχτηκε η κατάληψη της πρυτανείας του ιδρύματος, που λειτουργούσε ως κέντρο αγώνα και ανάδειξης της πρόσφατης μαραθώνιας απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων, με δεκάδες συλλήψεις και τελικά την βίαιη εκκένωση της. Τις κινήσεις των πρυτανικών αρχών και της αστυνομίας ενάντια στην κατάληψη της πρυτανείας έχει καταδικάσει με ανακοίνωση του και ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού.

Για τη συνέχεια (λόγω τεχνικού προβλήματος να ανεβάσω και τις δυο τελευταίες σελίδες) και το κατέβασμα ολόκληρου του κειμένου σε μορφή pdf. : Κείμενο του μπαξέ σε pdf.

Zωγράφου: Ενημέρωση από τη μικροφωνική-πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας, στις 24/3

Την τρίτη 24/3 αναρχικές συλλογικότητες, καταλήψεις, στέκια των ανατολικών και αλληλέγγυα άτομα πλαισίωσαν δυναμικά τη μικροφωνική αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας, καλεσμένη από την αναρχική συλλογικότητα “Μαύρο Δάσος”, και εν συνεχεία προχώρησαν στη διεξαγωγή της καλεσμένης πορείας. Η πορεία σκοπό είχε να καταδείξει την αλληλεγγύη μας στους απεργούς πείνας, καθώς και να καταδικάσει το κλίμα αστυνομοκρατίας και προληπτικής καταστολής που επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κρατικό του μηχανισμό στις 23/3 στην περιοχή του Ζωγράφου, με πρόσχημα την “πιθανότητα κατάληψης του Δημαρχείου” ως δράση αλληλεγγύης στους απεργούς και σε συνδιασμό με την πρόσφατη κατάληψη στον ραδοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο”.
Η πορεία διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους του Ζωγράφου και ο δυνατός της παλμός εδραιώθηκε με δυναμικά συνθήματα, μοιράσματα κειμένων, πέταγμα τρικακίων, γράψιμο συνθημάτων, σπάσιμο καμερών έξω από τράπεζες, καθώς και με μια τολμηρή ανακαίνιση στο εξωτερικό και εσωτερικό των γραφείων της κυπριακής εθνικιστικής παράταξης που έκαναν το λάθος να είναι ανοιχτά εκείνη την ώρα, και αποτέλεσμα είχε τα μέλη τους να τραπούν πανικόβλητα σε άτακτο φυγή.
Με τα παραπάνω, καθώς και με το κεντρικό πανό “Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής / Νίκη στον αγώνα των απεργών / Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων μας” έγινε ξεκάθαρο ότι τίποτα δεν τέλειωσε, αντιθέτως τώρα αρχίζουν όλα. Ο αγώνας ενάντια στην κρατική τρομοκρατία συνεχίζεται.

ΟΥΤΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΠΟΥΡΛΩΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

 

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου

Ανακοίνωση της Κατάληψης Βίλας Ζωγράφου για τα γεγονότα στις 23/3

Στις 2 Μαρτίου οι αναρχικοί και κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι Δημήτρης Κουφοντίνας, Κώστας Γουρνάς,  Νίκος Μαζιώτης, Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος, Γρηγόρης Σαραφούδης,Γιώργος Καραγιαννίδης, Δ Μπουρζούκος και Δ. Πολίτης ξεκινούν απεργία πείνας με αιτήματα την πρόσβαση κι ανάλυση του DNA από πραγματογνώμονα βιολόγο την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού ώστε να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται, και την κατάργηση του άρθρου 187 και 187Α, του «κουκουλονόμου», του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της βίαιης λήψης DNA και της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων. Η απεργία αυτή πλαισιώνεται στη συνέχεια από άλλους πολιτικούς κρατούμενους του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, καθώς και από τους πολιτικούς κρατούμενους από την Τουρκία στις ελληνικές φυλακές. Ταυτόχρονα (2/3) ξεκινούν απεργία πείνας και τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς:Μαυρόπουλος Θεόφιλος, Νικολόπουλος Γεώργιος, Νικολόπουλος Μιχάλης, Αργυρού Παναγιώτης, Μπολάνο Δαμιανός, Χατζημιχελάκης Χαρίλαος, Τσάκαλος Χρήστος, Πολύδωρας Γεώργιος, Τσάκαλος Γεράσιμος και Οικονομίδου Όλγα, καθώς και η Σπυροπούλου Αγγελική, ενάντια στη στοχοποίηση φιλικών και συγγενικών τους προσώπων και με αιτήματα την άμεση απελευθέρωση όσων εξ’ αυτών διώκονται.

Σήμερα στις 23 Μαρτίου, στα πλαίσια των δράσεων αλληλεγγύης στην απεργία πείνας, πραγματοποιείται κατάληψη διαρκείας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» (fm 105,5). Μετά από λίγη ώρα, το Δημαρχείο Βύρωνα και το Δημαρχείο Ζωγράφου –το οποίο βρίσκεται λίγα μέτρα δίπλα από την κατάληψη της Βίλας Ζωγράφου- περικυκλώνονται από δυνάμεις ΜΑΤ και Δέλτα. Άμεσα, μαζευτήκαμε με αλληλέγγυο κόσμο στη Βίλα, ώστε να αποτρέψουμε πιθανή εισβολή στον χώρο της κατάληψης. Επιτόπου, αποφασίσαμε άτομα από όλες τις συλλογικότητες των ανατολικών να κινηθούμε προς το Δημαρχείο, ώστε να απαιτήσουμε από τη συριζαία Δήμαρχο να πάρει θέση για το επεισόδιο και να απομακρυνθούν οι δυνάμεις καταστολής.  Παράλληλα στήθηκε μικροφωνική και κρεμάστηκε πανό έξω από την κατάληψη. Αφού πετύχαμε την απομάκρυνση των μπάτσων, στολίσαμε με συνθήματα τους τοίχους του Δημαρχείου, ως μία πρώτη και ελάχιστη αντίδραση στο γεγονός.

Αυτή είναι η απάντηση της αριστερής κυβέρνησης, τόσο απέναντι στον ανυποχώρητο αγώνα των απεργών πείνας, όσο και των αλληλέγγυων σε αυτούς. Στην εγκληματική αδιαφορία για την υγεία και τις ζωές των απεργών, και στην αποσιώπηση της πλειονότητας των αιτημάτων τους, έρχονται να προστεθούν οι εισβολές σε σπίτια συντρόφων, η προκλητική καταστολή  και η δημιουργία κλίματος αστυνομοκρατίας σε γειτονιές που αντιστέκονται συλλογικά από τα κάτω.

ΕΙΤΕ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΔΕΞΙΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Καλούμε την Τρίτη 24/3 στις 18:00 σε συγκέντρωση-πορεία στην πλατεία Γαρδένιας.­­

 

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου

Ανταπόκριση απο τις δράσεις αντιπληροφόρησης για την κατεδάφιση μέρους του περιβάλλοντος τοίχου της Βίλας Ζωγράφου

Έπειτα από την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου σχετικά με την κατεδάφιση μέρους της μάντρας του περιβάλλοντος χώρου της Βίλας Ζωγράφου, η συνέλευση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου αποφάσισε να προβεί σε μια σειρά δράσεων αντιπληροφόρησης σχετικά με το ζήτημα.

Πρώτη κίνηση από πλευράς μας ήταν η σύνταξη καταγγελίας που ως στόχο είχε να αναδείξει τις πραγματικές προθέσεις της δημοτικής αρχής όπου δεν είναι άλλες παρά να αφομοιώσει/καταστείλει το εγχείρημα.

Συγκεκριμένα:

Την Τετάρτη 19/11 στη πρώτη ”λαϊκή συνέλευση” που  διοργάνωσε ο δήμος ζωγράφου. η συλλογικότητα,  με την στήριξη αλληλέγγυων από τις συνελεύσεις των ανατολικών συνοικιών αλλά και ατόμων απο τις γειτονιές μας,  προχώρησε σε παρέμβαση μοιράζοντας ενημερωτικό κείμενο στους παρευρισκομένους (πολιτικούς άρχοντες και μη)

Την Παρασκευή 21/11 πραγματοποιήθηκε μαζικό μοίρασμα του κειμένου στις  γειτονιές του ζωγράφου και των Ιλισίων με σκοπό την ενημέρωση των δημοτών .

Το Σάββατο 22/11 στην μικροφωνική των φοιτητικών συλλόγων του ΕΚΠΑ στην πλατεία Γαρδένια στου Ζωγράφου, που ενημέρωνε για το μπάζωμα της πανεπιστημιούπολης και τις κινητοποιήσεις των φοιτητών σχετικά τις μαφίες εντός του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, διαβάστηκε η καταγγελία και μοιράστηκε ξανά σε φοιτητές και στους δημότες.

Την Τρίτη 25/11 ακολούθησε μαζική παρέμβαση στο δημαρχείο, όπου μοιράστηκαν κείμενα στους εργαζομένους του δημαρχείου. Κατά το μοίρασμα μας, πετύχαμε και την αντιδήμαρχο Τεχνικών έργων και Υποδομών, Παπαγεωργίου Σωτηρία, στην οποία καταστήσαμε σαφές πως οποιαδήποτε απόπειρα υλοποίησης της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, θα απαντηθεί ως κατασταλτική κίνηση.

Μεταξύ άλλων, η εν λόγω αντιδήμαρχος φανέρωσε και τις πραγματικές προθέσεις του δήμου, καθώς για να δικαιολογήσει την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου δεν αναφέρθηκε ούτε στην αδυναμία πρόσβασης στο χώρο ούτε βέβαια και σε κάποια δικαστική διαμάχη. Αναφέρθηκε ξεκάθαρα στο να μπούν κι άλλες ομάδες και συλλογικότητες μέσα στη βίλα και να ανοίξει η Βίλα επιτέλους στο λαό , παραβλέποντας εντέχνως το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια η Βίλα είναι ανοιχτή σε άτομα και συλλογικότητες που δρούν απο τα κάτω, με σεβασμό στις αρχές της αντιιεραρχίας και του αδιαμεσολάβητου αγώνα.

Μόνο στο λαό δεν αναφέρεται η κα Παπαγεωργίου, μιας και ο κόσμος της γειτονιάς καθημερινά είναι μέσα στη Βίλα είτε για να συμμετέχει στις πολιτικές και όχι μόνο δραστηριότητες της κατάληψης είτε απλώς για να κάνει βόλτα ή να αφήσει το σκύλο του ελεύθερο. Επομένως αυτό που θέλει να πεί η κα Παπαγεωργίου, είναι να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι θεσμικοί φορείς επιτέλους να μπούν στη βίλα, κάτι που για εμάς αποτελεί επιθετική κίνηση, γι αυτό και της ξεκαθαρίσαμε πως κάτι τέτοιο θα κάνει το δήμο να έρθει αντιμέτωπος με όλο τον κόσμο που αγωνίζεται από τα κάτω και αδιαμεσολάβητα απο τις γειτονιές μας και όχι μόνο φυσικά…

 

Ποιοι φοβούνται την Στρούγκα…;

Στις 10/11 δημοσιεύθηκε το σχέδιο τεχνικού προγράμματος και προϋπολογισμού του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας για το οικονομικό έτος 2015, το οποίο θα κατατεθεί προς ψήφιση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στον προϋπολογισμό του Δήμου κατ’ αυτό τον τρόπο, η κατεδάφιση της Στρούγκας.

Λίγες μέρες αργότερα κληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε συζήτηση με τη δημοτική αρχή,«για να μας ενημερώσουν για τις προθέσεις τους σχετικά με το χώρο». Φυσικά στη συνάντηση δεν πήγαμε, γιατί η Στρούγκα, πάντοτε, απέναντι στις κλειστές συναντήσεις σε γραφεία δημάρχων, είχε να αντιτάξει τη δημόσια συζήτηση και την απεύθυνση στην τοπική κοινωνία της Φιλαδέλφειας.

Σίγουρα θα σπεύσουν να βρουν δικαιολογίες. Η ύπαρξη όμως, αυτή καθαυτή της κατεδάφισης, δείχνει την πολιτική βούληση του Δήμου. Η νέα δημοτική αρχή, που μετρά μόλις τρεις μήνες ζωής, δείχνει ότι θέλει να τελειώνει στα γρήγορα με τη Στρούγκα, γκρεμίζοντάς τη, για να μπορέσει μετά απερίσπαστη, να συνεχίσει το «έργο» της.

Η επίθεση αυτή δε μας εκπλήσσει. Έρχεται, μάλιστα, σε μία στιγμή που μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να εκληφθεί. Από την άνοιξη του 2014, η Στρούγκα, αναλαμβάνοντας αρχικά πρωτοβουλίες με τη δράση της και στη συνέχεια συμμετέχοντας στο Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. και γύρω περιοχών, δίνει έναν απ’ τους σημαντικότερους αγώνες που έχει δώσει στα σχεδόν έξι χρόνια λειτουργίας της, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Άλσους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη. Στοχοποιήθηκε, χτυπήθηκε και τώρα ξαναχτυπιέται.

Με την επίθεση αυτή, επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι η δημοτική αρχή του Βασιλόπουλου, έρχεται απλά να διαδεχτεί τις προηγούμενες, χωρίς να διαφοροποιείται στην πράξη σε τίποτα, όσο κι αν θέλει να πείσει για το αντίθετο. Αν τη δει κανείς και μέσα στο πλαίσιο των επιθέσεων που δέχονται η Βίλα Ζωγράφου και το «Πατινάζ» στο Αιγάλεω, από τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις που στηρίχθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα δυσκολευτεί να καταλάβει ότι πρόκειται για τη συνολικότερη πολιτική των παρατάξεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς», απέναντι στις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους. Με το που μύρισαν λίγο εξουσία, σπεύδουν να τσακίσουν οτιδήποτε μπορεί να τους δυσκολέψει ή να σταθεί απέναντί τους, ακριβώς όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους.

Η Στρούγκα, όμως, είναι ένας χώρος ελευθερίας. Ένας χώρος έκφρασης, μέσα στην καρδιά της πόλης, ανοιχτός για όλους. Ένας χώρος πολιτικών και κοινωνικών δράσεων, που προτάσσει την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.

Από το Μάρτη του 2009, νέοι άνθρωποι της περιοχής, ενεργοί στα κινήματα, με βλέψεις σε ένα καλύτερο αύριο, με εκατοντάδες ώρες εργασιών, μετέτρεψαν το χώρο της παλιάς ταβέρνας, από ερείπιο, σε έναν χώρο ζεστό, φιλόξενο και πάνω απ’ όλα ζωντανό. Από τότε και σε καθημερινή βάση, γίνονται ανοιχτές συνελέυσεις, πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, συναυλίες και γλέντια οικονομικής ενίσχυσης, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, παιδικά εργαστήρια με δεκάδες γονείς και παιδιά.

Ένας χώρος σαν τη Στρούγκα, ριζοσπαστικός, ελεύθερος και δημόσιος, αφήνει το στίγμα του σε όλη τη γειτονιά. Δίνει διαφορετική πνοή σε ολόκληρη την πόλη, παραμένοντας ο μόνος ζωντανός κοινωνικός και πολιτικός χώρος. Σίγουρα, ένας τέτοιος χώρος, δε χωράει μέσα στην πόλη-εμπόρευμα που ήδη έχουν αρχίσει να φτιάχνουν.

Μία τέτοια κίνηση λοιπόν, μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω, μόνο ως επιθετική μπορεί να γίνει αντιληπτή και μόνο ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί. Δε θα τους αφήσουμε να γκρεμίσουν τη Στρούγκα. Θα σταθούμε απέναντί τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατεδάφισης του χώρου.

ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΡΟΥΓΚΑ                       

ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ 116, ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

Κείμενο της Βίλας Ζωγράφου απένταντι στις προθέσεις της νέας δημοτικής αρχής

Όταν ο (εν αναμονή) βασιλιάς ξεγυμνώθηκε…

 

Στις 06/11/2014 ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ζωγράφου αποφάσισε την κατεδάφιση μέρους του περιβάλλοντος τοίχου του κτήματος της Βίλας Ζωγράφου.
Ως αιτιολόγηση για αυτήν την κίνηση από μεριάς της δημοτικής αρχής προβάλλεται αφενός και για μια ακόμα φορά το επιχείρημα “να ανοίξει η βίλα στο λαό του Ζωγράφου”. Αφετέρου η αξιοποίηση της συγκεκριμένης απόφασης στη δικαστική διαμάχη του δήμου με την οικογένεια Ζωγράφου, η οποία αφορά στην έφεση της οικογένειας σχετικά με την απόφαση του συμβουλίου της επικρατείας που χαρακτηρίζει το σύνολο του κτήματος κοινόχρηστο χώρο πρασίνου με συγκεκριμένες δυνατότητες χρήσης για τα κτίρια εντός του κτήματος.

Η συνέλευση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου καταγγέλλει τη συγκεκριμένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που κατατέθηκε ως πρόταση από τη δημοτική παράταξη με την οποία εκλέχτηκε η νυν Δήμαρχος κα Τίνα Καφατσάκη που στηρίχτηκε προεκλογικά από το ΣΥΡΙΖΑ.

Σε προηγούμενη δημόσια τοποθέτησή μας έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο ρόλο που καλείται να παίξει ο συγκεκριμένος πολιτικός φορέας στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης της καπιταλιστικής κρίσης. Συνοπτικά για να μην ξεχνιόμαστε :

Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται στην παρούσα φάση ν’ αποτελεί την επιλογή του κεφαλαίου για την έξοδό του από την κρίση. Ως τέτοια θα φροντίσει αυτό να γίνει ξανά στις πλάτες των εργατών και των εργατριών, ξανά εις βάρος αυτών που κρατούν τον (καπιταλιστικό) κόσμο σε κίνηση μέσω της δικής τους εργασίας.

Ούτε φαντάσματα βλέπουμε, ούτε κακεντρεχείς είμαστε. Τα παραπάνω ήδη αποτυπώνονται στις επιλογές των νεοεκλεγεισών δημοτικών διοικήσεων που στηρίζονται από το ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά: Στο δήμο Καισαριανής, προκυρήχθηκαν δίμηνες θέσεις εργασίας για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Στο Βύρωνα πεντάμηνα κοινωφελή προγράμματα εργασίας στο δήμο, που έχουν ήδη καταγγελθεί από το σωματείο των εργαζομένων. Στη Λειβαδειά αποφασίζονται νύχτες διευρυμένου ωραρίου καταστημάτων (“Λευκές Νύχτες”). Την ίδια ώρα που σε γειτονιές και στο κέντρο της Αθήνας γίνονται αδιαμεσολάβητοι αγώνες ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, στη γειτονιά μαςδιοργανώνονται απεργοσπαστικοί “μαραθώνιοι ειρήνης”, από μια διοίκηση η οποία διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ενάντια στις αξιολογήσεις των εργαζομένων στο δήμο. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό…
Δεν περιμέναμε τίποτα παραπάνω από ένα κόμμα, το οποίο αναμένοντας την άνοδό του στην εξουσία, είναι παντελώς απόν από όλες τις ταξικές διεκδικήσεις, από όλους τους αγώνες, ενώ ταυτόχρονα δίνει κάλπικες ελπίδες σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας που προσπαθεί να τις εξαργυρώσει στις κάλπες.

Το έχουμε πει και το ξαναλέμε: Καταστολή δε σημαίνει μόνο επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων, δε σημαίνει μόνο διώξεις και φυλακίσεις. Καταστολή είναι και η οποιαδήποτε προσπάθεια έξωθεν παρέμβασης στον τρόπο που έχουν επιλέξει να δρουν αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, που ξεφεύγουν από οποιονδήποτε κομματικό έλεγχο. Στις γειτονιές μας, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής οργάνωσε δημόσια καλεσμένη και προπαγανδισμένη αντιφασιστική εκδήλωση για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες. Η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ σαμποτάρισε την εκδήλωση, διοργανώνοντας την ίδια μέρα και ώρα προβολή της ομιλίας του Τσίπρα στη ΔΕΘ. Και σα να μην έφτανε αυτό, απαίτησε από μια συλλογικότητα που 8 χρόνια δρα ανοιχτά και δημόσια, να παίρνει άδεια από τις δημοτικές αρχές για να διοργανώνει εκδηλώσεις σε δημόσιους χώρους όπως πλατείες, το Σκοπευτήριο της Καισαριανής κλπ. Χώρους στους οποίους η ελεύθερη πρόσβαση και δράση νοηματοδοτείται όχι από σφραγίδες δημάρχων, αλλά από τους αγώνες που γίνονται σε αυτούς και για αυτούς. Προφανώς και η συλλογικότητα δε δέχτηκε να έρθει σε κανενός είδους διαπραγμάτευση με τις δημοτικές αρχές. Στο Βύρωνα και λίγες μέρες μετά την κατάληψη του αναψυκτηρίου του πάρκου της Ανάληψης από κόσμο των γειτονιών μας, ο Δήμαρχος Κατωπόδης ανάρτησε κείμενο στο διαδίκτυο στο οποίο απειλεί να εκκενώσει την κατάληψη μόνο και μόνο για να μείνει εντός των προεκλογικών του διακηρύξεων. Και όλα τα παραπάνω από εκπροσώπους ενός κόμματος που πρίν δύο χρόνια, όταν ακόμα έβλεπε την εξουσία με τα κιάλια, έβγαζε πύρινους λόγους για την υπεράσπιση των καταλήψεων Villa Amalias και Σκαραμαγκά, κατά του κακού Δήμαρχου Καμίνη και του φασίστα υπουργού Δημόσιας Τάξης Δένδια.
Σε μας λοιπόν είναι σαφέστατο:
Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τη μάντρα της Βίλας Ζωγράφου είναι κομμάτι μιας γενικότερης επίθεσης κατασταλτικού και αφομοιωτικού χαρακτήρα. Όχι μόνο απέναντι στις καταλήψεις – αυτοοργανωμένους χώρους, αλλά απέναντι στο σύνολο του κόσμου που μάχεται και αγωνίζεται αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά. Προφανώς το ζήτημα δεν είναι η δικαστική διαμάχη στην οποία εμπλέκεται η δημοτική αρχή, αλλά η μετατόπιση του ενδιαφέροντος από τον πραγματικό τους στόχο, που είναι η καταστολή της κατάληψης, στη συσπείρωση γύρω από την υποτιθέμενη υπεράσπιση του δημοσίου χαρακτήρα της Βίλας απέναντι στους “κακούς της οικογένειας Ζωγράφου”. Συσπείρωση που δεν περιλαμβάνει μόνο τους συντηρητικούς δεξιούς, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και τους δήθεν ριζοσπάστες αριστερούς, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, όπως φάνηκε και από την ομοφωνία στη λήψη της απόφασης.
Εξίσου αποπροσανατολιστικό είναι και το δεύτερο επιχείρημα για το γκρέμισμα μέρους της μάντρας που το σχετίζουν με τη διευκόλυνση της πρόσβασης του “ λαού του Ζωγράφου ” στο χώρο. Είναι τουλάχιστον χυδαίο να ξεστομίζονται τέτοια λόγια από αυτούς που το πρώτο τους μέλημα μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους ήταν να κλείσουν τις εισόδους του πάρκου Ειρήνης από τη πλευρά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, υλοποιώντας ένα πάγιο αίτημα του δηλωμένα ακροδεξιού παπά. Αυτοί που προεκλογικά μιλούσαν για ανοιχτούς και δημόσιους χώρους, μετεκλογικά επιχειρούν κινήσεις που ούτε οι προηγούμενες, συντηρητικές κατ’ αυτούς, διοικήσεις δεν τόλμησαν να κάνουν, εξυπηρετώντας τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες. Απέναντι σε όλα αυτά, η πραγματικότητα των τελευταίων 3 χρόνων τους διαψεύδει παταγωδώς. Από τον Οκτώβριο του 2011 που απελευθερώθηκε ο χώρος, το κτήμα της Βίλας είναι πάντα προσβάσιμο, και οι διαδικασίες της κατάληψης ανοιχτές, μακριά από οποιεσδήποτε διαμεσολαβήσεις και ιεραρχίες. Αποτελεί ζωτικό χώρο και κέντρο αγώνα για συλλογικότητες και άτομα που κινούνται και δρουν στις ανατολικές συνοικίες αλλά και ευρύτερα.

Δηλώνουμε λοιπόν προς πάσα κατεύθυνση ότι κάθε απόπειρα υλοποίησης της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου αποτελεί επιθετική κίνηση και ως τέτοια θ’ απαντηθεί από όλο τον κόσμο που βιώνει την κατάληψη ως μέρος της καθημερινότητάς του και ως κομμάτι του αγώνα.